آل حبوبی
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Seyedjavad در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۶ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
آل حَبوبی از سادات علوی عراق، که نسلشان به شریف عزالدین حُمَیضه، امیر مکه، میرسد.
سید محمدسعید بن سیدمحمود از نامآورترین شخصیت علمی این خاندان است. وی دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان بود.
خاندان حبوبی
آل حبوبی از خاندانهای علوی مشهور شیعه در عراقاند.[۱] آنان اصالت حجازی دارند[۲] و با آل عطیه، از اشراف حسینی حاکم بر مدینه[۳] در نسب مشترک و از نسل شریف ابومحمد عزالدین حُمیضه، امیر مکه (حک ۷۰۱-۷۱۸ق.) هستند[۴] که نسبش با ۱۹ واسطه به امام حسن(ع) میرسد.[۵] حمیضه در سال ۷۱۸ق. از حجاز کوچ کرد و در سال ۷۲۰ق. در عراق ساکن شد.[۶] ابن شَدْقَم برای او بازماندگانی در عراق و ایران برشمرده است[۷] که آل حبوبی از آن جملهاند. این خاندان هنوز در حجاز به ویژه مدینه منوره بستگانی دارند که آل سید عمران از آنان است.[۸] سید حسن امین از آنان با عنوان «خاندانی شریف» یاد کرده است.[۹]
اشخاص مهم خاندان
- سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.): دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق است[۱۰] وی از میرزا حبیبالله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.[۱۱] پس از اشغال لیبی به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه آخوند خراسانی و جمعی از فقیهان، با صدور فتوایی، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.[۱۲] همچنین با شروع جنگ جهانی اول، به مقابله با انگلیسیها پرداخت؛ اما شکست خورد.[۱۳]
- سید علی (۱۲۹۶-۱۳۴۴ق.) فرزند سید محمد سعید آل حبوبی، عالم، خطیب و شاعر
- سید محمود (متولد ۱۳۲۳ق.) برادرزاده حبوبی بزرگ، فرزند سید حسین بن سید محمود آل حبوبی از شعرای عراق[۱۴]
پانویس
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴-۸۱۵.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.
- ↑ موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۶۰.
- ↑ العقد الثمین، ج۴، ص۲۳۲.
- ↑ عمدة الطالب، ص۲۴۱.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴.
- ↑ تحفة الازهار، ج۱، ص۲۴۶.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.
- ↑ مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۶۸.
- ↑ تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.
- ↑ الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.
- ↑ رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.
- ↑ نک: اعیان الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
- ↑ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ مستدرکات أعیان الشیعه، ج۱، ص۲۱۵؛ دائرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۶۱.
منابع
- الاجازة الکبیره: عبدالله موسوی جزایری، قم، کتابخانه نجفی، ۱۳۶۷ش
- اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف
- تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق: عبدالحلیم الرهیمی، بیروت، دار العالمیه، ۱۹۸۵م
- تاریخ النجف الاشرف: محمد حسین بن علی المسلمی العقیلی (م.۱۴۱۸ق.)، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق
- تحفة الازهار و زُلال الانهار: ابن شدقم (م.۱۰۹ق.)، به کوشش الجبوری، تهران، میراث مکتوب، ۱۴۲۰ق
- جهادیه: وزارت امور خارجه، به کوشش کاوسی عراقی و نصرالله صالحی، تهران، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۵ش
- دایرة المعارف تشیع: زیر نظر سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، ۱۳۷۵ق
- الذریعة الی تصانیف الشیعه: آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق
- رسائل و فتاوای جهادی: محمد حسن رجبی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۸ق
- العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین: محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.) به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق
- عمدة الطالب: ابن عنبه (م.۸۲۸ق.)، به کوشش محمد حسن، نجف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۸۰ق
- مستدرکات اعیان الشیعه: سید حسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۸ق
- موسوعة طبقات الفقهاء: جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق۷، ۱۴۱۸ق
- موسوعة مکة المکرمة والمدینة المنوره: احمد زکی یمانی، مؤسسة الفرقان، ۱۴۲۹ق
- نقباء البشر: آقا بزرگ تهرانی، مشهد، دار المرتضی، ۱۴۰۴ق.
سید علی حسینپور