مستحبات احرام (فتاوای مراجع)
مسئله 302 |
---|
امام خمینی: مستحبات احرام چند چيز است:[م302 ۱]
1. آنکه قبلاً بدن خود را پاکيزه نموده و ناخن و شارب خود را بگيرد و موي زير بغل و عانه را با نوره ازاله نمايد. 2. کسي که قصد حج دارد از اول ماه ذيقعده و شخصي که قاصد عمره مفرده است پيش از يک ماه موي سر و ريش را رها کند.[م302 ۲] 3. آنکه پيش از احرام در ميقات غسل احرام بنمايد[م302 ۳]و اين غسل از زن حائض و نفساء نيز صحيح است و تقديم اين غسل به خصوص در صورتي که خوف آن باشد که در ميقات آب يافت نشود جايز است و در صورت تقديم، اگر در ميقات آب يافت شد مستحب است غسل را اعاده نمايد و بعد از اين غسل، اگر مکلف لباسي را پوشيد يا چيزي را خورد که بر محرم حرام است[م302 ۴]باز هم اعاده مستحب است و اگر مکلف در روز غسل نمود از غسل تا آخر شب آينده کفايت ميکند و همچنين اگر غسل در شب نمود تا آخر روز آينده کافي است ولي اگر بعد از غسل و پيش از احرام به حدث اصغر محدث شد غسل را اعاده نمايد.[م302 ۵] 4. آنکه دو جامه احرام از پنبه باشد.[م302 ۶] 5. آنکه احرام را به ترتيب ذيل ببندد، در صورت تمکن بعد از فريضه ظهر و در صورت عدم تمکن بعد از فريضه ديگر[م302 ۷] و در صورت عدم تمکن از آن، بعد از شش يا دو رکعت نماز نافله، در رکعت اول پس از حمد سوره توحيد و در رکعت دوم سوره جحد را بخواند و شش رکعت افضل است و بعد از نماز حمد و ثناي الهي را به جا آورد و بر پيغمبر و آل او صلوات بفرستد، آنگاه بگويد: «أللّهُمَّ إنِّي أسْأَلُک أنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنِ اسْتَجابَ لَک، وَ آمَنَ بِوَعْدِک، وَ اتَّبَعَ أمْرَک، فَاِنِّي عَبْدُک، وَ في قَبْضَتِک، لا اُوْقي إلّا ما وَقيتَ، وَ لا آخُذُ إلّا ما أعْطَيْتَ، وَقَدْ ذَکرْتَ الْحَجَّ، فَأسْألُک أنْ تَعْزِمَ لِي عَلَيْهِ عَلى کتابِک، وَ سُنَّةِ نَبِيِّک صَلَواتُک عَلَيْهِ وَآلِه، وَتُقَوِّيَنِي عَلى ما ضَعُفْتُ، وَ تُسَلِّمَ لِي مَناسکي في يُسْرٍ مَنْک وَ عافِيَة، وَ اجْعَلْنِي مِنْ وَفْدِک الّذي رَضِيتَ وَ ارْتَضَيْتَ وَ سَمَّيْتَ وَکتَبْتَ. أللّهُمَّ إنِّي خَرَجْتُ مِنْ شُقَّة بَعيدَة، وَ أنْفَقْتُ مالِي ابْتِغاءَ مَرْضاتِک. أللّهُمَّ فَتَمِّمْ لِي حَجَّتِي وَ عُمْرَتِي. أللّهُمَّ إنّي اُريْدُ التمتع بِالْعُمْرَةِ إلَى الْحَجِّ عَلى کتابِک، وَ سُنَّةِ نَبِيِّک صَلَواتُک عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَاِنْ عَرَضَ لِي عارِضٌ يَحْبِسُنَي، فَخَلِّنِي حَيْثُ حَبَسْتَنِي بَقَدَرِک الَّذي قَدَّرْتَ عَلَيَّ. أللّهُمَّ إنْ لَمْ تَکنْ حَجَّةً فَعُمْرَةً، أحْرَمَ لَک شَعْرِي وَ بَشَرِي وَ لَحمِي وَ دَمِي وَ عِظامِي وَ مُخّي وَ عَصَبِي مِنَ النِّساءِ وَ الثِّيابِ وَ الطِّيْبِ، أبْتَغِي بِذلِک وَجْهَک وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ». 6. هنگام پوشيدن دو جامه احرام بگويد: «اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذِي رَزَقَنِي مَا اُواري بِهِ عَوْرَتي، وَ اُؤَدِّي فِيْهِ فَرْضِي، وَ أعْبُدُ فِيْهِ رَبِّي، وَ أنْتَهِي فِيْهِ إلى ما أمَرَنِي، اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذِي قَصَدْتُهُ فَبَلَّغَنِي، وَ أردْتُهُ فَأعانَنِي وَ قَبِلَنِي وَ لَمْ يَقْطَعْ بِي، وَ وَجْهَهُ أرَدْتُ فَسَلَّمَنِي فَهُوَ حِصْنِي وَ کهْفِي وَ حِرْزِي وَ ظَهْرِي وَ مَلاذِي وَ مَلاذِي وَ رَجائي وَ مَنْجايَ وَ ذُخْرِي وَ عُدَّتِي في شِدَّتِي وَ رَخائِي». 7. آنکه تلبيهها را در حال احرام تکرار کند؛ خصوصاً در موارد آينده:
زن حائض و نفساء[م302 ۸]نيز اين تلبيهها را بگويند. و شخص متمتع، تلبيه گفتن او در عمره مستمر خواهد بود تا آنکه خانههاي مکه را ببيند و اما تلبيه حج تا ظهر روز عرفه مستمر است.[م302 ۹]
|
مراجع دیگر:
|