آیه ۹۶ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
* '''دوام و بقاء''': واژه «بركت» به معناى زیادت و قوام است، از اين رو، يكى از مصداقهای مبارك بودن کعبه را این دانستهاند که در طول زمان دائم و ثابت است.<ref>تفسير كبير، ج٨، ص١۵٨.</ref> | * '''دوام و بقاء''': واژه «بركت» به معناى زیادت و قوام است، از اين رو، يكى از مصداقهای مبارك بودن کعبه را این دانستهاند که در طول زمان دائم و ثابت است.<ref>تفسير كبير، ج٨، ص١۵٨.</ref> | ||
=== خانه هدایت === | === خانه هدایت برای جهانیان === | ||
در عبارت {{آیه|هُدىً لِلْعٰالَمِين}}، به هدایت بودنِ کعبه اشاره شده است. به نظر برخی، مراد از این عبارت این است که خانه خدا راه درست و مسیر سعادت را به مردم نشان داده و آنها را به قرب الهی راهنمایی میکند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۲۷.</ref> | |||
برخی از مفسران، قبله بودن کعبه، وسيله بودن آن برای رسيدن به بهشت و نيز شفاى بيماران را از مصداقهای هدايت خانه خدا شمردهاند. هلاكت ظالمانی كه قصد تعرض به خانه خدا را داشتهاند نیز، از دیگر مصداقهای هدایت کعبه شمرده شده است. <ref>مجمع البيان، ج٢، ص۴٧٨.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۴
آیه ۹۶ سوره آلعمران، آیهای از قرآن، که
متن و ترجمه
﴿ | إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ یقیناً نخستین خانهای که برای [نیایش و عبادت] مردم نهاده شد، همان است که در مکه است، که پر برکت و وسیله هدایت برای جهانیان است. |
﴾ |
شرح واژگان
واژه «بيت» در لغت به معناى مأوى، مسكن و محل اجتماع است.[۱]
«بكّه» در لغت به معناى تجمع و ازدحام است.[۲] طبرسی، مفسّر شیعه، بكّه را همان مكّه دانسته كه ميم آن تبديل به باء شده است.[۳]
بر اساس روایتی، امام علی(ع) مکه را «اطراف حرم» و بکه را «محل خانه خدا» دانسته است. او علت نامگذاری بکه را این دانسته که خانه خدا چشمان سرکشان و گناهکاران را گریان میکند. (بکّت رقاب الجبارین و اعناق المذنبین.)[۴]
واژه «مبارک» از رشه برک به دو معنای «نمو و زیادت»، و «ثبوت و قوام» است. [۵] راغب اصفهانی، لغتشناس قرآنی، بركت را به معناى خير الهى در چيزى دانسته است.[۶]
محتوا
در آیه ۹۶ سوره آلعمران، به معرفى خانه خدا در قالب چند وصف پرداخته شده و به تاريخ و جغرافياى آن اشاره شده است.
نخستین خانه
در این آیه، کعبه نخستین خانه دانسته شده است. برخی مراد از این تعبیر را این دانستهاند که محل کعبه اولین نقطه روی زمین است که از میان آب آشکار شده است؛ بنابراین، این آیه اشاره به دحو الارض دارد.[۷]
احتمال دیگری که داده شده این است که کعبه، نخستین خانه عمومی است که برای هدایت مردم روی زمین ساخته شده است. در روایتی از امام علی(ع) نیز گفته شده پیش از کعبه خانههای زیادی بوده؛ ولی این خانه، نخستین خانهای بود که مایه هدایت برای همه مردم قرار داده شد.[۷] به نظر شیخ طوسی، محدث و مفسر شیعه نیز، کعبه نخستین خانهای بود که برای عبادت ساخته شد.[۸] علامه طباطبایی، دیگر مفسر شیعه نیز، این قول را پذیرفته است.[۹]
برخى دیگر از مفسران، اول بودن را از نظر شرافت و فضليت دانسته و براى آن فضايلى مانند دارا بودن مقامات و آيات بينات، آمدن مردم به سوى آن، اعجاز از تخريب در هجوم ابرهه و امنيت آن ذکر کردهاند.[۱۰]
بکه
