رشید وطواط
رشيد وطواط یا سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب (متوفاى ۵٧٣ ه.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظاميۀ بلخ تحصيل كرده و در خدمت دربار خوارزمشاهيان بود. رشید وطواط بارها از نام کعبه و دیگر اماکن مقدس حرمین در قالب آرایه‌های ادبی برای مدح اميران و بزرگان بهره برده است.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب |
| شغل | شاعر |
| تاریخ درگذشت | ۵٧٣ ه.ق. |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| تالیفات | دیوان شعر، حدائق السّحر فى دقايق الشّعر |
حرمین در شعر رشید وطواط
از ویژگی‌های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، صفا و مروه و دیگر موارد در مدح‌هاست.[۱]
کعبه در شعر او
رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران بيت‌اللّٰه می‌داند.[۲]
او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.[۳] رشيد وطواط كه خود در علوم بلاغى كتاب «حدائق السّحر فى دقايق الشّعر» را نوشته، با به كار گرفتن صنعت اعنات، قصيده‌اى در بيست و هفت بيت بدون حرف «الف» سروده و ضمن مدح اتسز خوارزمشاه گفته است:
|
در ابيات فراوانى از اشعار رشيد، كعبه بيش از همۀ مكانهاى مقدّس مورد توجّه بوده است.[۵]
صفا و مروه در شعر او
صفا و مروه از دیگر اماکنی است که برای مدح امیران و بزرگان از آن بهره برده است. او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند.[۶] در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.[۷]
عرفات و زمزم در شعر او
در قصيدۀ ديگرِ شاعر، اتسز كعبۀ جلال است و خوارزم و آب آن براى صاحبان شريعت عرفات و زمزم است. جهاد اتسز براى كعبه است.
|
پانویس
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص100.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص227.
- ↑ دیوان رشید وطواط، صفحات٢١٨،٢٣٢،٢۵٧،٢۶٢، ٢۶۶ ١٠٢، ١٠۴، ١۴٨، ١٧۴، ٢٠١، ۵۶٨، ۵٧۶، ۵٩٣، ۶٠١، ٢٨٠، ٢٨٩، ٣۴٢، ۴٠٨، ۴۴۶، ۴۶٩ و...
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص30.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص99.
منابع
- ديوان رشيد وطواط، به تصحيح سعيد نفيسى (١٣٣٩ش.)، تهران، كتابخانۀ بارانى.