سفرنامه‌های فارسی حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
مضامين عمده اين سفرنامه ها را مي توان در موضوعاتي شامل توصيف راه¬ها و سختي¬هاي سفر، رخدادهاي سفر، وصف ابنيه، زيارت گاه¬ها و شهرها، بيان احوال حج¬گزاران و در حد کمتري معرفي مناسک و آداب حج دانست. نويسندگان اين آثار از شهرهاي مختلف ايران برخاسته اند. نيز برخي از آنها از اهالي مناطقي مانند هند و آسياي ميانه بوده¬اند. حتي از وجود سفرنامه¬هايي به زبان فارسي در قلمرو مصرِ دوره  عثمانيان خبر داده اند.<ref>. تاريخ نوشته هاي جغرافيايي در جهان اسلامي ص330؛ ميقات حج ش85، ص79-103«ارکان الحج و مسافه الطريق..»؛ پيام بهارستان ، ش3، ص642، «گزارش سفر حج بانوي هندي...».</ref>  
مضامين عمده اين سفرنامه ها را مي توان در موضوعاتي شامل توصيف راه¬ها و سختي¬هاي سفر، رخدادهاي سفر، وصف ابنيه، زيارت گاه¬ها و شهرها، بيان احوال حج¬گزاران و در حد کمتري معرفي مناسک و آداب حج دانست. نويسندگان اين آثار از شهرهاي مختلف ايران برخاسته اند. نيز برخي از آنها از اهالي مناطقي مانند هند و آسياي ميانه بوده¬اند. حتي از وجود سفرنامه¬هايي به زبان فارسي در قلمرو مصرِ دوره  عثمانيان خبر داده اند.<ref>. تاريخ نوشته هاي جغرافيايي در جهان اسلامي ص330؛ ميقات حج ش85، ص79-103«ارکان الحج و مسافه الطريق..»؛ پيام بهارستان ، ش3، ص642، «گزارش سفر حج بانوي هندي...».</ref>  


== از قرن چهارم تا آغاز قاجاريه ==
== از سده چهارم تا سده دوازدهم ==
نخستين سفرنامه حج فارسي، سفرنامه ناصر خسرو نوشته شاعر و حکيم اسماعيلي مذهب است. اين سفرنامه گزارش سفرهاي ناصر خسرو طي هفت سال است که نخستين آنها  در  437ق.  به سمت حجاز آغاز شد.<ref>. تاريخ ادبيات ايران از فردوسي تا سعدي، ج1، ص336-339.</ref> او را پيشگام سياحان ايراني و سفرنامه¬اش را بهترين اثر در نوع خود در زبان فارسي دانسته¬اند.<ref>. حج در ادب فارسي، ص122؛ مجله دانشکده ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردي و سفرنامه نويسي در اسلام و ايران».</ref> او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفريقا شهر به شهر را ديد و جزييات خاطراتش را نوشت و در 444ق. به ايران بازگشت. مشاهده و ثبت جزييات مکان¬ها و مساجد مقدس مکه و مدينه مورد توجه ناصر خسرو است. <ref>. تاريخ اجتماعي ايران ج8، ص426؛ تاريخ ادبيات ايران از فردوسي تا سعدي، ج1، ص333-335؛ سفرنامه ناصر خسرو، مقدمه، ص15-30.</ref> ( سفرنامه ناصر خسرو)
نخستين سفرنامه حج فارسي، سفرنامه ناصر خسرو نوشته شاعر و حکيم اسماعيلي مذهب است. اين سفرنامه گزارش سفرهاي ناصر خسرو طي هفت سال است که نخستين آنها  در  437ق.  به سمت حجاز آغاز شد.<ref>. تاريخ ادبيات ايران از فردوسي تا سعدي، ج1، ص336-339.</ref> او را پيشگام سياحان ايراني و سفرنامه¬اش را بهترين اثر در نوع خود در زبان فارسي دانسته¬اند.<ref>. حج در ادب فارسي، ص122؛ مجله دانشکده ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردي و سفرنامه نويسي در اسلام و ايران».</ref> او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفريقا شهر به شهر را ديد و جزييات خاطراتش را نوشت و در 444ق. به ايران بازگشت. مشاهده و ثبت جزييات مکان¬ها و مساجد مقدس مکه و مدينه مورد توجه ناصر خسرو است. <ref>. تاريخ اجتماعي ايران ج8، ص426؛ تاريخ ادبيات ايران از فردوسي تا سعدي، ج1، ص333-335؛ سفرنامه ناصر خسرو، مقدمه، ص15-30.</ref> ( سفرنامه ناصر خسرو)


