سید محسن اعرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۳: خط ۳:
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]


== ولادت ==
==ولادت==
سید محسن اعرجی، فرزند سید حسن بن مرتضی، که به حسینی، کاظمی، بغدادی و «مقدس کاظمی» نیز معروف بود،<ref>ريحانة االدب، ج5 ،ص236.</ref> در سال ۱۱۳۰ق. در [[بغداد]] به دنیا آمد.<ref>معارف الرجال، ج2 ،ص171.</ref> پدرش روحانی و مادرش علویه بود.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174.</ref>
سید محسن اعرجی، فرزند سید حسن بن مرتضی، که به حسینی، کاظمی، بغدادی و «مقدس کاظمی» نیز معروف بود،<ref name=":2">ريحانة االدب، ج5 ،ص236.</ref> در سال ۱۱۳۰ق. در [[بغداد]] به دنیا آمد.<ref>معارف الرجال، ج2 ،ص171.</ref> پدرش روحانی و مادرش علویه بود.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174.</ref>


== تبار ==
==تبار==
خاندان اعرجی یا آل اعرجی، یکی از خاندان‌های برجسته و بزرگ [[شیعه]] شمرده شده است. نسب این خاندان به عبیدالله اعرج، فرزند حسین اصغر، پسر [[امام سجاد(ع)]] می‌رسد. حسین اصغر، از محدثان و عالمان دوره خود بوده و  از عمه‌اش [[فاطمه بنت الحسن(ع)|فاطمه]]، دختر [[امام حسن(ع)]] و برادر خود، [[امام باقر(ع)]] حدیث نقل کرده است. او دارای چهر پسر بوده و مستجاب الدعوه خوانده شده است. وی در [[مدینه]] درگذشته و در قبرستان [[بقیع]] به دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص173؛ به نقل از: سید جعفر اعرجی، مناهل الغرب فی انساب العرب، ص500.</ref> عبیدالله اعرج، جد اعلای آل اعرج، یکی از فرزندان حسین اصغر بوده و به دلیل لنگ بودن یکی از پاهایش به اعرج مشهور شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174 و 175.</ref>  
خاندان اعرجی یا آل اعرجی، یکی از خاندان‌های برجسته و بزرگ [[شیعه]] شمرده شده است. نسب این خاندان به عبیدالله اعرج، فرزند حسین اصغر، پسر [[امام سجاد(ع)]] می‌رسد. حسین اصغر، از محدثان و عالمان دوره خود بوده و  از عمه‌اش [[فاطمه بنت الحسن(ع)|فاطمه]]، دختر [[امام حسن(ع)]] و برادر خود، [[امام باقر(ع)]] حدیث نقل کرده است. او دارای چهر پسر بوده و مستجاب الدعوه خوانده شده است. وی در [[مدینه]] درگذشته و در قبرستان [[بقیع]] به دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص173؛ به نقل از: سید جعفر اعرجی، مناهل الغرب فی انساب العرب، ص500.</ref> عبیدالله اعرج، جد اعلای آل اعرج، یکی از فرزندان حسین اصغر بوده و به دلیل لنگ بودن یکی از پاهایش به اعرج مشهور شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174 و 175.</ref>  


== تحصیلات ==
==تحصیلات==
سید محسن، در نوجوانی در [[بغداد]] ، در کار تجارت بود. او در کنار تجارت، تدریس ادبیات عرب را آغاز کرده و تا نزديک چهل سالگی به این کار ادامه داد؛ سپس برای آموختن علوم دینی، به [[نجف]] کوچ کرده و از استادان آن حوزه بهره برد؛‌<ref name=":0">معارف الرجال، ج2 ،ص172.</ref> برخی از آن‌ها عبارتند از:  
سید محسن، در نوجوانی در [[بغداد]] ، در کار تجارت بود. او در کنار تجارت، تدریس ادبیات عرب را آغاز کرده و تا نزديک چهل سالگی به این کار ادامه داد؛ سپس برای آموختن علوم دینی، به [[نجف]] کوچ کرده و از استادان آن حوزه بهره برد؛‌<ref name=":0">معارف الرجال، ج2 ،ص172.</ref> برخی از آن‌ها عبارتند از:  
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
خط ۳۱: خط ۳۱:
* [[سید عبدالله شبر|سید عبدالله شبر کاظمی]].<ref name=":1" />
* [[سید عبدالله شبر|سید عبدالله شبر کاظمی]].<ref name=":1" />
* {{پایان}}
* {{پایان}}
== تألیفات ==
* برخی از آثار او به این شرح است:
* {{ستون-شروع|2}}
* وسائل الشیعه الی احکام الشریعه؛
* ارجوزة فی الفقه؛
* أصالة البرائه؛
* تلخیص الاستبصار؛
* حاشیه بر مصباح المنیر؛
* حاشیه بر وافی فیض کاشانی؛
* حاشیه بر وافیه ملاعبدالله تونی؛
* الوافی فی شرح الوافیه؛
* سلالة‌ الالجتهاد فی الفقه؛
* عدة الرجال؛
* فوائد الرجال؛
* شرح مقدمات الحدائق؛
* درر البهیة فی الفقه الامامیه؛
* المحصول فی علم االصول.
* {{پایان}}
مشهورترین و بهترین تأليف او را وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، دانسته‌ و بخش کتاب القضای آن را، یکی از بهترین آثار، در این موضوع معرفی کرده‌اند.<ref name=":2" /> سید محسن اعرجی، ادیب و شاعر نيز بوده و اشعاری در مرثیه [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] سروده و دیوان شعر وی، یکی دیگر از آثار اوست. وی قصیده‌ای درباره [[امام علی(ع)]] سروده که به «قصیده دالیه» معروف شده است. به گفته نوه سید محسن اعرجی، سید حیدر کاظمی، امام علی(ع) به خواب روضه‌خوانی که برای مجلس روضه دعوت کرده بود آمده و به او سفارش کرده بود قصیده دالیه سید محسن بغدادی را بخواند.{{یادداشت}}<ref>20 .گلشن ابرار، ج5 ،ص180؛ به نقل از: سید محسن اعرجی، وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، ص964.</ref>