مراد از «بَکّه» در این آیه، «مکه» است.[۱۱] بر پایه روایتی، امام علی(ع) مکه را اطراف حرم و بکه را محل خانه خدا دانسته است. او درباره علت نامگذاری بکه گفته است زیرا خانه خدا گردنِ گردنکشان را در هم کوفته است (بکّت).[۱۲] علامه طباطبایی، مفسر شیعه، تعبیر به بکّه را بیانگر این دانسته که اطراف کعبه به هنگام نماز و طواف ازدحام جمعیت است.[۱۳]
خانه مبارک
در تعبیر ﴿مُبٰارَكاً ﴾، خانه خدا مبارک توصیف شده است. مبارک به معنای چیزی است که برکت داده شده باشد. واژه برکت را به معنای زیادت، رشد، دوام و خیر الهی معنا کردهاند. از این رو، مبارک بودن کعبه به این خاطر است که این ویژگیها را دارد.[۱۴]
در روایات، مصداقهایی برای برکت کعبه ذکر شده است، که برخی از آنها چنین است:
- سعادت دنیایی و آخرتی: در روایات، بهشتی شدن، بخشیده شدن همه گناهان[۱۵] و فقیر نشدن از آثار حج شمرده شده است.[۱۶]
- امنیت: در امان بودن انسانها و حیوانات، یکی از مصداقهای مبارک بودن خانه خدا دانسته شده است.[۱۷]
- نعمت: برخی، مبارک را به نعمتها مادی در اطراف خانه خدا تفسیر کردهاند، چراکه بركات الهى پس از استجابت دعاهای حضرت ابراهيم(ع)،[۱۸] از هر سو به سمت آن سرازير است.[۱۹] علامه طباطبایی، مفسر شیعه نیز، تقابل دو وصف «مبارك» و «هدى للعالمين» را شاهدی بر این دانسته كه مراد از مبارک رزق و رفاه دنیایی است.[۲۰]
- دوام و بقاء: واژه «بركت» به معناى زیادت و قوام است، از اين رو، يكى از مصداقهای مبارك بودن کعبه را این دانستهاند که در طول زمان دائم و ثابت است.[۲۱]
خانه هدایت برای جهانیان
در عبارت ﴿هُدىً لِلْعٰالَمِين﴾، به هدایت بودنِ کعبه اشاره شده است. به نظر برخی، مراد از این عبارت این است که خانه خدا راه درست و مسیر سعادت را به مردم نشان داده و آنها را به قرب الهی راهنمایی میکند.[۲۲]
برخی از مفسران، قبله بودن کعبه، وسيله بودن آن برای رسيدن به بهشت و نيز شفاى بيماران را از مصداقهای هدايت خانه خدا شمردهاند. هلاكت ظالمانی كه قصد تعرض به خانه خدا را داشتهاند نیز، از دیگر مصداقهای هدایت کعبه شمرده شده است. [۲۳]
پانویس
- ↑ المصباح المنیر، ذیل واژه بات.
- ↑ اساس البلاغه، ذیل واژه بکّ.
- ↑ مجمع البیان، ج۱، ص۴۷۷.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۴، ص۲۳۱.
- ↑ صحاح اللغه، ذیل واژه برک؛ المصباح المنیر، ذیل واژه برک.
- ↑ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه برک.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ مجمع البيان، ج١، ص۴٧٧.
- ↑ تفسير تبيان، ج٢، ص۵٣۵.
- ↑ تفسير الميزان، ج٧، ص٢١٧.
- ↑ تفسير كبير، ج٨، ص١۵۵.
- ↑ درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۱۶.
- ↑ بحارالأنوار، ج۵۴، ص٢٣١.
- ↑ الميزان، ج٣، ص٣۵٠.
- ↑ درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۲۵.
- ↑ الحج و العمره، ص١۶٣، به نقل از مكارم الاخلاق.
- ↑ خصال، ص١١٧.
- ↑ تفسير تبيان، ج٢، ص۵٣۶.
- ↑ حجر: ٣٧.
- ↑ تفسير القرآن الحكيم (المنار)، ج۴، ص٧.
- ↑ الميزان، ج٣، ٣۵٠.
- ↑ تفسير كبير، ج٨، ص١۵٨.
- ↑ درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۲۷.
- ↑ مجمع البيان، ج٢، ص۴٧٨.
منابع
بحارالانوار، محمد باقر مجلسى، تهران، دارالكتب الاسلاميه، دوم، ١٣۶٣ش.
الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية، اسماعيل بن حماد جوهرى، تحقيق احمد عبدالغفور عطار، بيروت، دارالعلم للملايين، چهارم، ١۴٠٧ق.
مجمع البيان فى تفسير القرآن، فضل بن حسن طبرسى، قم، كتابخانه مرعشى نجفى، ١۴٠٣ق.
المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.
مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.