مزار زینب کبری (س)

مزار زینب کبری، یا حرم حضرت زینب (س) زیارتگاهی است در هفت کیلومتری جنوب شهر دمشق که منسوب به حضرت زینب کبری(س) دختر گرامی امام علی(ع) است. زینب کبری خواهر امام حسین(ع) به دلیل حضور حماسی‌ در واقعه عاشورا و وقایع پس از آن شهرت و محبوبیت زیادی نزد شیعیان دارد و قبر منسوب به وی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های شیعیان به حساب می‌آید.

از وجود زیارتگاهی در این مکان گزارش‌های تاریخی در منابع قرن ششم و هفتم وجود دارد اما مکان محل دفن زینب صغری، فرزند دیگر علی(ع) و فاطمه(س) معروف به ام‌کلثوم دانسته شده است. اما بعدها این مکان به عنوان حرم حضرت زینب کبری(س) مشهور شده و امروزه بین شیعیان نیز به همین عنوان شناخته شده و بسیار مورد احترام است. گزارش‌هایی از قرن هشتم از بازسازی‌های مسجد موجود بر قبر و توسعه آن در سیزدهم و چهاردهم هجری قمری در دست است.

مقبره حضرت زینب کجاست؟

درباره تاریخ وفات حضرت زینب اختلاف نظر هست و درباره محل وفات و مدفن ایشان نیز سه قول وجود دارد:‌ قاهره، دمشق و مدینه. در ادامه هر یک از این قول‌ها به اختصار بررسی می‌شود.

قاهره

در منطقه‌ای به نام قناطر السباع در شهر قاهره مزاری منسوب به حضرت زینب کبری(س) وجود دارد است.

«اخبار‌الزینبیات» نوشته عبیدلی نسابه (م۲۷۷ق.) تنها کتاب کهن است که از سفر حضرت زینب به مصر و وفات آن حضرت در آنجا خبر داده است. از این کتاب اطلاعی در دست نبوده تا اینکه در سال ۱۳۳۳ قمری به دست یک نویسنده مصری بر اساس نسخه‌ای که در حلب یافته شده به چاپ رسیده است. برخی از نویسندگان معاصر بر اساس اطلاعات این کتاب، برآنند که قبر حضرت زینب(س) در قاهره مصر است.

انتقاداتی به صحت این گزارش وارد شده است. از جمله اینکه درباره صحت انتساب و اصالت کتاب اخبار الزینبیات تردیدهایی ابراز شده است چرا که این کتاب تا دوران معاصر شناخته شده نبوده است و اشکالاتی در زنجریه اسناد و نیز محتواهای تاریخی آن وجود دارد.

همچنین در نقد این گزارش گفته شده که در کتاب‌های متعددی که در تاریخ مصر نوشته شده از مزار زینب کبری در مصر سخنی به میان نیامده و حتی جهانگردان و سفرنامه نویسان هم اشاره‌ای به وجود آن در قاهره نکرده اند.

با این وجود اشاره به آرامگاه موجود در قناطر السباع، در کتاب مصباح الدیاجی و غوث الراجی نوشته مجد الدین ابن ناسخ (م ۸۰۰ ق.) آمده است. او این مزار را السیده زینب نامیده که لزوما به معنای دختر امام علی(ع) نیست. اما عبدالوهاب شعرانی(۹۷۳ق.) که از صوفیان معروف مصر است بر اساس کشفیات شیخ خود علی الخواص، این مقبره را آرامگاه زینب کبری(س) دانسته است.

دمشق

مزاری که به حرم حضرت زینب شهرت دارد، در سوریه در شهرکی به نام السیده زینب واقع شده است که در اصل روستایی به نام راویه بود. بعدا این روستا به قبر الست مشهور شد و مدتی است السیده زینب نامیده می‌شود. این شهرک را ایرانی‌ها زینبیه می‌خوانند.

ابوبکر موصلی از صوفیان دمشق در قرن هشتم هجری قمری، نخستین فردی است که از درگذشت حضرت زینب در غوطه دمشق در روستای راویه خبر داده است. داستان مسافرت حضرت زینب با همسرش عبدالله بن جعفر طیار به شام نیز مبنایی در منابع تاریخی معتبر ندارد و مورد نقد قرار گرفته است. با این حال بسیاری از علمای شیعه این مکان را به عنوان حرم حضرت زینب (س) را پذیرفته‌اند و گویا این انتساب از قرن هشتم وجود داشته است.