خط ۱۵: خط ۱۵:
* بيان واقع نوشته عبدالکريم کشميري که بيشتر مطالب آن در گزارش جنگ¬ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نويسنده در سال1154ق. اختصاص دارد
* بيان واقع نوشته عبدالکريم کشميري که بيشتر مطالب آن در گزارش جنگ¬ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نويسنده در سال1154ق. اختصاص دارد
* سفرنامه منظوم تحفه الحرمين، سروده محمد رحيم الدين قادري از دانشوران هندوستان <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاري ج1، ص173-212</ref>
* سفرنامه منظوم تحفه الحرمين، سروده محمد رحيم الدين قادري از دانشوران هندوستان <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاري ج1، ص173-212</ref>
== سفرنامه¬هاي دوره قاجار ==
== سفرنامه‌های سده سیزدهم و چهاردهم ==
سفرنامه نويسي حج در زبان فارسي در دوره قاجاريه (حک: 1209-1324ق.) رونق يافت.<ref>. با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسي، ص122.</ref> بيشتر  اين آثار، متعلق به دوره ناصرالدين شاه (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زماني 1260 تا 1338ق.  بيش از 45 سفرنامه حج شناسايي شده است.<ref>. ميقات حج، ش70، ص80«کاروان هاي حج عثماني به روايت سفرنامه هاي ايراني دوره قاجار».
سفرنامه نويسي حج در زبان فارسي در دوره قاجاريه (حک: 1209-1324ق.) رونق يافت.<ref>. با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسي، ص122.</ref> بيشتر  اين آثار، متعلق به دوره ناصرالدين شاه (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زماني 1260 تا 1338ق.  بيش از 45 سفرنامه حج شناسايي شده است.<ref>. ميقات حج، ش70، ص80«کاروان هاي حج عثماني به روايت سفرنامه هاي ايراني دوره قاجار».
</ref>بيشتر سفرنامه¬هاي اين دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتي، رجال سياسي و درباريان است.<ref>. تاريخ اسلام در آينه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زيارتي حج در دوره ي قاجار...».</ref> برخي بر اين نظرند که سفرنامه¬نويسان اين دوره در شيوه خاطره نويسي و روايت متاثر از ادبيات اروپايي¬اند.<ref>. تاريخ اسلام در آينه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زيارتي حج در دوره ي قاجار...»؛ سفرنامه سيف الدوله، پيشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعي، غير از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبي، توضيح مناسک حج، توصيف بناها، بيان سختي¬هاي راه حج و نيز دشواري¬هاي خاص شيعيان در سفر حج مضامين پر بسامد سفرنامه¬هاي اين دوره است.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج1، ص 9- 131؛ حديث قافله¬ها، ص 203، 214.</ref>
</ref>بيشتر سفرنامه¬هاي اين دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتي، رجال سياسي و درباريان است.<ref>. تاريخ اسلام در آينه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زيارتي حج در دوره ي قاجار...».</ref> برخي بر اين نظرند که سفرنامه¬نويسان اين دوره در شيوه خاطره نويسي و روايت متاثر از ادبيات اروپايي¬اند.<ref>. تاريخ اسلام در آينه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زيارتي حج در دوره ي قاجار...»؛ سفرنامه سيف الدوله، پيشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعي، غير از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبي، توضيح مناسک حج، توصيف بناها، بيان سختي¬هاي راه حج و نيز دشواري¬هاي خاص شيعيان در سفر حج مضامين پر بسامد سفرنامه¬هاي اين دوره است.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج1، ص 9- 131؛ حديث قافله¬ها، ص 203، 214.</ref>