==پانوشت==
==پانوشت==

نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۵

ولادت

سید محسن اعرجی، فرزند سید حسن بن مرتضی، که به حسینی، کاظمی، بغدادی و «مقدس کاظمی» نیز معروف بود،[۱] در سال ۱۱۳۰ق. در بغداد به دنیا آمد.[۲] پدرش روحانی و مادرش علویه بود.[۳]

تبار

خاندان اعرجی یا آل اعرجی، یکی از خاندان‌های برجسته و بزرگ شیعه شمرده شده است. نسب این خاندان به عبیدالله اعرج، فرزند حسین اصغر، پسر امام سجاد(ع) می‌رسد. حسین اصغر، از محدثان و عالمان دوره خود بوده و از عمه‌اش فاطمه، دختر امام حسن(ع) و برادر خود، امام باقر(ع) حدیث نقل کرده است. او دارای چهر پسر بوده و مستجاب الدعوه خوانده شده است. وی در مدینه درگذشته و در قبرستان بقیع به دفن شد.[۴] عبیدالله اعرج، جد اعلای آل اعرج، یکی از فرزندان حسین اصغر بوده و به دلیل لنگ بودن یکی از پاهایش به اعرج مشهور شد.[۵]

تحصیلات

سید محسن، در نوجوانی در بغداد ، در کار تجارت بود. او در کنار تجارت، تدریس ادبیات عرب را آغاز کرده و تا نزديک چهل سالگی به این کار ادامه داد؛ سپس برای آموختن علوم دینی، به نجف کوچ کرده و از استادان آن حوزه بهره برد؛‌[۶] برخی از آن‌ها عبارتند از:

وی از میرزای قمی،[۸] مؤلف کتاب قوانین الاصول، سلیمان بن معتوق[۶] و جعفر کاشف‌‌الغطاء اجازه روایی داشته است.

طلاب بسياري از تدریس وی بهره برده‌اند، که برخی از آن‌ها عبارتند از:

تألیفات

  • برخی از آثار او به این شرح است:
  • وسائل الشیعه الی احکام الشریعه؛
  • ارجوزة فی الفقه؛
  • أصالة البرائه؛
  • تلخیص الاستبصار؛
  • حاشیه بر مصباح المنیر؛
  • حاشیه بر وافی فیض کاشانی؛
  • حاشیه بر وافیه ملاعبدالله تونی؛
  • الوافی فی شرح الوافیه؛
  • سلالة‌ الالجتهاد فی الفقه؛
  • عدة الرجال؛
  • فوائد الرجال؛
  • شرح مقدمات الحدائق؛
  • درر البهیة فی الفقه الامامیه؛
  • المحصول فی علم االصول.

مشهورترین و بهترین تأليف او را وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، دانسته‌ و بخش کتاب القضای آن را، یکی از بهترین آثار، در این موضوع معرفی کرده‌اند.[۱] سید محسن اعرجی، ادیب و شاعر نيز بوده و اشعاری در مرثیه اهل بیت(ع) سروده و دیوان شعر وی، یکی دیگر از آثار اوست. وی قصیده‌ای درباره امام علی(ع) سروده که به «قصیده دالیه» معروف شده است. به گفته نوه سید محسن اعرجی، سید حیدر کاظمی، امام علی(ع) به خواب روضه‌خوانی که برای مجلس روضه دعوت کرده بود آمده و به او سفارش کرده بود قصیده دالیه سید محسن بغدادی را بخواند.[۱۰]


پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ريحانة االدب، ج5 ،ص236.
  2. معارف الرجال، ج2 ،ص171.
  3. گلشن ابرار، ج5 ،ص174.
  4. گلشن ابرار، ج5 ،ص173؛ به نقل از: سید جعفر اعرجی، مناهل الغرب فی انساب العرب، ص500.
  5. گلشن ابرار، ج5 ،ص174 و 175.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ معارف الرجال، ج2 ،ص172.
  7. روضات الجنات، ج6 ،ص104.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ريحانة الادب، ج5 ،ص236.
  9. معارف الرجال، ج۲، ص۱۹۶.
  10. 20 .گلشن ابرار، ج5 ،ص180؛ به نقل از: سید محسن اعرجی، وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، ص964.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله شخصیت معنوی سید محسن اعرجی، سید مجید حسن‌زاده، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پانزدهم و شانزدهم، تابستان و پاییز 1392، ص159 است.

ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب،محمدعلی مدرس تبریزی، کتابفروشی خیام، تهران، ۱۳۶۹ش.

معارف الرجال فی تراجم العلماء‌ و الادباء، محمد حرزالدین، تحقیق محمدحسین حرزالدین، مکتبة‌ آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی، قم، ۱۴۰۵ق.

روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، میرزا محمد باقر موسوی، مکتبة الاسماعیلیان، قم، بی‌تا.