تاریخ انگاره شیعی زیارت (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان | | عنوان = | ||
| عنوان اصلی | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر | | تصویر = تاریخ انگاره شیعی زیارت طرح جلد.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح_تصویر | | توضیح_تصویر = | ||
| نویسنده | | نویسنده = حامد خانی | ||
(فرهنگ مهروش) | (فرهنگ مهروش) | ||
| برگرداننده | | برگرداننده = | ||
| ویراستار | | ویراستار = | ||
| به تصحیح | | به تصحیح = | ||
| تحقیق | | تحقیق = | ||
| به کوشش | | به کوشش = | ||
| تاریخ نگارش | | تاریخ نگارش = | ||
| تصویرگر | | تصویرگر = | ||
| طراح جلد | | طراح جلد = | ||
| موضوع | | موضوع = | ||
| سبک | | سبک = | ||
| زبان | | زبان = | ||
| تعداد جلد | | تعداد جلد = | ||
| صفحه | | صفحه = ۳۱۴ | ||
| قطع | | قطع = | ||
| ناشر | | ناشر = دانشگاه امام صادق(ع) | ||
| وبسایت ناشر | | وبسایت ناشر = | ||
| محل انتشارات | | محل انتشارات = تهران | ||
| تاریخ نشر | | تاریخ نشر = ۱۴۰۰ | ||
| ترجمه به | | ترجمه به = | ||
| مجموعه | | مجموعه = | ||
| شابک | | شابک = 9786002149206 | ||
|ردهبندی کنگره | | ردهبندی کنگره = BP262 | ||
|ردهبندی دیویی | | ردهبندی دیویی = 297/76 | ||
|سایر مشخصات | | سایر مشخصات = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۵
تاریخ انگاره شیعی زیارت بر پایه بازسازی کتاب المزار اشعری کتابی است درباره زیارت در مذهب شیعه بر پایه بازسای و تحلیل کتاب مفقود المزار سعد بن عبدالله اشعری به قلم حامد خانی (فرهنگ مهروش) است.
کتاب چهار بخش دارد، نویسنده از مقدماتی درباره زیارت از منظر مطالعات ادیان آغاز کرده و سپس با شناساندن سعد بن عبدالله اشعری و با استفاده از نقلها از کتاب المزار او بخصوص در کتاب کامل الزیارات ابن قولویه به بازسازی کتاب پرداخته است. متن بازسازی شده المزار اشعری که در بخش سوم آمده است.
نویسنده بر پایه تحلیل محتوای کتاب المزار و مقایسه آن با کتابهای مزار پیشین، به مطالعه نقش زیارت در تثبیت هویت شیعیان در شرایط خاص دوران نگارش کتاب المزار (دوره غیبت صغری) پرداخته است.
نویسنده در بخش چهارم بر اساس دستاوردهای مطالعه کتاب المزار که منعکس کننده بخشی از تجربه شیعیی از زیارت است، به طرح مباحثی نظری درباره ماهیت و کارکرد دینشناسانه زیارت پرداخته است.
بخش اول: زیارت از منظر مطالعات ادیان
در فصل نخست این بخش، اهمیت و مراحل و انگیزههای سفرهای آیینی، تاثیر اجتماعی و سیاسی و اقتصادی زیارت بر زندگی اجتماعی و نگاه دینشناسانی همچون وان گنپ، ویکتور ترنر و میرچا الیاده درباره ارزش آیینی زیارت شناسانده شده است.
نویسنده در فصل دوم از بخش اول مهمترین آیینهای زیارتی را در ادیان مختلف از جمله تمدن باستانی میانرودان، فرهنگ یهودی، آیین مسیحیت و آیین حج نزد مسلمانان را معرفی کرده است.
فصل سوم این بخش به گونهها و کارکردهای زایارات اسلامی و باور مسلمانان درباب زیارت قبور و دیگر انواع زیارت و کارکردهای سیاسی، عمرانی و روانی مزارت اسلامی اختصاص دارد.
بخش دوم: روشبازسازی المزار و تحلیل محتوای آن
بخش دوم کتاب که «بازخوانی مزارات کهن ضرورت و روش» نام دارد، به بررسی کتاب مفقود المزار سعد بن عبدالله، روش بازسازی این کتاب و تحلیل محتوای آن اختصاص دارد.
نویسنده در این بخش بعد از بررسی تاریخچه مزار نویسی تا زمان سعد بن عبدالله و بررسی زندگی او، روش بازسازی کتاب را بر اساس کامل الزیارات ابن قولویه شرح داده است. ابن قولویه در کتاب کامل الزیارات خود که در دسترس ما است، 235 بار از سعد بن عبدالله اشعری استناد کرده است.
بیش از یک چهارم حجم اثر ابن قولویه به منقولات از سعد بن عبدالله اختصاص دارد. نویسنده اسناد و محتوای این روایات را در چهار دسته بررسی میکند.