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۷

در يک بررسي، حدود 400[۱] و بنابر گزارشي 500 سفرنامه[۲] از آغاز تا اوايل دهه نود شمسي(1390) به زبان فارسي شناسايي شده است. بيشتر اين سفرنامه¬ها متعلق به سده¬هاي متاخر و بخصوص عصر قاجاري(1174-1304) است. ب[۳]

مضامين عمده اين سفرنامه ها را مي توان در موضوعاتي شامل توصيف راه¬ها و سختي¬هاي سفر، رخدادهاي سفر، وصف ابنيه، زيارت گاه¬ها و شهرها، بيان احوال حج¬گزاران و در حد کمتري معرفي مناسک و آداب حج دانست. نويسندگان اين آثار از شهرهاي مختلف ايران برخاسته اند. نيز برخي از آنها از اهالي مناطقي مانند هند و آسياي ميانه بوده¬اند. حتي از وجود سفرنامه¬هايي به زبان فارسي در قلمرو مصرِ دوره عثمانيان خبر داده اند.[۴]

از سده چهارم تا سده دوازدهم

نخستين سفرنامه حج فارسي، سفرنامه ناصر خسرو نوشته شاعر و حکيم اسماعيلي مذهب است. اين سفرنامه گزارش سفرهاي ناصر خسرو طي هفت سال است که نخستين آنها در 437ق. به سمت حجاز آغاز شد.[۵] او را پيشگام سياحان ايراني و سفرنامه¬اش را بهترين اثر در نوع خود در زبان فارسي دانسته¬اند.[۶] او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفريقا شهر به شهر را ديد و جزييات خاطراتش را نوشت و در 444ق. به ايران بازگشت. مشاهده و ثبت جزييات مکان¬ها و مساجد مقدس مکه و مدينه مورد توجه ناصر خسرو است. [۷] ( سفرنامه ناصر خسرو)

  • تحفه العراقين (ختم الغرائب) نخستين سفرنامه منظوم سروده شاعر معروف قرن ششم، خاقاني شرواني است که دو بار به سفر حج رفت؛ بار نخست در سال 551ق. و بار دوم ميان سال‌هاي 569 و570ق.[۸]
  • رساله حجازيه، نوشته ابوالاشرف محمد بن حسين يزدي(762ق.) از ثروتمندان يزد و از نزديکان آل جلاير (حکومت بين 740 تا 835ق. در عراق و آذربايجان) در سال 757ق. این سفرنامه گزارشي است از دشوارهاي راه حج و بدي وضع آب در مکه و مدينه است.[۹](حجازيه)
  • سفرنامه مکه شيخ علي جبل عاملي از عالمان شيعه اواخر عهد صفويه که در سال 1033ق نوشته شده.[۱۰]
  • خاطرات حج مجلسي اول( 1041ق.)[۱۱]
  • سفرنامه منظوم حج بانويي اصفهاني(اواخر قرن دوازدهم) شامل بيش از هزار بيت شعر در وصف راه حج و ذکر عواطف شيعيان نسبت به زيارت¬گاه¬هاي حرمين است.[۱۲]
  • بخشي از منظومه چهارتخت سروده حسين ابيوردي که در سال 898 سروده شده و گزارش سفر اوست به حرمين و چند شهر ديگر از جمله قدس و استانبول و مصر و حلب و شام.[۱۳]
  • منظومه فتوح الحرمين سروده محيي الدين لاري (م. 933 ق.) نيز با اينکه بيشتر شرحي از اماکن حرمين و مناسک حج است، گاهي در زمره سفرنامه¬هاي منظوم حج دسته بندي شده است.[۱۴]
  • بيان واقع نوشته عبدالکريم کشميري که بيشتر مطالب آن در گزارش جنگ¬ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نويسنده در سال1154ق. اختصاص دارد
  • سفرنامه منظوم تحفه الحرمين، سروده محمد رحيم الدين قادري از دانشوران هندوستان [۱۵]

