کاربر:Mnourahmadi/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
در منابع روایی شیعه آمده است که [[امام حسین(ع)]] بر اثر بیماری در عمره دچار احصار شد و با قربانی‌کردن شتر و [[حلق|حَلق]] از احرام بیرون آمد و پس از بهبود، عمره دیگری به جا آورد.<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۹؛ تهذیب، ج۵، ص۴۲۲.</ref>
در منابع روایی شیعه آمده است که [[امام حسین(ع)]] بر اثر بیماری در عمره دچار احصار شد و با قربانی‌کردن شتر و [[حلق|حَلق]] از احرام بیرون آمد و پس از بهبود، عمره دیگری به جا آورد.<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۹؛ تهذیب، ج۵، ص۴۲۲.</ref>


=== تحقق احصار ===
== تحقق احصار ==
فقیهان [[امامیه|امامی]] اِحصار در [[حج]] را زمانی می دانند که [[وقوف در عرفات|وقوف در عَرَفات]] و یا [[وقوف در مشعر|مَشعر]] ممکن نباشد و زمان حج بگذرد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۴۰۱-۴۰۲؛ مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۹۲-۳۰۱؛ مناسک حج، امام خمینی، ص۵۰۸-۵۱۴.</ref>  به نظر عده‌ای، اگر ناتوانی در [[منا|مَنا]] پدید آید، احصار نیست؛ و باید برای [[رمی|رَمْیْ]] و [[ذبح]] قربانی [[نائب]] گرفت و پس از [[حلق|حَلْق]] یا [[تقصیر]] و خروج از [[احرام]]، به بقیه اعمال پرداخت.<ref>الروضة البهیه، ج۲، ص۳۷۱؛ مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۹۲-۳۰۱؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۲۶.</ref> برخی ممنوعیت از ورود به منا و [[مکه]] را  احصار می‌دانند.<ref>الروضة البهیه، ج۲، ص۳۷۲.</ref> احصار در [[عمره|عُمره]]، با ممنوعیت از رسیدن به مکه<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۳۴-۳۳۵؛ شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۱۳؛ مجمع الفائده، ج۷، ص۴۰۰، ۴۱۱.</ref> یا انجام اعمال عمره <ref>جامع المقاصد، ج۳، ص۲۸۳؛ الروضة البهیه، ج۲، ص۳۶۷، ۳۷۲؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۲۸.</ref> تحقق می‌یابد. برخی ناتوانی از [[طواف]] یا [[سعی]] را نیز احصار می دانند.<ref>کشف اللثام، ج۶، ص۳۰۱؛ ریاض المسائل، ج۷، ص۲۰۱؛ مناسک حج، امام خمینی، ص۵۰۷.</ref>
فقیهان [[امامیه|امامی]] اِحصار در [[حج]] را زمانی می دانند که [[وقوف در عرفات|وقوف در عَرَفات]] و یا [[وقوف در مشعر|مَشعر]] ممکن نباشد و زمان حج بگذرد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۴۰۱-۴۰۲؛ مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۹۲-۳۰۱؛ مناسک حج، امام خمینی، ص۵۰۸-۵۱۴.</ref>  به نظر عده‌ای، اگر ناتوانی در [[منا|مَنا]] پدید آید، احصار نیست؛ و باید برای [[رمی|رَمْیْ]] و [[ذبح]] قربانی [[نائب]] گرفت و پس از [[حلق|حَلْق]] یا [[تقصیر]] و خروج از [[احرام]]، به بقیه اعمال پرداخت.<ref>الروضة البهیه، ج۲، ص۳۷۱؛ مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۹۲-۳۰۱؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۲۶.</ref> برخی ممنوعیت از ورود به منا و [[مکه]] را  احصار می‌دانند.<ref>الروضة البهیه، ج۲، ص۳۷۲.</ref> احصار در [[عمره|عُمره]]، با ممنوعیت از رسیدن به مکه<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۳۴-۳۳۵؛ شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۱۳؛ مجمع الفائده، ج۷، ص۴۰۰، ۴۱۱.</ref> یا انجام اعمال عمره <ref>جامع المقاصد، ج۳، ص۲۸۳؛ الروضة البهیه، ج۲، ص۳۶۷، ۳۷۲؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۲۸.</ref> تحقق می‌یابد. برخی ناتوانی از [[طواف]] یا [[سعی]] را نیز احصار می دانند.<ref>کشف اللثام، ج۶، ص۳۰۱؛ ریاض المسائل، ج۷، ص۲۰۱؛ مناسک حج، امام خمینی، ص۵۰۷.</ref>


خط ۵۴: خط ۵۴:


=== حلق و تقصیر ===
=== حلق و تقصیر ===
{{اصلی|حلق|تقصیر}}چهار نظر بین امامیه در مورد وجوب حلق و تقصیر برای تحلل محصور وجود دارد: 1) لزوم تقصیر؛<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۳۵؛ قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۵۵؛ مستند الشیعه، ج۱۳، ص۱۴۷.</ref> 2) لزوم حلق؛<ref>الکافی فی الفقه، ص۲۱۸؛ غنیة النزوع، ص۱۹۵.</ref> 3) در [[عمره تمتع|عُمره تَمَتُّع]]،  تقصیر و در [[حج]]، تخییر میان حلق و تقصیر؛<ref>جامع المقاصد، ج۳، ص۲۹۶؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۴۰۱.</ref> 4) در همه موارد: تخییر میان حلق و تقصیر.<ref>کشف اللثام، ج۶، ص۳۱۸.</ref>  
{{اصلی|حلق|تقصیر}}چهار نظر بین امامیه در مورد وجوب حلق و تقصیر برای تحلل محصور وجود دارد: 1) لزوم تقصیر؛<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۳۵؛ قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۵۵؛ مستند الشیعه، ج۱۳، ص۱۴۷.</ref> 2) لزوم حلق؛<ref>الکافی فی الفقه، ص۲۱۸؛ غنیة النزوع، ص۱۹۵.</ref> 3) در [[عمره تمتع|عُمره تَمَتُّع]]،  تقصیر و در [[حج]]، تخییر میان حلق و تقصیر؛<ref>جامع المقاصد، ج۳، ص۲۹۶؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۴۰۱.</ref> 4) در همه موارد: تخییر میان حلق و تقصیر.<ref>کشف اللثام، ج۶، ص۳۱۸.</ref>


== قضای حج و عمره ==
=== قضای حج و عمره ===
بر پایه فقه [[امامیه|امامی]]، در [[حج]] یا [[عمره|عُمره]] [[مستحب]] بر محصور [[قضا|قضای]] حج ناتمام لازم نیست؛ اما در حج واجب قضای آن [[واجب]] است.<ref>الخلاف، ج۲، ص۴۲۵-۴۲۶؛ الدروس، ج۱، ص۴۸۲؛ موسوعة الامام الخوئی، ج۲۹، ص۴۲۷-۴۲۸.</ref>  
بر پایه فقه [[امامیه|امامی]]، در [[حج]] یا [[عمره|عُمره]] [[مستحب]] بر محصور [[قضا|قضای]] حج ناتمام لازم نیست؛ اما در حج واجب قضای آن [[واجب]] است.<ref>الخلاف، ج۲، ص۴۲۵-۴۲۶؛ الدروس، ج۱، ص۴۸۲؛ موسوعة الامام الخوئی، ج۲۹، ص۴۲۷-۴۲۸.</ref>