بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
'''حرام كفائى‏:'''  فعلى است كه انجام آن براى همه مكلفان حرام است، اما اگر بعضى از انجام آن خوددارى كردند، لازم نيست ديگران آن را ترك كنند.<ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، ص417.</ref>  
'''حرام كفائى‏:'''  فعلى است كه انجام آن براى همه مكلفان حرام است، اما اگر بعضى از انجام آن خوددارى كردند، لازم نيست ديگران آن را ترك كنند.<ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، ص417.</ref>  


5) '''حرام ارتباطى‏:''' مثل غنا که مصاديق آن مركب از چند جزء (آواز و صوت، مطرب و مهيج) بوده و اجزاى آن، چنان به هم مرتبط است كه اگر مكلف همه اجزاى آن را مرتكب شود، فقط يك گناه كرده و در صورتى كه فقط يك جزء از آن مركب را انجام ندهد، (مثل آنكه مطرب نباشد يا به صورت آواز نباشد،) گناهى نكرده است.<ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، ص 416.</ref>
5) '''حرام مطلق:''' فعل حرامى كه بعد از پيدايش شرايط تكليف، حرمت آن به وجود چيز ديگرى مشروط و متوقف نيست، مثل: دروغ گفتن و غيبت كردن. <ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، ص418.</ref>
 
'''حرام غير ارتباطى:''' مثل دروغ که عنوان دروغ دارای افراد و مصادیق مختلف است که هر مصداق آن به طور مستقل حرام می باشد؛ بى‏ آنكه ارتباطى با مصداق ديگر دروغ داشته باشد و فرد به تعداد ارتکاب مصادیق دروغ نافرمانی کرده است. <ref>رک:فرهنگ نامه اصول فقه، ص417.</ref>
 
'''6)حرام مطلق:''' فعل حرامى كه بعد از پيدايش شرايط تكليف، حرمت آن به وجود چيز ديگرى مشروط و متوقف نيست، مثل: دروغ گفتن و غيبت كردن. <ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، ص418.</ref>


'''حرام مشروط:''' فعل حرامى كه حرمتش متوقف و مشروط بر وجود چيزى غير از شرايط تكليف است؛ مانند حرمت استعمال بوى خوش، كه مشروط به اين است كه شخص در حالت احرام باشد؛ و قبل از آن چنين حرمتى وجود ندارد.<ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، صص417-418.</ref>  
'''حرام مشروط:''' فعل حرامى كه حرمتش متوقف و مشروط بر وجود چيزى غير از شرايط تكليف است؛ مانند حرمت استعمال بوى خوش، كه مشروط به اين است كه شخص در حالت احرام باشد؛ و قبل از آن چنين حرمتى وجود ندارد.<ref>رک: فرهنگ نامه اصول فقه، صص417-418.</ref>  
برگرفته از «https://wikihaj.com/view/حرام»