- روایاتی که ابن قولویه هم از پدرش و هم از دیگر مشایخ شنیده است. – 80 روایت
- روایات ابن قولویه از سعد تنها به وساطت پدرش- 122 روایت
- روایات ابن قولویه از سعد بدون واسطه پدرش– 32روایت
نویسنده در ادامه، روایات مزار سعد بن عبدالله را از دیگر منابع، غیر از کامل الزیارات نیز مورد بررسی قرار داده است و ضمن شناسایی چند تحریر از کتاب مزار ابن سعد، به بازسازی ساختار اصلی کتاب پرداخته است.
المزار اشعری و تثبیت هویت شیعیان
بدنه اصلی کتاب المزار ابن سعد، روایات مرتبط به زیارت امام حسین(ع) بوده است. او به ضرورت زیارت امام حسین(ع)، مبانی نظری زیارت و رفتارهای زیارتی مثل گریه برای امام پرداخته است.
به گفته نویسنده با توجه به عصر سعد بن عبدالله اشعری که عصر غیبت صغری و بحرانهای اعتقادی در پی آن است سعد به دنبال تثبیت هویت شیعیان است. از همین رو است که سعی میکند کوفه را همچون شهری زیارتی بشناساند[۱] و به همین دلیل است که در کتابش به زیارت کربلا در روز عرفه تاکید میکند. با اینکه حج یک واجب شرعی است اما سعد بر آن است که در روز عرفه وقوف در صحرای کربلا برای هر کس که استطاعت حج ندارد یا قبلا حج گزارده، افضل از وقوف در عرفات است.[۲] بدین ترتیب بر تشکیل اجتماعی جدا از اجتماع عامه مسلمانان در یک زمان تاکید میشود. به گفته نویسنده افضل دانستن زیارت کربلا از حج مستحب از نظریه پردازیهای سعد است که در منابع پیش از او وجود نداشته است.[۳]
نویسنده کتاب، تاکید ابن سعد بر تعیین حدود زیارتگاه کربلا، تعیین مناسک و تاکید بر فضیلت زیارت در نیمه شعبان را نیز بر همین پایه تحلیل کرده است. ابن سعد همچنین به سکونت گزیدن در مناطق نزدیک قبر امام حسین که هنوز غیر مسکونی بود، تاکید کرده است. در حالی که نویسندگان پیشین قائل به سکونت نکردن در جوار قبر امام حسین(ع) بودند.[۴]
بخش سوم: متن بازسازی شده کتاب المزار
متن بازسازی شده کتاب المزار سعد بن عبدالله اشعری که شامل ۲۵۸ روایت است و در چهار فصل دسته بندی شده است از ص ۱۷۴ تا ۲۵۶ کتاب جای گرفته است. خلاصه محتوای هر بخش از کتاب به این شرح است:
- مقدمه: درباره فضیلت زیارت پیامبر و مفاهیم کلیدی کلام شیعی
- بخش اول: زیارات و مشاهد شهر مدینه که شامل روایاتی درباره فضیلت زیارت و آداب زیارت قبر پیامبر و فضیلت نماز در مسجد پیامبر بوده است.
- بخش دوم: درباره مشاهد و مزارات کوفه با روایاتی درباره ثواب صدقه و نماز در کوفه، فضیلت شهر کوفه و مکان قبر علی است
- بخش سوم: که بزرگترین بخش اثر است درباره زیارت امام حسین کربلا است. گویا کتاب مزار ابن سعد در تحریر اولیه اش همین بخش را در بر میگرفته است و به زیارت امام حسین اختصاص داشته است و بعدا اشعری درباره زیارت دیگر امامان نیز مطالبی افزوده است.
- بخش چهارم: به زیارت امامان بعد از امام حسین(ع) اختصاص دارد؛ امامان اطراف بغداد و امام رضا(ع). ابن سعد در این فصل روایاتی را آورده که نشان دهد زیارت دیگر امامان هم به همان اندازه زیارت امام حسین فضیلت دارد.
بخش چهارم: بازاندیشی در تحلیلهای دینشناختی
نویسنده در بخش چهارم کتاب به مطالعات نظری بخش اول باز گشته و تلاش میکند دستاوردهای مطالعه کتاب المزار را با نظریات دینپژوهانه درباره زیارت مقایسه کند.
برای نمونه در فصل هویت زیارت، او با تلفیق دو نظر ویکتور ترنر و میرچا الیاده بر آن است که پیروان یک تفکر جدید دینی در آغاز شکلگیری مکتبشان، زیارت مکانهای زیارتی دوره افتاده و پرت را تشویق میکنند. چنان که تا پیش از المزار ابن سعد و نیز در آن کتاب زیارت قبر امام حسین را که در آن زمان هنوز شهری در کنارش نبود دعوت میشده است. این مرکز همچون مرکز هستی در جایی متفاوت با سرزمین اصلی اکثریت همدینان شناسانده میشود. بعد از تثبت اقلیت دینی در جامعه این مرکز خود به مرکز زندگی تبدیل میگردد.[۵]
اطلاعات نشر
این کتاب به قلم حامد خانی (فرهنگ مهروش) در ۳۱۴ صفحه نوشته شده و در سال ۱۴۰۰ شمسی توسط انتشارات دانشگاه امام صادق(ع) منتشر شده است.