پیاده‌روی اربعین
پیاده‌روی اربعین، بزرگترین اجتماع سالانه شیعیان و شامل پیاده‌روی طولانی مدت در مسیرهای منتهی به شهر کربلا و به قصد زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین است.
معرفی
پیاده‌روی اربعین آیینی زیارتی است. این پیاده‌روی از چند روز مانده به روز اربعین امام حسین(ع) از مبداء شهرهای مختلف عراق به ویژه نجف آغاز می‌شود. مقصد این سفر پیاده، رسیدن به کربلا در روز اربعین است. این پیاده‌روی به صورت فردی و گروهی در قالب گروه‌‌های دوستی، هیئت‌های مذهبی و جمع‌های خانوادگی انجام می‌شود و افراد بسته به شرایط جسمانی، همه یا بخشی از مسیر محل زندگی خود تا کربلا را پیاده می‌پیمایند.[۱]
تاریخچه
سفر پیاده برای زیارت، همواره دارای فضیلت دانسته شده و رواج داشته است. اما از تاریخ دقیق آغاز یا رواج پیاده‌روی برای زیارت اربعین، اطلاع دقیقی در دست نیست. در برخی پژوهش‌های معاصر، سابقه این آیین را سده سیزدهم قمری دانسته و از سفر پیاده برخی از علما به کربلا یاد کرده‌اند؛ از جمله گفته شده است که در زمان شیخ مرتضی انصاری(۱۲۱۴ - ۱۲۱۸ق.) این مراسم برپا می‌شده و پس از او از رونق افتاده و دوباره در اوایل قرن چهاردهم قمری محدث نوری(درگذشت ۱۳۲۰ق.) آن را احیا کرده است.[۲] همچنین در گزارشی از شرکت یک میلیون و ۵۴۶ هزار زائران در پیاده‌روی سال ۱۳۶۵ قمری/ ۱۳۲۴ شمسی یاد شده است.[۳] پس از آن نیز از شرکت و اهتمام برخی علمای شیعه از جمله سید محمود شاهرودی (درگذشت۱۳۵۳ش.) برای شرکت در پیاده‌روی اربعین سخن گفته شده است.[۴]
مسیرهای پیاده روی
پیاده‌روی اربعین در همه مسیرهای منتهی به کربلا برگزار می‌شود اما راه نجف به کربلا پر تردد‌تر است.[۵]
اطلاعات مسیر نجف به کربلا
| میزان مسافت | ۸۰ کیلومتر |
|---|---|
| تعداد ستون‌ها | ۱۴۵۲ ستون |
| فاصله بین هر ستون | ۵۰ متر (۲۰ستون =۱ کیلومتر) |
| زمان لازم برای پیاده روی کل مسیر | ۲۰ تا ۲۵ ساعت (متوسط روزی ۷ تا ۸ ساعت) |
| زمان تخمینی سفر پیاده | ۳ روز |
| بهترین زمان شروع سفر | ۱۶ صفر |
| زمان تقریبی رسیدن به کربلا | ۱۹ صفر |
موکب‌ها
عشایر بومی عراق و ساکنان روستاهای در طول مسیر پیاده‌روی، مکان‌هایی برای خدمت به زائران اربعین ایجاد کرده‌اند که به آن‌ها «موکب» گفته می‌شود. این موکب‌ها گاه موقتی است که شامل خیمه‌های پارچه‌ای است و گاه دائمی و به شکل یک ساختمان است. خدماتی که موکب‌ها به زائران ارائه می‌دهند شامل اسکان موقت، توزیع غذا، خدمات بهداشتی و درمانی و خدمات متفرقه مانند واکس زدن کفش‌ها، ماساژ بدن و پاها، تعمیر وسایل و ... است.[۶]