هیثم بن معاویه عتکی خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیثم بن معاویه عتکی خراسانی
مشخصات فردی
نام کامل	هیثم بن معاویه عتکی خراسانی
نسب	ایرانی
زادگاه	ایران
محل زندگی	خراسان، مکه
دین	اسلام
منصب	امارت مکه
تاریخ درگذشت	156ق.
مشخصات دینی
دلیل شهرت	امارت مکه
نقش‌های برجسته	امارت مکه و طائف

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۱۴

هیثم بن معاویه عتکی خراسانی، از خواص یاران منصور عباسی بود و نقش قابل توجهی در دوران خلافت منصور داشت. وی را از مردم خراسان دانسته‌اند و نخستین ایرانی است که به سال 141ق. به امارت مکه و طائف منصوب شد.

معرفی اجمالی

منابع تاریخی هیثم بن معاویه عتکی خراسانی (درگذشت 156ق.) را از مردم خراسان دانسته‌اند و یا شهرت او به خراسانی حاکی از سکونت طولانی مدت وی در آن جاست. هیثم از خواص یاران منصور عباسی بود و در تحولات عصر این خلیفه، نقش قابل توجهی داشت.

امارت مکه

وی در سال 141 هجری پس از عزل زیاد بن عبدالله حارثی و محمد بن خالد بن عبدالله قسری از امارت مکه، از سوی منصور دوانقی به ولایت آن شهر گمارده شد.^[۱] امارت هیثم بر مکه مکرمه تا سال 143ق. ادامه یافت. وی افزون بر آن بر طائف نیز حکومت داشت.^[۲] هیثم نخستین ایرانی است که به سال 141ق. به امارت مکه و طائف منصوب شد.^[۳]

پانویس

↑ فاسی، 1421، ج2، ص184؛ عبدالغنی، 1413، ج4، ص454.
↑ طبری، 1967، ج7، ص515.
↑ طبری، 1967، ج7، ص511؛ ابن اثیر، 1407، ج5، ص507.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب پژوهشنامه حج، شماره ۲، سيدمحمود ساماني، بخش «هيثم بن معاويه عتکي خراساني»، ص6، است.

شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسي، محمد بن احمد (1421ق.)، به كوشش گروهي از علما، بيروت، دار الكتب العلميه.
تاريخ امراء مکة المکرمة، عبدالغني، عارف (1413ق.)، دمشق، دار البشائر.
الکامل في التاريخ، ابن اثير جزري، علي بن محمد(1407ق.)، به کوشش عبدالله قاضي، بيروت، دار الکتب العلميه.
تاريخ طبري (تاريخ الامم والملوك)، طبري، محمد بن جرير (1967م.)، به كوشش محمد ابوالفضل، بيروت، دار احياء التراث العربي.

[1] فاسی، 1421، ج2، ص184؛ عبدالغنی، 1413، ج4، ص454.

[2] طبری، 1967، ج7، ص515.

[3] طبری، 1967، ج7، ص511؛ ابن اثیر، 1407، ج5، ص507.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱۰۴: / خط ۱۰۴: @@
 منابع تاریخی هیثم بن معاویه عتکی خراسانی (درگذشت 156ق.) را از مردم خراسان دانسته‌اند و یا شهرت او به خراسانی حاکی از سکونت طولانی مدت وی در آن جاست. هیثم از خواص یاران [[منصور عباسی]] بود و در تحولات عصر این خلیفه، نقش قابل توجهی داشت.
 ==امارت مکه==
-وی در سال 141 هجری پس از عزل [[زیاد بن عبدالله حارثی]] و [[محمد بن خالد قسری|محمد بن خالد]] بن [[عبدالله قسری]] از [[امارت مکه]]، از سوی [[منصور دوانقی]] به ولایت آن شهر گمارده شد. <ref>فاسی، 1421، ج2، ص184؛ عبدالغنی، 1413، ج4، ص454.</ref> امارت هیثم بر [[مکه مکرمه]] تا سال 143ق. ادامه یافت. وی افزون بر آن بر [[طائف]] نیز حکومت داشت.<ref>طبری، 1967، ج7، ص515.</ref> هیثم نخستین ایرانی است که به سال 141ق. به امارت مکه و طائف منصوب شد.<ref>طبری، 1967، ج7، ص511؛ ابن اثیر، 1407، ج5، ص507.</ref>
+وی در سال 141 هجری پس از عزل [[زیاد بن عبدالله حارثی]] و [[محمد بن خالد قسری|محمد بن خالد]] بن [[عبدالله قسری]] از [[امارت مکه]]، از سوی [[منصور دوانقی]] به ولایت آن شهر گمارده شد.<ref>فاسی، 1421، ج2، ص184؛ عبدالغنی، 1413، ج4، ص454.</ref> امارت هیثم بر [[مکه مکرمه]] تا سال 143ق. ادامه یافت. وی افزون بر آن بر [[طائف]] نیز حکومت داشت.<ref>طبری، 1967، ج7، ص515.</ref> هیثم نخستین ایرانی است که به سال 141ق. به امارت مکه و طائف منصوب شد.<ref>طبری، 1967، ج7، ص511؛ ابن اثیر، 1407، ج5، ص507.</ref>
 ==پانویس==