آیه ۱۲۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۶: خط ۶:


== شرح واژگان ==
== شرح واژگان ==
واژه مثابه به معنای «تکرار و بازگشت» یا «محلی که بارها به آن رجوع شود» است.<ref>صحاح‌‌اللغه، ذیل واژه ثوب؛ المصباح المنیر، ذیل واژه ثوب؛ لسان‌العرب، ذیل واژه ثوب؛ مجمع البحرین، ذیل واژه ثوب.</ref> برخی از لغت‌شناسان، مثابه را به معنای رجوع به قصد ثواب دانسته‌اند.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه توب.</ref> واژه مَقام به محل قیام و ایستادن گفته شده<ref>برای نمونه سوره نمل، آیه ۳۹.</ref> و در جایگاه معنوی نیز به کار رفته است.<ref>برای نمونه سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref> کلمه عکوف به معنای ملازمت با چیزی و مواظبت از آن است<ref>المصباح المنير، ذیل واژه عكف.</ref> که در آیه ۵۲انبیاء
واژه مثابه به معنای «تکرار و بازگشت» یا «محلی که بارها به آن رجوع شود» است.<ref>صحاح‌‌اللغه، ذیل واژه ثوب؛ المصباح المنیر، ذیل واژه ثوب؛ لسان‌العرب، ذیل واژه ثوب؛ مجمع البحرین، ذیل واژه ثوب.</ref> برخی از لغت‌شناسان، مثابه را به معنای رجوع به قصد ثواب دانسته‌اند.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه توب.</ref> واژه مَقام به محل قیام و ایستادن گفته شده<ref>برای نمونه سوره نمل، آیه ۳۹.</ref> و در جایگاه معنوی نیز به کار رفته است.<ref>برای نمونه سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref> کلمه عکوف به معنای ملازمت با چیزی و مواظبت از آن است.<ref>المصباح المنير، ذیل واژه عكف.</ref>


== چشم‌انداز ==
== چشم‌انداز ==

نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۹

متن و ترجمه

شرح واژگان

واژه مثابه به معنای «تکرار و بازگشت» یا «محلی که بارها به آن رجوع شود» است.[۱] برخی از لغت‌شناسان، مثابه را به معنای رجوع به قصد ثواب دانسته‌اند.[۲] واژه مَقام به محل قیام و ایستادن گفته شده[۳] و در جایگاه معنوی نیز به کار رفته است.[۴] کلمه عکوف به معنای ملازمت با چیزی و مواظبت از آن است.[۵]

چشم‌انداز

محتوا

پانویس

  1. صحاح‌‌اللغه، ذیل واژه ثوب؛ المصباح المنیر، ذیل واژه ثوب؛ لسان‌العرب، ذیل واژه ثوب؛ مجمع البحرین، ذیل واژه ثوب.
  2. التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه توب.
  3. برای نمونه سوره نمل، آیه ۳۹.
  4. برای نمونه سوره اسراء، آیه ۷۹.
  5. المصباح المنير، ذیل واژه عكف.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب درسنامه تفسیر آیات حج، محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش. است.

التحقيق فى كلمات القرآن، حسن مصطفوى، تهران، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، ١٣۶٠ش.

الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية، اسماعيل بن حماد جوهرى، تحقيق احمد عبدالغفور عطار، بيروت، دارالعلم للملايين، چهارم، ١۴٠٧ق.

المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.