فراش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==پانوشت== {{پانویس}} ==منابع== {{برگرفتگی | پیش از لینک = مقاله | منبع...» ایجاد کرد)
 
خط ۲: خط ۲:


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
'''فَرّاش'''، در زيارتگاه‌ها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند، گفته مى‌شود. منصب فراشى در مزارهاى [[معصومان(ع)]]، افتخار بوده و گاهى [[زائر|زائران]]، به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.
<br />
== واژه‌شناسی ==
از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مى‌گسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مى‌شود.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت،  ص۵۰.</ref>
صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مى‌گسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مى‌شود.<ref>فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref>
== در مکان‌های مقدس ==
در زيارتگاه‌ها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحن‌ها و رواق‌هايند، فرّاش گفته مى‌شود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.<ref name=":0" />


==پانوشت==
==پانوشت==
خط ۱۳: خط ۲۴:
| لینک =  
| لینک =  
}}
}}
[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1026/1/50 '''فرهنگ‌نامه زیارت''']، جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش.
{{پایان}}
{{پایان}}

نسخهٔ ‏۳ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۲۶

فَرّاش، در زيارتگاه‌ها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند، گفته مى‌شود. منصب فراشى در مزارهاى معصومان(ع)، افتخار بوده و گاهى زائران، به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.


واژه‌شناسی

از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مى‌گسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مى‌شود.[۱]

صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مى‌گسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مى‌شود.[۲]

در مکان‌های مقدس

در زيارتگاه‌ها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحن‌ها و رواق‌هايند، فرّاش گفته مى‌شود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.[۱]

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ فرهنگ‌نامه زیارت، ص۵۰.
  2. فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله است.

فرهنگ‌نامه زیارت، جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش.