سید حسین بادکوبه‌ای


سید حسین بادکوبه‌ای(۱۲۹۳ق - ۱۳۵۸ق)، متولد شهر باکو و تحصیل کرده حوزه تهران و نجف است. وی در علوم عقلی چهره‌ای مهم بود و شاگردان برجسته‌ای مانند سید ابوالقاسم خویی و سید محمدحسین طباطبایی پرورش داد.

سید حسین بادکوبه‌ای
مشخصات فردی
نام کاملسید حسین بادکوبه‌ای بن سید رضا لاهجی[یادداشت ۱] بادکوبه‌ای
زادروز۱۲۹۳ق
زادگاهجمهوری آذربایجان، باکو، روستای خوددلان
فرزندانسید محمد نجفی بادکوبه‌ای، سید حسن بادکوبه‌ای، سید احمد بادکوبه‌ای، سید محمدباقر بادکوبه‌ای
خویشان سرشناسسید حسن بادکوبه‌ای
دیناسلام
مذهبشیعه
تاریخ درگذشت۱۳۵۸ق
محل درگذشتعراق، نجف
آرامگاهکنار حرم امام علی(ع)
مشخصات دینی
هجرت بهتهران و نجف
حج و زیارت
مقام علمیچهره علمی علوم عقلی در نجف
اطلاعات علمی و مذهبی
اساتیدابوالحسن جلوه، هاشم اشکوری، آخوند خراسانی، محمدحسن مامقانی
شاگردانسید محمدحسین طباطبایی، سید ابوالقاسم خویی، سید مرتضی مرعشی نجفی، محمدتقی آملی

معرفی ویرایش

سید حسین بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۹۳ق در روستای خوددلان از توابع شهر باکو به دنیا آمد. پدرش سیدرضا فرزند سید موسی حسینی بادکوبه‌ای، از روحانیان برجسته زادگاهش بود. وی در شب ۲۸ شوال ۱۳۵۸ق درگذشت و در جوار حرم امام علی(ع) دفن شد.[۲]

تحصیلات ویرایش

بادکوبه‌ای، مقدمات علوم حوزوی را نزد پدر فراگرفت. وی پس از گذراندن دروس مقدماتی به تهران رفته، از محضر عالمانی چون: ابوالحسن جلوه و هاشم اشکوری، ریاضی و فلسفه آموخت.[۳]

هجرت به نجف ویرایش

پس از آن به نجف هجرت کرد و علوم نقلی خود را کامل کرد. در آن شهر از استادان فراوانی مانند آخوند خراسانی و محمدحسن مامقانی بهره برد.[۴]

تدریس ویرایش

سید حسین، پس از چندی در علوم عقلی و نقلی شهرت یافت و به تدریس رشته‌های مختلف از جمله فقه، اصول و فلسفه پرداخت. طلاب زیادی از علم او بهره بردند. وی به عنوان چهره علمی و مسلط بر علوم عقلی شناخته شد.[۵]

شاگردان ویرایش

از حوزه درسی او شاگردان برجسته بسیاری پرورش یافته‌اند، از جمله:

فرزندان ویرایش

بادکوبه‌ای، دارای ۴ فرزند به شرح زیر بود که همه از عالمان دینی بودند:

سیره زیارتی ویرایش

ویژگی بارز او سکوت بود.[۸] وی به زیارت عاشورا با صد لعن و سلام اهمیت داده و نعلین خود را از ابتدای ورودی صحن درمی‌آورد.[۹]

در نگاه دیگران ویرایش

مرتضی مطهری، در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران سید حسین بادکوبه‌ای را در طبقه سی و دوم از طبقات فلاسفه و حکما قرار داده، و از مقام وی تجلیل کرده است.[۱۰]

پانوشت ویرایش

  1. نامه‌ها بر نامه‌ها، ص۲۰۰.
  2. نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱۴، ص۵۸۴ و ۵۸۵.
  3. نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱۴، ص۵۸۴.
  4. نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱۴، ص۵۸۴.
  5. نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱۴، ص۵۸۴.
  6. گلشن ابرار آذربایجان، ج۱، ص۱۶۳ و ۱۶۴.
  7. نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱۴، ص۵۸۵.
  8. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۷ و ۳۷۰.
  9. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۷.
  10. خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۵۳۰.
  1. حسن‌زاده آملی، او را لاهجی (نه لاهیجی) معرفی کرده است؛[۱]

منابع ویرایش

این مقاله برگرفته از مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالحریم اباذری، فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، ص۱۰۲ است.
  • در محضر بهجت، محمدحسین رخشاد، نشر سماء، قم،
  • خدمات متقابل اسلام و ایران، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا، تهران، چاپ هشتم، ۱۳۷۵ش.
  • گلشن ابرار آذربایجان، محمد الوانسازخویی، به کوشش عبدالصمد جودتی‌استیار، پژوهشکده باقرالعلوم، تهران، ۱۳۹۳ش.
  • نامه‌ها بر نامه‌ها، حسن‌زاده آملی، انتشارات قیام، قم، ۱۳۷۳ش.
  • نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، آقابزرگ تهرانی محمدمحسن، چاپ دوم،‌ دار المرتضی للنشر، ۱۴۰۴ق.