سفرنامه‌های سده سیزدهم و چهاردهم

سفرنامه نويسي حج در زبان فارسي در دوره قاجاريه (حک: 1209-1324ق.) رونق يافت.[۱۶] بيشتر اين آثار، متعلق به دوره ناصرالدين شاه (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زماني 1260 تا 1338ق. بيش از 45 سفرنامه حج شناسايي شده است.[۱۷]بيشتر سفرنامه¬هاي اين دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتي، رجال سياسي و درباريان است.[۱۸] برخي بر اين نظرند که سفرنامه¬نويسان اين دوره در شيوه خاطره نويسي و روايت متاثر از ادبيات اروپايي¬اند.[۱۹] از لحاظ موضوعي، غير از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبي، توضيح مناسک حج، توصيف بناها، بيان سختي¬هاي راه حج و نيز دشواري¬هاي خاص شيعيان در سفر حج مضامين پر بسامد سفرنامه¬هاي اين دوره است.[۲۰]

  • تذکرة الطريق في مصائب حجاج بيت الله العتيق نویشته يکي از شاهزادگان هند، محمد عبدالحسين کربلايي کرناتي که در بيان سفر پر خطرش از بيست و ششم شوال 1230ق. تا شانزدهم جمادي الاولي 1232ق نگاشته شده است.[۲۱]
  • بزم غریب محمدعلي بروجردي از خان هاي شيراز در سال1261ق.[۲۲]
  • سفرنامه تبيين احوال مکه المعظمه و مدينه المنوره و مسجدالاقصي (نام ديگر آن: ارکان الحج و مسافه الطريق) نوشته عبدالرحمان قاري سمرقندي، عالمي حنفي مذهب از اهالي نواحي بلخ در دوره سلطنت امير نصرت الله بهادر(امارت از 1243-1277ق.) که پيش از 1277ق. نوشته[۲۳]
  • سفرنامه حج بانويي هندي به نام شاه جهان بيگم در سال 1280ق. که در فصل هفتم کتاب تاج الاقبال در تاريخ بهوپال درج شده است.[۲۴] سفرنامه سيف الدوله از شاهزادگان قاجار در 1279ق. [۲۵]
  • سفرنامه حج منصور نیز در 1286ق. نوشته شده و قصه گويي در آن غلبه دارد و هر شب به مثابه يک فصل، حاوي خاطره اي قصه وار از سفر است.[۲۶]
  • سفرنامه معتمد الدوله فرهاد ميرزا در 1392ق. با نام هدايه السبيل و کفايه الدليل،
  • سفرنامه حج عبدالغفار خان نجم الدوله (سفر از شعبان1296 تا جمادي الاولي1297ق.)
  • سفرنامه حجاز و عتبات محمد ابراهيم طوسي خراساني معروف به حسام الشعرا مشتري(م.1305ق.) بين شعبان 1297 تا محرم1298ق.
  • سفرنامه مکه حسام السلطنه برادر فرهاد ميرزا در 1297ق.[۲۷]
  • سفرنامه مکه دختر فرهادمیرزا، مهرماه خانم 1297
  • منظومه اي سروده محمد ابراهيم مشتري خراساني 1297
  • سفرنامه مکه عبدالحسين خان افشار ارومي در سال 1299ق.
  • سفرنامه محمد حسين فراهاني در سال 1302-1303ق
  • سفرنامه نايب الصدر شيرازي در همين سال
  • سفرنامه مکه ظهير الملک کرمانشاهي در 1306ق.
  • روزنامه سفر حج و عتبات نوشته بانو علويه کرماني 1309ق. است.
  • حج نامه نوشته سليم خان تکابي از مردمان کرد شافعي مذهب ياد کردني است که در سال 1310ق مشاهداتش از بيماري وبا، قرنطينه و مشکلات سفر دريايي را گزارش کرده است.[۲۸]
  • سفرنامه ميرزا داود وزير وظايف در سال1322ق. نوشته شده است.[۲۹]
  • سفرنامه مکه محمدتقي جورابچي از تجار دوره مشروطه که در يادداشتهاي سفرهاي او بين سال هاي1324 -1330ق درج شده برغم اختصار، حاوي اطلاعاتي از وضع تجارت و وضع حجگزاران است.[۳۰]
  • از سفرنامه¬هاي دوره مظفرالدين شاه (حک:1314-1324ق.) نيز چند مورد دست است.
  • سفرنامه مکه نوشته محمد ابراهيم کارزوني شيرازي(1334ق.) از عالمان شيعه که در سال1315ق. به حج رفته [۳۱]
  • سفرنامه ميرزاعلي خان امين الدوله صدر اعظم مظفرالدين شاه است که در 1316ق. به حج رفته است.[۳۲]
  • سفرنامه عبدالسلام تربتي از عالمان خراسان در 1317
  • سفرنامه وقارالدوله همسر ناصرالدين شاه در 1317 [۳۳]
  • سفرنامه مديرالدوله در 1321ق. نوشته ميرزا محمودخان [۳۴]
  • شماري از سفرنامه¬هاي حج از دوران سلطنت احمدشاه قاجار(حک:1288-1304ش.) باقي مانده¬اند.
  • سفرنامه مکه نوشته ميرزا علي هسته اي اصفهاني در 1291ش./1331ق. [۳۵]
  • سفرنامه حج ميرزا علي اصفهاني از شاگرادن سيدمحمدکاظم صاحب عروه، در سال 1331ق.[۳۶]
  • سفرنامه مرجاني نوشته يک روحاني به نام ابوالقاسم مرجاني که آن را در 1332ق. تحرير کرده،[۳۷]
  • سفرنامه حج ايازخان قشقايي در ارديبهشت تا دي ماه 1301ش(1340-1341ق.) اندکي پس از کودتاي سوم اسفند [۳۸]
  • سفرنامه مکه فخرالدين حجازي در سال 1341ق.که ويژگي آن داشتن بياني طنزگونه است.[۳۹]

