مسجد امام علی (مناخه)

مسجد امام علی (ع) یکی از مساجد تاریخی مدینه است. این مسجد در محله مناخه در غرب مسجد نبوی قرار دارد. بر اساس گزارش‌های تاریخی پیامبر در این مکان نماز عید می‌خواند و حضرت علی(ع) نیز به تبعیت از او در این مکان نماز عید برپا می‌کرد.

مسجد علی بن ابی‌طالب(ع)
اطلاعات اوليه
کاربری مسجد
مکان عربستان - مدینه
مشخصات
وضعیت فعال
معماری
بازسازی سال 881ق

مسجد قدیم دارای معماری بسیار زیبای بوده است با سنگ های بسیار زیبا ساخته شده بود که دارای رواق های بود از جمله رواق قبله که از هفت گنبد پوشانده شده است که بزرگترین آنها گنبد محراب در وسط گنبدهای مسجد قرار داردو بقیه گنبدها گنبدهای کروی شکل با ارتفاع کم است اولین بنای این مسجد در زمان عمربن عبد العزیز بوده است. این مسجد، مسجد مصلی هم خوانده می‌شود.

موقعیت جغرافیایی

مسجد امام علی در غرب مسجد النبی درمنطقه مناخه [یادداشت ۱] است و فاصله آن تا مسجد النبی 290مترمی باشد وهمچنین این مسجد در شمال غرب مسجد الغمامه نزدیک زقاق الطیار قرار دارد.[۱]

وجه تسمیه

مسجد را به نام مسجد امام علی (ع) می شناسند چون در برخی منابع آمده که در زمانی که عثمان در خانه‌اش در محاصره مخالفان بود، امام علی (ع) در این مسجد نماز عید خواند. به گفته مطری (م. 741) این مسجد را در مدینه به عنوان محل برپایی عید پیامبر(ص) می‌دانستند زیرا بعید است که علی(ع) یا خلفا در محلی نماز عید خوانده باشند که پیامبر در آن نماز عید نخوانده بود.[۲]

ویژگی های ساختمان مسجد

مسجد به صورت مستطیل شکل می باشد و دارای رواقی به نام قبله که نماز خانه باشد است . مسجد با سنگ های سیاه و با اندازه هاو شکل های منظمی تراشیده شده که دارای زیبای خاصی می باشد. این مسجد دارای دری است با دو طاق نما که یکی از این طاق ها به عرض 50/1 یک متر و پنجاه سانتیمتر و ارتفاع 50/3 سه مترو پنجاه سانتیمتر می باشد و طاق دوم کوچکتر از طاق اولی است به عرض1 متر و ارتفاع 2 متر می باشد گفته شد که این مسجد دارای رواقی به نام قبله هست که دارای هفت گنبد که بزرگترین آنها گنبد محراب می باشد. ستون ها وطاق های مسجد هم با سنگی مشکی بسیار زیبا پوشیده شده است اما دیگرجاهای مسجد با گچ و آهک سفید رنگ آمیزی شده به گفته مورخان مسجد جدیدکه به نام امام علی (ع) ساخته شده است بسیار شبیه به ساختمان مسجد قدیم آن می باشد. [۳]

بنای مسجد

سمهودی (م.911ق.)، تاریخ‌نگاری مدینه، برآن بود که این مسجد نخستین بار در زمان عمر بن عبدالعزیز (حک:87-93ق.) ساخته شد. اما این مسجد بعدها از میان رفت و مکان آن محل دفن حاجیانی شد که در موسم حج وفات می‌کردند. تا اینکه در سال 881 زین الدین ضیغم منصوری، امیر مدینه، آن مسجد را بازسازی کرد.[۴]

ابن شبه بنای نخست این مسجد را در زمان عمربن عبد العزیز بین سال های 87 تا93 ه ق می داند. [۵] این بنا در زمان زین الدین ضیغم در سال 881 بازسازی شده است در این اواخر، بنای کهن این مسجد تخریب و در سال ۱۴۱۱ از نو تجدید بنا گردید و مساحت فعلی آن ۸۸۲ متر مربع است. [۶]

گالری

پانویس

  1. معالم المدینه المنوره بین العماره والتاریخ، ج 1، ص486.
  2. التعریف بما انست الهجرة، ص 147
  3. معالم المدینه المنوره بین العماره والتاریخ جلد1 ص490
  4. وفاء الوفاء، ج3، ص 123
  5. تاریخ مدینه المنوره ابن شبه ج1ص74
  6. آثار اسلامی مکه و مدینه ، ص320
  1. میدان وسیعی که مسجد غمامه و چند مسجد دیگر به نام خلفای نخست در آن قرار گرفته، مناخه نام داشته یا بعدها به این نام تبدیل شده است. مناخه محلّ فرود شتران بود که مسافرانِ زائر، از آن‌جا به عنوان بارانداز استفاده می‌کردند. این میدان وسیع در کنار شهر، از زمان رسول خدا(صلی الله علیه وآله) محل اقامه نماز عید بوده و هر سال، آن حضرت و سپس خلفاء، در جایی از آن، به نماز می‌ایستادند (آثاراسلامی مکه ومدینه،ص318)

منابع

  • آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، تهران، مشعر،1390 ش.
  • تاریخ مدینه المنوره، ابن شبه النمیری، قم، دارالفکر ، 1410ق.
  • معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ،عبدالعزیز کعکی،بیروت، دار مکتبه الهلال، 2007.
  • خلاصه الوفاء بأخبار دار المصطفي، السمهودي، تحقيق: علي عمر، القاهرة، مكتبة الثقافة الدينية، ١۴٢٧ه. ق.
  • التعريف بما آنست الهجرة، جمال الدین محمد بن احمد المطری، ریاض، اداره الملک عبد العزیز، 1426ه ق.