محمد ابن ابی عمیر
محمد بن ابی عمیر ازدی بغدادی، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع)را درک کرده،[۱] و از نظر عالمان رجال فردی موثق و از اصحاب اجماع است و چند کتاب با موضوع حج دارد.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمد بن أبي عمیر زیاد بن عیسی الأزدي |
| کنیه | ابو احمد |
| زادگاه | بغداد |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | 217ق |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| تالیفات | الحج، فضائل الحج، مناسک الحج |
معرفی
محمدبن ابی‌عمیر ازدی بغدادی، دارای کنیه‌ی ابو احمد است. نجاشی، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را اینگونه ثبت کرده است: «محمد بن أبي میر زیاد بن عیسی أبو أحمد الأزدي». ساکن و اهل بغداد بوده، از بزرگان شیعه محسوب می‌شود. اهل سنّت نیز منزلت او را بزرگ می‌دانند. مدتی توسط حکام جور، زندانی و شکنجه شده است. او ثقه،[۲] باتقواترین، موثق‌‌ترین و عابدترین مردم معرفی شده است.[۳] او در سال 217ق وفات یافت.[۴]
آثار
بیش از بیست اثر که بیشتر فقهی و برخی کلامی است، نگاشت. از آن میان سه اثر با موضوع حج است. آثار او به این شرح می‌باشد:
- الحج
- فضائل الحج
- مناسک الحج
- الإحتجاج في الأمامة
- کتاب المتعة
- کتاب الإستطاعة
- کتاب المعارف
- کتاب اختلاف الحدیث[۵]
پانوشت
منابع
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.
- فهرست کتب الشیعة، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، بی تا.