دوره معاصر

در بيشتر سفرنامه¬هاي دوره پهلوي (حک:1304-1357ش.) مضامين انتقادي غلبه دارد و هر آسيب و خطايي در موسم حج، به وهابيت، استعمار و غرب، سياستمداران و يا متوليان حج کشورها نسبت داده مي¬شود.[۴۰]

از سفرنامه هايي که عالمان شيعه در اين دوره نوشته اند، سفرنامه حج آيت الله محمود طالقاني به سوي خدا مي رويم در سال1331ش. و سفرنامه آيت الله صافي گلپايگاني شايان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامي[۴۱] تاکید شده است.

برخي روشنفکران مسلمان نيز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از اين ميان نقدهاي تند و تيز جلال آل احمد در خسي در ميقات از سياست و استعمار، قابل توجه اند.[۴۲]

در سفرنامه¬هايي مانند سفرنامه حج و راهنماي حجاج حسين ذوالقدر شجاعي(1334ش.) به جنبه آموزشي سفرنامه براي ديگر زائران اهميت داده اند.[۴۳]در نمونه هايي مانند با من به خانه خدا بياييد نوشته محمدرضا خليلي در سال 1340ش.[۴۴] و اي قوم به حج رفته نوشته جواد مجابي در سال1351؛[۴۵] حج نامه علي نقي منزوي(1352ش.)[۴۶] و سعی هاجر نوشته شکوه میرزادگی[۴۷] لحن و بيان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد.

کثرت سفرنامه نويسي در چهار دهه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي،[۴۸] تابعي از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومي و توجه نهادهاي دولتي به رواج مسائل ديني است. در اين دوره سفرنامه‌هاي متعدد از منظرهاي مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشته‌ها و بيان احساسات معنوي زائر است و گاهي شامل گزارش وقايع و تجربيات سفر يا اشارات سياسي و اجتماعي يا بيان اسرار عرفاني حج است.

