مکان

بر پایه روایاتی، قبر حضرت نوح(ع) و حضرت آدم(ع) در نجف، در محل دفن امام علی(ع) یا کنار آن قرار دارد.[۱]

در روایات

بر پایه روایاتی از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) امام علی(ع) در قبر نوح(ع) یا کنار او دفن شده است.[۲]

بر پایه روایتی دیگر از امام صادق(ع)، کسی که قبر امام علی(ع) را در نجف زیارت کند، آدم و نوح(ع) را نیز زیارت کرده است.[۳]

در زیارتنامه امام علی(ع)، بخش ویژه‌ای برای زیارت آدم و نوح(ع) اختصاص یافته است.[یادداشت ۱]

چگونگی دفن حضرت آدم(ع)

بر پایه روایتی، حضرت نوح(ع) به امر خداوند، درحالى‌كه در كشتى بود، هفت بار دور کعبه طواف کرده و از کشتی بیرون آمد. وی در حالی که تا زانوهایش در آب فرو رفته بود، تابوتى را كه در آن، استخوان‌هاى حضرت آدم(ع) بود، از آب بيرون آورد و به داخل كشتى برد. سپس دور کعبه طواف نمود و پس از آن، از درِ كوفه كه وسط مسجد كوفه هست، وارد شد.

زمين به امر خدا،[یادداشت ۲] آبش را از مسجد كوفه فرو برد.[یادداشت ۳] سپس نوح، تابوت را در غَرى دفن كرد.[۳]


ابن‌بطوطه در سفرنامه خود، اشاره کرده است که در زمان بازدید از بارگاه امام علی(ع) در نجف، افزون بر قبر وی، دو قبر برجسته دیگر را که از حضرت آدم(ع) و حضرت نوح(ع) بوده، دیده است.[۴]

پانویس

  1. فرحة الغری فی تعیین قبر امیرالمؤمنین علی(ع)، ص144-148و ص١٧٨-١٧٩؛ کامل الزیارات، ص٣5-٣6؛ ترجمه کامل الزیارات، ص١١٢-١١٣.
  2. فرحة الغری فی تعیین قبر امیرالمؤمنین علی(ع)، ص144-148و ص١٧٨-١٧٩.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ کامل الزیارات، ص٣5-٣6؛ ترجمه کامل الزیارات، ص١١٢-١١٣.
  4. سفرنامه ابن بطوطه، ص١٧٧.
  1. السلام على ضَجيعَيكَ آدَمَ وَنوحٍ.
  2. ﴿ابْلَعِي مٰاءَكِ ﴾ آبى كه دربردارى، فرو ببر!
  3. همان‌طورى كه پيش‌تر از همين مسجد، بیرون آمده بود.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارتگاه‌های عراق نوشته محمدمهدی فقیه بحرالعلوم و احمد خامه یار، تهران، نشر مشعر، ص۳۳ است.
  • سفرنامه ابن بطوطه، ابن بطوطه، ترجمه محمدعلی موحد، مؤسسه انتشارات آگاه، ۱۳۷۰ش.
  • فرحة الغری فی تعیین قبر امیرمؤمنان علی (ع) فی النجف، غیاث‌الدین عبدالکریم بن احمد الحسینی (ابن طاووس)، تحقیق: محمد مهدی نجف، النجف، العتبة العلویة المقدسة، ۱۴۳۱ق. (۲۰۱۰م).
  • کامل الزیارات (ترجمه فارسی)، جعفر بن محمد بن جعفر (ابن قولویه قمی)، ترجمه محمدجواد ذهنی تهرانی، تهران، پیام حق، ۱۳۸۷ش.
  • کامل الزیارات، جعفر بن محمد بن جعفر (ابن قولویه قمی)، تصحیح: بهراد الجعفری، ط۱، تهران، صدوق، ۱۳۷۵ه. ش.