ظهر الکوفه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==واژه‌شناسی== | ==واژه‌شناسی== | ||
ظهر، | ظهر، به معنای بیرونِ هر چیزی آمده<ref>كتاب العين، ج4، ص37؛ تهذيب اللغة، ج6، ص134.</ref> و درباره زمین، به زمین سخت و سفت و بلند معنا شده است.<ref>كتاب العين، ج4، ص37؛ جمهرة اللغة، ج2، ص764؛ تهذيب اللغة، ج6، ص134.</ref> ظهر الکوفه، به معنای پشت و بیرون کوفه است.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 14.</ref> | ||
فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين، 9جلد، نشر هجرت - قم، چاپ: دوم، 1409 ه.ق. | |||
ابن دريد، محمد بن حسن، جمهرة اللغة، 3جلد، دار العلم للملايين - بيروت، چاپ: اول، 1988 م. | |||
ازهرى، محمد بن احمد، تهذيب اللغة، 15جلد، دار احياء التراث العربي - بيروت، چاپ: اول، 1421 ه.ق. | |||
مجمع البحرين ؛ ج3 ؛ ص390 | |||
و ظَهْرُ الكوفة ما وراء النهر إلى النجف | |||
طريحى، فخر الدين بن محمد، مجمع البحرين، 6جلد، مرتضوي - تهران، چاپ: سوم، 1375 ه.ش. | |||
==موقعیت== | ==موقعیت== | ||
| خط ۱۲: | خط ۲۶: | ||
در روایات فراوان نام آن دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل [[آستان مقدس امام علی(ع)|قبر امام علی(ع)]] را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را [[امام علی(ع)]] از دهقانان آن منطقه به ۴۰ هزار درهم خرید. مردم از این مقدار بها، در برابر سرزمینی خشک تعجب کردند. او از [[حضرت محمد(ص)]] نقل کرد که از پشت کوفه ۷۰ هزار نفر محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. وی دوست داشت آن گروه از مِلک او محشور شوند.<ref>موسوعة العتبات المقدسه، ج ۶ ص ١٨.</ref> | در روایات فراوان نام آن دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل [[آستان مقدس امام علی(ع)|قبر امام علی(ع)]] را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را [[امام علی(ع)]] از دهقانان آن منطقه به ۴۰ هزار درهم خرید. مردم از این مقدار بها، در برابر سرزمینی خشک تعجب کردند. او از [[حضرت محمد(ص)]] نقل کرد که از پشت کوفه ۷۰ هزار نفر محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. وی دوست داشت آن گروه از مِلک او محشور شوند.<ref>موسوعة العتبات المقدسه، ج ۶ ص ١٨.</ref> | ||
گاهی امام علی(ع) از کوفه خارج می‌شد و به آن منطقه می‌رفت و ساعات زیادی را آن‌جا سپری کرده، با ارواح مؤمنان در آن دیار انس می‌گرفت. امام(ع) وصیت کرده بود که وقتی از دنیا رفت، او را در پشت کوفه در قبر دو برادرش [[حضرت هود(ع)|هود]] و [[حضرت صالح(ع)|صالح]] دفن کنند.<ref | گاهی امام علی(ع) از کوفه خارج می‌شد و به آن منطقه می‌رفت و ساعات زیادی را آن‌جا سپری کرده، با ارواح مؤمنان در آن دیار انس می‌گرفت. امام(ع) وصیت کرده بود که وقتی از دنیا رفت، او را در پشت کوفه در قبر دو برادرش [[حضرت هود(ع)|هود]] و [[حضرت صالح(ع)|صالح]] دفن کنند.<ref>تهذيب الأحكام، ج6، ص34.</ref> امام علی(ع) معتقد بود نخستین بقعه‌ای که خدا در آن عبادت شده، ظهر الکوفه بوده است.<ref name=":1">بحار الأنوار، ج ۱۱ ص149.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۲۴: | خط ۳۸: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/14 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/14 | ||
}} | }} | ||
* '''بحار الأنوار'''، محمدباقر مجلسی، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403ق. | |||
* '''تهذيب الأحكام'''، محمد بن الحسن طوسى، تحقیق حسن الموسوی خرسان، دار الكتب الإسلاميه، تهران، 1407ق. | |||
* '''موسوعه العتبات المقدسه'''، جعفر خلیلی، موسسه الاعلمی للمطبوعا‌ت، بیروت، ۱۴۰۷ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[رده:نام‌های نجف]] | [[رده:نام‌های نجف]] | ||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۱۹
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۴ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
واژه‌شناسی
ظهر، به معنای بیرونِ هر چیزی آمده[۱] و درباره زمین، به زمین سخت و سفت و بلند معنا شده است.[۲] ظهر الکوفه، به معنای پشت و بیرون کوفه است.[۳]
فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين، 9جلد، نشر هجرت - قم، چاپ: دوم، 1409 ه.ق.
ابن دريد، محمد بن حسن، جمهرة اللغة، 3جلد، دار العلم للملايين - بيروت، چاپ: اول، 1988 م.
ازهرى، محمد بن احمد، تهذيب اللغة، 15جلد، دار احياء التراث العربي - بيروت، چاپ: اول، 1421 ه.ق.
مجمع البحرين ؛ ج3 ؛ ص390
و ظَهْرُ الكوفة ما وراء النهر إلى النجف
طريحى، فخر الدين بن محمد، مجمع البحرين، 6جلد، مرتضوي - تهران، چاپ: سوم، 1375 ه.ش.
موقعیت
ظهر الکوفه، منطقه‌ای وسیع بیرون کوفه که مدفن امام علی (ع) در آن‌جا قرار دارد. این منطقه، جایی است که نجف در آن قرار گرفته و در کنارهٔ کوفه واقع می‌شود. ظهر الکوفه، سرزمینی بلند بوده و آب، آن‌جا را فرا نمی‌گرفته است.[۳]
در روایات
در روایات فراوان نام آن دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل قبر امام علی(ع) را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را امام علی(ع) از دهقانان آن منطقه به ۴۰ هزار درهم خرید. مردم از این مقدار بها، در برابر سرزمینی خشک تعجب کردند. او از حضرت محمد(ص) نقل کرد که از پشت کوفه ۷۰ هزار نفر محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. وی دوست داشت آن گروه از مِلک او محشور شوند.[۴]
گاهی امام علی(ع) از کوفه خارج می‌شد و به آن منطقه می‌رفت و ساعات زیادی را آن‌جا سپری کرده، با ارواح مؤمنان در آن دیار انس می‌گرفت. امام(ع) وصیت کرده بود که وقتی از دنیا رفت، او را در پشت کوفه در قبر دو برادرش هود و صالح دفن کنند.[۵] امام علی(ع) معتقد بود نخستین بقعه‌ای که خدا در آن عبادت شده، ظهر الکوفه بوده است.[۶]
پانویس
منابع
- بحار الأنوار، محمدباقر مجلسی، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403ق.
- تهذيب الأحكام، محمد بن الحسن طوسى، تحقیق حسن الموسوی خرسان، دار الكتب الإسلاميه، تهران، 1407ق.
- موسوعه العتبات المقدسه، جعفر خلیلی، موسسه الاعلمی للمطبوعا‌ت، بیروت، ۱۴۰۷ق.