خمس در بستر تاریخ (کتاب)

از ویکی حج
خمس در بستر تاریخ (کتاب)
پدید آورندگان
نویسنده محمدسعید نجاتی
محتوا
موضوع تاریخ تطبیقی خمس
زبان فارسی
نشر
تعداد صفحات 393
قطع وزیری
ناشر مشعر
محل نشر تهران
تاریخ نشر 1399
شابک 9789645409270
رده‌بندی کنگره BP188/6
رده‌بندی دیویی ۲۹۷/۳۵۶

خمس در بستر تاریخ از آثار پژوهشی پژوهشکده حج و زیارت به قلم محمدسعید نجاتی است. این کتاب به بررسی تاریخ خمس می‌پردازد.

این کتاب در سال 1399 توسط انتشارات مشعر در ۳۹۳ صفحه منتشر شده است.

فهرست کتاب

  • کلیات
  • منابع و مصارف خمس در دوره پیامبر اکرم(ص)
  • تحولات کلی خمس در دروه پیشوایان اسلام و دولت‌های اسلامی
  • منابع خمس در نگاه پیشوایان شیعه، خلفا و فقهای اهل سنت
  • مصارف خمس در نگاه پیشوایان شیعه، خلفا و فقیهان اهل سنت

آیه خمس

نویسنده در فصل دوم کتاب، «منابع و مصارف خسم در دوره پیامبر اکرم(ص)» در آغاز به بررسی آیه خمس و تحلیل تفسیرهای مرتبط به آن پرداخته است.

معنای غنتم

بر اساس نظر اهل سنت و با استناد به واژه «غنتم» در آیه مزبور، خمس در اصل تنها به غنیمت جنگی تعلق می‌گیرد. اما بر اساس دیدگاه شیعه واژه «غنتم» شامل هر درآمد و منفعت مالی می‌شود. [۱]

خمس در عصر حیات پیامبر(ص)

در ادامه فصل دوم کتاب نویسنده به این پرسش پرداخته که خمس در زمان پیامبر(ص) شامل چه مواردی می‌شد؟ در پاسخ به این پرسش نیز سه پاسخ شناسایی و شرح شده است و دلایل قائلان و نقد و بررسی آن‌ها طرح شده است.

پاسخ اول این است که خمس تنها به غنایم جنگی اختصاص داشته است.

پاسخ دوم خمس در زمان پیامبر را شامل کلیه درآمدها دانسته و به برخی شواهد تاریخی از جمله پیمان‌نامه‌های پیامبر استناد کرده اند.

بر اساس پاسخ سوم که نویسنده از آن دفاع می‌کند، با اینکه اصل حکم خمس شامل کلیه منافع مادی از جمله اضافه درآمدها می‌شده است اما پیامبر بنابر مصالح و موانعی تنها بخشی از حکم خمس را ابلاغ و اجرا کردند و بر برخی از درآمدها از جمله غنیمت جنگی و معادن و گنج و ... خمس دریافت کردند. [۲]

بدین‌ترتیب ابلاغ کامل حکم خمس که شامل همه منافع مادی از جمله اضافه درآمدها می‌شد به عصر امامان موکول شد. نویسنده تاکید می‌کند‌ که ابلاغ وجوب خمس اضافه بر درآمدها در دوره امامان(ع) به معنای تشریع و قانون‌گذاری جدید نیست بلکه این کار تعیین مصداقی دیگر از قانونی کلی است که در زمان رسول الله و به نص قرآن ابلاغ شده بود.

پانویس

  1. ص49
  2. ص89