مرقد سلمان فارسی
مرقد سلمان فارسی در مدائن عراق دربرگیرنده تربت مطهر دو تن از یاران عظیم‌الشان پیامبر(ص) و امیرمؤمنان علی(ع)، یعنی سلمان فارسی و حذیفة بن یمان است، كه كنار آنها، دو قبر ديگر نيز منسوب به عبدالله بن جابر انصاری و طاهر بن امام محمدباقر(ع) وجود دارد. این قبور، در یک مجموعه قرار دارد که به آستان سلمان فارسی شناخته می‌شود.
 | |
| اطلاعات اوليه |
|---|
این بارگاه مطهر امروزه از زیارتگاههای مهم اسلامی عراق به‌شمار می‌آید.
شهر مدائن
| اربعین حسینی |
|
| مفاهیم |
| اربعین |
| کتاب‌شناسی اربعین |
| تحقیق درباره اول اربعین • لؤلؤ و مرجان • مدنیت، عقلانیت، معنویت در بستر اربعین • پیاده‌روی اربعین تأملات جامعه‌شناختی • پیاده‌روی اربعین |
| آیین‌ها |
| پیاده‌روی اربعین • زیارت اربعین • هوسه‌خوانی |
| نخستین زائران |
| جابر بن عبدالله انصاری • عطیه کوفی |
| مقاله‌های وابسته |
| موکب • مسیرهای پیاده‌روی اربعین • راهنمای اربعین • پیاده‌روی جاماندگان اربعین |
شهر مدائن در عراق و در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی بغداد واقع است. این شهر با توجه به اینکه مرقد سلمان فارسی در آن قرار دارد، به «سلمان پاک» (به عربی: سلمان باک) شناخته می‌شود.[۱]
مدائن در گذشته مجموعه‌ای از هفت شهر نزدیک به یکدیگر (از جمله تیسفون) بوده و پیشینه آن به سال ۱۴۱ پیش از میلاد بازمی‌گردد.[۲]
تاریخچه آستانه
ناصرالدین قتلغ‌شاه صاحبی از امیران مغول، در سال ۶۸۰ق، رباطی برای دراویش، کنار زیارتگاه سلمان بنا و گروهی را در آن ساکن کرد. او همچنین چند روستا در منطقه واسط و جاهایی در بغداد برای تهیه هزینه‌های رباط، وقف کرد.[۴] وی که در سال ۶۸۸ق، در تبریز به قتل رسید، جنازه‌اش به بغداد منتقل شده و در همین رباط کنار مرقد سلمان فارسی دفن شد.[۵]
در دوره صفوی، شاه اسماعیل، زیارتگاه سلمان فارسی را بازسازی کرد. پدر آقاخان محلاتی از امامان اسماعیلیان نزاری (درگذشت ۱۲۹۸ق) نیز، صحنی برای این مزار بنا کرد.[۶]
تا نیمه اول قرن چهاردهم قمری/بیستم میلادی، قبر حُذَیفَة بن یمان و عبدالله انصاری (فرزند جابر بن عبدالله انصاری) در زیارتگاه مستقلی، کنار رود دجله قرار داشت؛ ولی به علت جریان سیلاب‌ها و از بین رفتن ساحل غربی این رودخانه دولت عراق در سال ۱۳۵۰ق/۱۹۳۱م، اجساد این دو را به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل کرد و برای هریک، قبر جدیدی ساخت.[۷] گفته شده در زمان انتقال قبر حذیفه، جسد او سالم و تازه مشاهد شد.[۸]
مدفونان در بقعه
در آستانه سلمان فارسی، افزون بر پیکر سلمان، پیکر حذیفه بن یمان نیز مدفون است. همچنین دو قبر منسوب به عبدالله بن جابر انصاری و طاهر فرزند امام محمد باقر(ع) وجود دارد.
