سید حسین بادکوبه‌ای
سید حسین بادکوبه‌ای(۱۲۹۳ق - ۱۳۵۸ق)، متولد شهر باکو و تحصیل کرده حوزه تهران و نجف است. وی در علوم عقلی چهره‌ای مهم بود و شاگردان برجسته‌ای مانند سید ابوالقاسم خویی و سید محمدحسین طباطبایی پرورش داد.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۹۳ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو، روستای خوددلان |
| فرزندان | سید محمد نجفی بادکوبه‌ای، سید حسن بادکوبه‌ای، سید احمد بادکوبه‌ای، سید محمدباقر بادکوبه‌ای |
| خویشان سرشناس | سید حسن بادکوبه‌ای |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | ۱۳۵۸ق |
| محل درگذشت | عراق، نجف |
| آرامگاه | کنار حرم امام علی(ع) |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | تهران و نجف |
| حج و زیارت | |
| مقام علمی | چهره علمی علوم عقلی در نجف |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | ابوالحسن جلوه، هاشم اشکوری، آخوند خراسانی، محمدحسن مامقانی |
| شاگردان | سید محمدحسین طباطبایی، سید ابوالقاسم خویی، سید مرتضی مرعشی نجفی، محمدتقی آملی |
معرفی
سید حسین بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۹۳ق در روستای خوددلان از توابع شهر باکو به دنیا آمد. پدرش سیدرضا فرزند سید موسی حسینی بادکوبه‌ای، از روحانیان برجسته زادگاهش بود. وی در شب ۲۸ شوال ۱۳۵۸ق درگذشت و در جوار حرم امام علی(ع) دفن شد.[۱]
تحصیلات
بادکوبه‌ای، مقدمات علوم حوزوی را نزد پدر فراگرفت. وی پس از گذراندن دروس مقدماتی به تهران رفته، از محضر عالمانی چون: ابوالحسن جلوه و هاشم اشکوری، ریاضی و فلسفه آموخت.[۲]
هجرت به نجف
پس از آن به نجف هجرت کرد و علوم نقلی خود را کامل کرد. در آن شهر از استادان فراوانی مانند آخوند خراسانی و محمدحسن مامقانی بهره برد.[۳]
تدریس
سید حسین، پس از چندی در علوم عقلی و نقلی شهرت یافت و به تدریس رشته‌های مختلف از جمله فقه، اصول و فلسفه پرداخت. طلاب زیادی از علم او بهره بردند. وی به عنوان چهره علمی و مسلط بر علوم عقلی شناخته شد.[۴]
شاگردان
از حوزه درسی او شاگردان برجسته بسیاری پرورش یافته‌اند، از جمله:
فرزندان
بادکوبه‌ای، دارای ۴ فرزند به شرح زیر بود که همه از عالمان دینی بودند:
- سید محمد نجفی بادکوبه‌ای
- سید حسن بادکوبه‌ای
- سید احمد بادکوبه‌ای
- سید محمدباقر بادکوبه‌ای[۶]
در نگاه دیگران
مرتضی مطهری، در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران سید حسین بادکوبه‌ای را در طبقه سی و دوم از طبقات فلاسفه و حکما قرار داده، و از مقام وی تجلیل کرده است.[۷]
پانوشت
منابع
- خدمات متقابل اسلام و ایران، مرتضی مطهری، چاپ دوازدهم، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۶۲ش.
- گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر معروف، ۱۳۸۴ش.
- نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، آقابزرگ تهرانی محمدمحسن، چاپ دوم، دار المرتضی للنشر، ۱۴۰۴ق.