پانویس

  1. ↑ . تاریخ اسلام در آينه پژوهش، ش148، ص79-106،«فهرستواره سفرنامه ها و خاطرات حج ايرانيان؛ آثار منتشر شده تا سال 1392 شمسي»
  2. ↑ . به سوي ام القري، ص14.
  3. ↑ . فهرستواره کتابهاي فارسي ج1، ص104-105، 124-128؛ معجم ما کتب في الحج و الزياره و المعالم المشرفه في الحجاز ص191-205
  4. ↑ . تاريخ نوشته هاي جغرافيايي در جهان اسلامي ص330؛ ميقات حج ش85، ص79-103«ارکان الحج و مسافه الطريق..»؛ پيام بهارستان ، ش3، ص642، «گزارش سفر حج بانوي هندي...».
  5. ↑ . تاريخ ادبيات ايران از فردوسي تا سعدي، ج1، ص336-339.
  6. ↑ . حج در ادب فارسي، ص122؛ مجله دانشکده ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردي و سفرنامه نويسي در اسلام و ايران».
  7. ↑ . تاريخ اجتماعي ايران ج8، ص426؛ تاريخ ادبيات ايران از فردوسي تا سعدي، ج1، ص333-335؛ سفرنامه ناصر خسرو، مقدمه، ص15-30.
  8. ↑ . سفرنامه منظوم، حج ص141؛ دانشنامه، ش1، ص37-53،«کعبه ستايي در شعر فارسي».
  9. ↑ . نک: مجموعه رسائل خطي فارسي، دفتر اول،‌ص 30-45
  10. ↑ . کتاب ماه تاريخ و جغرافيا، ش68 - 69، ص134-137«خاطراتي از سفرهاي حج دوره صفوي».
  11. ↑ . صفويه در عرصه دين و فرهنگ و سياست، ج3، ص1047-1052.
  12. ↑ . سفرنامه منظوم حج، مقدمه، ص9-15
  13. ↑ . سفرنامه منظوم حج، ص 85
  14. ↑ . کتابنامه حج، ص195
  15. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاري ج1، ص173-212
  16. ↑ . با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسي، ص122.
  17. ↑ . ميقات حج، ش70، ص80«کاروان هاي حج عثماني به روايت سفرنامه هاي ايراني دوره قاجار».
  18. ↑ . تاريخ اسلام در آينه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زيارتي حج در دوره ي قاجار...».
  19. ↑ . تاريخ اسلام در آينه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زيارتي حج در دوره ي قاجار...»؛ سفرنامه سيف الدوله، پيشگفتار، ص9-10.
  20. ↑ . نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج1، ص 9- 131؛ حديث قافله¬ها، ص 203، 214.
  21. ↑ . تذکره الطريق في مصائب حجاج بيت الله العتيق، مقدمه، ص14-16.
  22. ↑ . به سوي ام القري، ص231-235.
  23. ↑ . ميقات حج، ش85، ص79-103،«ارکان الحج و مسافه الطريق..».
  24. ↑ . پيام بهارستان ، ش3، ص642،«گزارش سفر حج بانوي هندي...».
  25. ↑ . سفرنامه سيف الدوله، پيشگفتار، ص9-16؛ حج در ادب فارسي، ص131.
  26. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج2، ص 199.
  27. ↑ .آينه آثار، ص118.
  28. ↑ . سفرنامه حج تکابي، ص115-122.
  29. ↑ . سفرنامه ميرزا داود وزير وظايف، پيشگفتار، ص15-17.
  30. ↑ . ميقات حج، ش74، ص59-65،«سفرنامه ي مکه حاج محمدتقي جورابچي».
  31. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج6، ص 208.
  32. ↑ . سفرنامه امین الدوله، مقدمه، ص64.
  33. ↑ . نک. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص680، 823؛ ج7، ص9.
  34. ↑ . دوسفرنامه حج، ص130 - 135؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج7، ص370-375.
  35. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج7، ص704-711«سفرنامه میرزا علی اصفهانی».
  36. ↑ . به سوي ام القري، ص153-155.
  37. ↑ . دو سفرنامه حج، ص9-11.
  38. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص153«سفرنامه مکه».
  39. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص172، 202«سفرنامه مکه».
  40. ↑ . حج در ادب فارسي، ص178-179.
  41. ↑ . بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171
  42. ↑ . خسی در میقات، ص91، 100، 126.
  43. ↑ . سفرنامه حج و راهنماي حجاج، ص1-2، 13.
  44. ↑ . با من به خانه خدا بياييد، ص79-88،134-138
  45. ↑ . اي قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.
  46. ↑ . نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».
  47. ↑ . سعی هاجر ، ص 82-83
  48. ↑ . نک. کتابشناسي حج و زيارت، ص155-245.

منابع

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل سفرنامه نویسی.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=سفرنامه‌های_فارسی_حج&oldid=59870»