سلمان فارسی
سلمان فارسی، ایرانی و از رامهرمز یا جی اصفهان بود.[۹] پیش از مسلمان شدن به دین مسیحیت درآمد و سفرهای طولانی انجام داد و مدتی در شام و موصل و عموریه[یادداشت ۱] زندگی کرد. سپس در جستجوی پیامبر جدیدی که یک راهب مسیحی بشارت ظهورش را داده بود به حجاز رفت. وی در راه اسیر شده و به بردگی فروخته و به حجاز منتقل شد.[۱۰] او پس از هجرت پیامبر(ص) به مدینه، در قبا نزد او رفت و با کمک پیامبر(ص) آزادی خود را خرید.[۱۱] سلمان در سال 35ق، در آخر خلافت عثمان، درگذشت.[۱۲]
حذیفة بن یمان
حذیفة بن حِسْل یا حُسَیل بن جابر، از صحابه پیامبر در شهر مدینه بود. حذیفه در همه غزوه‌های پیامبر(ص)، به‌جز بدر، حضور داشت.[۱۳] او و پدرش، پیش از نبرد بدر، در مسیر بازگشت به یثرب، از سوی قریش دستگیر و به شرط همراهی نکردن با پیامبر در نبرد، آزاد شدند.[۱۴] حذیفه مدتی کارگزار مدائن بود. مکان وفاتش را مدائن[۱۵] و برخی کوفه دانسته‌اند.[۱۶]
.jpg)
عبدالله بن جابر انصاری
عبدالله انصاری از فرزندان جابر بن عبدالله انصاری است که از جزئیات زندگی وی، اطلاع چندانی در دست نیست. تنها بخاری مؤلف یکی از صحاح اهل سنت، در کتاب تاریخ الکبیر، از وی یاد کرده و نوشته است که او از پدرش، حدیث شنیده و سعید مقبری از وی، روایت کرده است.[۱۷]
امامزاده طاهر بن امام محمدباقر
زیارتگاهی دیگر بین مرقد سلمان فارسی و حذیفة بن یمان قرار دارد و به یکی از فرزندان امام سجاد(ع)، به نام طاهر، منسوب است. بر اساس منابع، میان فرزندان امام سجاد(ع)، نام طاهر به ثبت نرسیده است.[۱۸] برخی، شخص مدفون در این مکان را طاهر بن محمدباقر(ع) معرفی کرده‌اند.[۱۹] امام محمدباقر(ع) نیز فرزندی به نام طاهر، نداشته است؛[۲۰] البته برخی علی بن باقر(ع) را ملقب به طاهر دانسته‌اند[۲۱] که قبر وی در جعفریه، از توابع بغداد، آشکار شد.[۲۲]
این قبر در گذشته، در زیارتگاهی به نام «امام طه» در محله‌ای به همین نام و در میدان امین شهر بغداد، قرار داشته است که در جریان توسعه خیابان الرشید در سال ۱۹۴۰م، خراب گردید و استخوان‌های شخص مدفون در آن، به آستانه سلمان فارسی منتقل گردید و در اتاق شرقی مقبره وی، دفن شد.[۲۳]
پانویس
- ↑ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.
- ↑ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.
- ↑ «الملک غازی ینقل جثمان حذیفة بن الیمان بجوار سیدنا سلمان»، الکاردینا، تاریخ درج مطلب: ۱۹ آوریل ۲۰۱۳م، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۰ش.
- ↑ الحوادث الجامعة، ص۲۹۰.
- ↑ الحوادث الجامعة، ص۳۱۴.
- ↑ سفرنامه عتبات ناصر الدین شاه، ص۱۳۴؛ سفرنامه ادیب الملک به عتبات، ص۱۳۴.
- ↑ مزارات اهل البیت(ع) وتاریخها، محمد حسین الحسینی الجلالی، ص۱۳۴.
- ↑ برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به اجساد جاویدان، علی‌اکبر مهدی‌پور، ص۵۱.
- ↑ کتاب تاریخ اصبهان (ذکر اخبار اصبهان)، ج1، ص74.
- ↑ تاریخ بغداد، ج1، ص176؛ الاستیعاب، ج2، ص634؛ اسد الغابة، ج2، ص265.
- ↑ تاریخ بغداد، ج1، ص176.
- ↑ الفضائل، ص92؛ بحار الانوار، ج28، ص308.
- ↑ الطبقات الکبری، ج7، ص317.
- ↑ همان؛ اسد الغابة، ج1، ص391؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص364.
- ↑ همان، ص384.
- ↑ الطبقات الكبرى، ص98.
- ↑ التاریخ الکبیر، البخاری، ج5، ص60.
- ↑ المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.
- ↑ دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص۱۰۱.
- ↑ الشجرة المبارکه، ص۸۹؛ الارشاد، ج۲، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۶۶.
- ↑ الکواکب المشرقه، ج2، ص617.
- ↑ الاصیلی، ص۱۴۷ و ۱۴۸.
- ↑ مراقد بغداد، ص51.
- ↑ عموریه شهری تاریخی و ویران شده در ترکیه کنونی
منابع
- اسد الغابة في معرفة الصحابه، علي بن محمد الجزري (ابن الاثير)، تحقيق: علي محمد معّوض و عادل احمد عبدالموجود، بيروت، دار الكتب العلميه، (لا ت).
- بحارالانوار، محمدباقر المجلسي، ط ٢، بيروت، مؤسسة الوفاء، ١۴٠٣ه. ق - ١٩٨٣م.
- الفضائل، شاذان بن جبرئيل القمي، النجف الاشرف، المكتبة الحيدرية ومطبعتها، ١٣٨١ه. ق - ١٩۶٢م.
