محراب عثمانی

محراب عثمانی، محراب منسوب به عثمان به عفان در مسجدالنبی است که در دیوار قبله قرار دارد.

در دوره عثمان در پی گسترش فضای مسجد محرابی در دیوار جنوبی ایجاد و مقصوره‌ای اطراف آن کشیده شد.

در دوره ولید بن عبدالملک محراب مجوفی(کنده شده در دیوار) در این مکان ایجاد شد.

در دوره قایتبای بالای این محراب گنبدی نهاده شد.

در دوره سلطان عبدالمجید دوم، این محراب طلاکاری شد.

محرابی که اکنون قرار دارد از دوره قایتبای برجامانده است.

محراب عثمانی

محراب عثمان

در دوره عثمان، مسجد پیامبر بازسازی شد. در اثر این بازسازی فضای مسجد گسترش یافت.

این گسترش موجب پیشروی دیوار قبله شد. به‌همین خاطر جایگاه امام نماز از جایگاه مصلی پیامبر تغییر یافت و امام جماعت در محل دیوار قبله می‌ایستاد.

عثمان این جایگاه و محراب را ایجاد نمود. از این رو این محراب، عثمانی نام گرفت.

در اطراف این محراب، مقصوره‌ای از خشت ساخته‌شد. این کار پس از قتل عمر و به منظور حفاظت از عثمان صورت گرفت.

در دوره‌های بعد با بازسازی و توسعه مسجد این محراب در دیوار جنوبی احیا شد.

محراب درون دیوار(مجوف)

در دوره ولیدبن عبدالملک، توسط والی او در مدینه، عمربن عبدالعزیز، برای نخستین بار محرابی به شکل مجوف و درون دیوار شکل گرفت.

همچنین در این دوره تزییناتی در محراب صورت گرفت. طاق محراب قوس‌هایی داشت که از طلا پوشیده شده بود.

 به نقل از منابع آینه‌‌ای مربعی شکل در وسط محراب قرار داشت که از آن عایشه دانسته شده بود.

سمت راست این محراب دری قرار داشت که امام جماعت از آن وارد و خارج می‌شد. سمت چپ آن نیز دری بود که با صفحه های آهن محکم شده بود. بین این دو در راهی مسطح قرار داشت.

گنبد بالای محراب

گنبد محراب عثمانی

این محراب در دوره قایتبای مملوکی توسعه یافت و گنبدی بر بالای آن ساخته شد.

در این دوره حریقی در مسجد رخ داد و مسجد به‌شکل گسترده‌ای بازسازی شد. گنبد خضرا در این دوره به شکل گنبد بزرگی در راستای قبر نبوی بالای سقف قرار گرفت و در دیوار جنوبی گنبدی بر بالای محراب عثمانی ایجاد شد.

طلاکاری محراب

در دوره عبدالمجید اول عثمانی، همگام با بازسازی که در مسجدالنبی صورت گرفت، محراب عثمانی نیز طلاکاری شد و به آیات قرآن منقش گشت.

محراب در دوره سعودی

در دوره سعودی، بخش اصلی مسجد شامل بخش مسقف قبله‌ای، اعم از محراب عثمانی، به همان صورت دوره مجیدی برجا ماند.