قبر ام کلثوم یا زینب کبری؟

در منابع تاریخی مختلف از قرن ششم به بعد، به این زیارتگاه اشاره کرده‌اند اما آن را قبر ام کلثوم دانسته اند. همچنین وجود سنگ نوشته کهنی بر این قبر که از قرن پنجم با ششم باقی مانده است و تصویر آن در سفرنامه علی خان امین الدوله منتشر شده است این گزارش‌ها را تایید می‌کند. بر روی این سنگ نوشته حک شده که این قبر از آن زینب الصغری مکنا به ام کلثوم دختر علی بن ابی طالب و فاطمه البتول است. ام کلثوم دختر دوم امام علی از فاطمه زهرا است که بنابر برخی روایات در کربلا هم حضور داشته است.

مدینه

نظریه سوم درباره مکان وفات و قبر حضرت زینب کبری،‌ این مکان را شهر مدینه می‌داند. محسن امین که چنین باوری دارد استدلال می‌کند که از نظر تاریخی ثابت نشده که حضرت زینب بعد از واقعه عاشورا و بازگشت به مدینه از این شهر خارج شده باشد.

تاریخ بنای مزار دمشق

ابن عساکر (در قرن ششم) به مسجدی که در مکان قبر ساخته شده بود اشاره کرده است. به گزارش ابن جبیر و ابن بطوطه بر روی این قبر (که اهالی آن را قبر ام کلثوم می‌دانند) مسجد بزرگی ساخته شده بود و بیرون از آن خانه‌هایی وجود داشت و اوقافی داشت.

گزارش‌هایی از بازسازی‌های متعدد این بنا از قرن هشتم به بعد در دسترس است که فهرستی از آن به شرح زیر است:

• ساختمان مزار در سال ۷۶۸ قمری به دست حسین بن موسوی حسینی نقیب سادات دمشق بازسازی شد و او همه زمین‌های خود را وقف آن کرد. در این وقف‌نامه نام صاحب مزار زینب کبری ثبت شده است.
• در سال ۱۱۶۵ اسعد پاشا والی دمشق بنا را بازسازی کرد و پسر عموی او مصطفی بیک دیوارها و سقف آن را تزیین نمود.
• در سال ۱۲۵۶ سید موسی مرتضی جد متولیان فعلی حرم حضرت زینب، بنای قدیمی را توسعه داد.
• در سال ۱۲۸۷ قمری (۱۸۷۰ میلادی) سید سلیم مرتضی متولی وقت آستان، سقف بنا را که به دلیل باران فرو ریخته بود تعمیر کرد.
• در سال ۱۳۵۴ قمری ورودی غربی با نمایی سنگ‌کاری شده از قالب‌های بزرگ سنگ بازالت ، ساخته شد که هنوز باقی است.
• در سال ۱۳۷۰ قمری نقشه معماری برای توسعه حرم منسوب به حضرت زینب در دمشق تهیه شد.
• در ۱۳۷۰ محمد علی حبیب تاجر پاکستانی ضریح نقره‌ای برای نصب روی قبر اهدا کرد.
• در سال ۱۳۷۳ قمری گروهی از تاجران ایرانی صندوقچه چوبی خاتم کاری شده برای نصب بر قبر حضرت زنیب اهدا کردند. این صندوقچه را استاد محمد صنیع خاتم ساخته بود.
• در سال ۱۳۷۴ با کمک تاجر ایرانی مهدی بهبهانی، مرحله اول توسعه آستان حضرت زینب اجرا شد.
• در سال ۱۳۸۰ در طلاکوب حرم از سوی تاجران ایرانی اهدا و در ورودی غربی حرم نصب شد.
• در سال ۱۴۱۲ قمری ضریح نقره‌ای جدید طلاکوب و میناکاری شده توسط هنرمندان اصفهانی بر قبر شریف نصب شد.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب آثار پیامبر و زیارتگاه‌‌های اهل بیت در سوریه نوشته احمد خامه یار است.