- تاريخ بغداد (تاريخ مدينة السلام)، احمد بن علي بن ثابت (الخطيب البغدادي)، تحقيق: بشّار عوّاد معروف، ط ١، بيروت، دار الغرب الاسلامي، ١۴٢٢ه. ق - ٢٠٠١م.
- تاريخ مدينة دمشق، علي بن الحسن الشافعي الدمشقي (ابن عساكر)، تحقيق: علي شيري، بيروت، دار الفكر، ١۴١۵ه. ق - ١٩٩۵م.
- طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها، ابومحمد بن محمد بن جعفر بن حیان المعروف بابی الشیخ الانصاری، موسسة الرسالة، چاپ اول، بیروت، 1987م.، 4 جلد.
- الاستيعاب في معرفة الاصحاب، يوسف بن عبدالله القرطبي (ابن عبدالبر)، تصحيح: عادل مرشد، ط ١، عَمّان، دار الاعلام، ١۴٢٣ه. ق - ٢٠٠٢م.
- الموسوعة التاريخية الجغرافية، (ج ١٢)، مسعود الخوند، بيروت، (لا. ن)، (لا. ت).
- انساب الاشراف، احمد بن يحيي البلاذري، تحقيق: محمد حميدالله، نجف، دار المعارف.
- المعارف، عبدالله بن مسلم (ابن قتيبة)، تحقيق: ثروت عكاشة، ط ۶، القاهرة، الهيئة المصرية العامة للكتاب، ١٩٩٢م.
- الاصابة في تمييز الصحابة، احمد بن علي (ابن حجر العسقلاني)، تحقيق: عبدالله بن عبدالمحسن التركي، (لا. م)، مركز هجر للبحوث والدراسات العربية والاسلامية، (لا. ت).
- السیرة النبویة، ابن هشام، عبد الملک بن هشام، عربی، دار المعرفة، مصحح: ابیاری، ابراهیم، سقاء، مصطفی، شبلی، عبدالحفیظ، 2ج.
- المغازي، محمد بن عمر الواقدي، تحقيق: مارسدن جونس، ط ٣، بيروت، مؤسسة الأعلمي، ١۴٠٩ه. ق - ١٩٨٩م.
- الطبقات الكبري، محمد بن سعد بن منيع الهاشمي البصري (م ٢٣٠)، تحقيق محمد عبدالقادر عطا، ط الاولي، بيروت، دار الكتب العلمية، ١۴١٠ه. ق -١٩٩٠م.
- مروج الذهب ومعادن الجوهر، علي بن الحسين بن علي (المسعودي)، تحقيق: اسعد داغر، ط ٢، قم، دار الهجرة، ١۴٠٩ه. ق.
- التاریخ الکبیر، محمد بن اسماعیل البخاری، بیروت، لبنان، دارالکتب العلمیه.
- لباب الانساب والالقاب والاعقاب، ابوالحسن على بن زيد بيهقى (ابن فندق)، قم، كتابخانه آيت‌الله العظمى مرعشى نجفى، ١۴١٠ه. ق.
- النفحة العنبرية في أنساب خير البرية، محمدكاظم اليماني الموسوي، تحقيق: السيد مهدي الرجائي، ط ١، قم، مكتبة آيةالله العظمي المرعشي النجفي، ١۴١٩ه. ق - ١٣٧٧ه. ش.
- المجدي في انساب الطالبيين، علي بن محمد العلوي العمري، تحقيق: احمد المهدوي الدامغاني، ط ٢، قم، مكتبة آيةالله العظمي المرعشي النجفي العامة، ١۴٢٢ه. ق - ١٣٨٠ه. ش.
- دليل العتبات والمراقد في العراق، عادل الحسني، ط ١، بيروت، دار المؤرخ العربي، ١۴٣١ه. ق - ٢٠١٠م.
- مراقد بغداد، يونس الشيخ ابراهيم السامرائي، بغداد، مكتبة الشرق الجديد، (لا ت).
- الاصيلي في انساب الطالبيين، صفي‌الدين محمد بن تاج‌الدين علي (ابن طقطقي)، قم، مكتبة آيت‌الله العظمي المرعشي النجفي الكبري، ١۴١٨ه. ق.
- الكواكب المشرقة في انساب وتاريخ و تراجم الاسرة العلوية الزاهرة، السيد مهدي الرجائي، قم، مكتبة آيةالله المرعشي النجفي، ١٣٩٠ه. ش.
- الشجرة المباركة في انساب الطالبية، فخرالدين الرازي، ط ٢، قم، مكتبة آيةالله العظمي المرعشي النجفي، ١۴١٩ه. ق.
- الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشيخ المفيد)، تحقيق: مؤسسة آل البيت(عليهم السلام) لاحياء التراث، ط ٢، بيروت، دار المفيد، ١۴١۴ه. ق - ١٩٩٣م.