مزار احمد بن ابراهیم مجاب(ع)
اطلاعات اوليه | |
---|---|
کاربری | آرامگاه |
مکان | ایران _ سیرجان |
مشخصات | |
مساحت | دو هزار متر |
امکانات | دارای ضریح، نمازخانه، زائرسرا، آشپزخانه و ... |
معماری | |
بازسازی | بنای تازهساز |
مزار احمد بن ابراهیم مجاب(ع) در حومه شهر سیرجان قرار دارد. سیداحمد مردی خویشتندار، دینمدار، نیکوکار و محترم بود. ایشان از نوادگان امام موسی کاظم(ع) است و به زاهد مشهور است.
ساختمان بقعه احمد بن ابراهیم مجاب(ع)، بنایی تازهساز و کرسی بلند است که اصل مرقد در اتاقی به ابعاد ١٠* ١٠ متر قرار دارد. امامزاده صاحب ضریحی مطلا و بسیار زیبا به ابعاد 4* 3 است. نمازخانه، زائرسرا، آشپزخانه و دیگر امکانات نیز در این بقعه ساخته شده است. نزدیک در ورودی حرم، درخت سرو کهنسالی قرار دارد.
معرفی اجمالی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
احمد بن ابراهیم مجاب(ع) یکی از چهار فرزند مشهور ابراهیم مجاب و از نوادگان امام موسی کاظم(ع) در حومه شهر سیرجان، قرار دارد که بین اهالی به کمالالدین مشهور است. بنابر نقل مورخان انگیزه مهاجرت احمد به سیرجان به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان بوده است.[۱]
او مردی خویشتندار، دینمدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، را «بنیاحمد» میگویند. و نسل فرزندان او از طریق سه پسرش به نام های حمزه که اعقابش در کربلا ساکن هستند،حسین که گفته می شود فرزندانش در بحرین ساکن بودند و محمد که نسل فرزندانش در خوزستان و عراق مشهورند و به سادات آلبوشوکه (از نسل سید احمد الزاهد بن ابراهیم مجاب)،آلبوجاز یا آلبوجماز ، ال حمامی،آل سبعی ، آل شخص ،آل طبیخی ،آل معیل (ساکن در کویت،شارجه امارات،مشهد،تهران) و سادات بزرگ و ناشناخته آل جابر که یکی از بزرگترین شاخه سادات از نسل سید ابراهیم مجاب است و نسل سید جابر الکبیر(با ۱۸ واسطه به امام موسی کاظم میرسد)جد آنها در خرمشهر ،ماهشهر،اهواز،مشهد،تهران و عراق ساکن هستند. این سادات در بین خود به الجوابر مشهور هستند و در بین مردم عراق به الجویبر معروف هستند.[۲]
ساختمان بقعه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در حومه شهر سیرجان، مزار باشکوهی قرار دارد که به امامزاده احمد معروف، و به کمالالدین مشهور است. ساختمان بقعه، بنایی تازهساز و کرسی بلند است که اصل مرقد در اتاقی به ابعاد ١٠* ١٠ متر قرار دارد. چهار زاویه اتاق را در ارتفاع 5/5 متری با ایجاد چهار گوشواره، به دایره تبدیل کردهاند و در نتیجه گنبد شلجمی و بلند بقعه را که قطر آن ١٠ و ارتفاع آن 15 متر است، بر آن استوار ساختهاند.
در زیارتگاه بهسمت غرب باز میشود که با چهار پلکان به حرم راه مییابد. در جانب شرق و شمال نیز دری به نمازخانه راه دارد که در سالیان اخیر به بقعه افزوده شده است. در وسط اتاق، مرقد امامزاده قرار دارد که ضریحی مطلا و بسیار زیبا به ابعاد 4* 3 متر از آن محافظت میکند. در درِ ورودی ضریح، کتیبهای قلمزنی شده و بر آن این متن نوشته شده است: «ضریح مطهّر حضرت امامزاده احمد بن ابراهیم بن محمد بن موسی بن جعفر(ع)، به همت هیئت امنا و نظارت اداره اوقاف شهرستان سیرجان در سال ١٣٨٣ ه. ش ساخته و نصب شده است. ساخت و قلمزنی سیدمحسن احمدی اصفهان».
امکانات بقعه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در شمال بقعه، زائرسرا و اتاق نگهبانان، سرویسهای بهداشتی و کشتارگاه و آشپزخانه و انبار ظروف، به مساحت هفتصد متر مربع، قرار دارد. در غرب بقعه نیز ایوان باشکوه و مجللی در سه طبقه در حال ساخت است که ارتفاع آن به بیش از ١٨ متر میرسد. در دو طرف این ایوان، دو گلدسته به ارتفاع 15 متر در حال ساخت است.
در غرب بقعه، نزدیک در ورودی حرم، درخت سرو کهنسالی به قطر 6/5 و ارتفاع سی متر قرار دارد که به شماره 5١٧/٣، به ثبت درختهای کهن سازمان میراث فرهنگی رسیده است. در جنوب غربی بقعه که مدخل اصلی حرم است، دفتر نگهبانی آستانه قرار دارد. کاشیهای این سردر را بانویی خیراندیش اهدا کرده است. زمین زیارتگاه حدود دو هزار متر است که بخشهایی از آن بهتازگی به بقعه افزوده شده است.[۳]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- مزارات کرمان، حسین کوهی.
- شبهای پیشاور، سلطان الواعظین شیرازی (درگذشت 1314-1391ه.ق).