دُرّ نجف، سنگی است که در بیرون از شهر نجف، در منطقه‌ای مشهور به بحر نجف یافت شده، و برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. در روایات به استفاده از آن سفارش شده است.

تصویری از درّ نجف، در سه گونه: بلورین، سرخ(حسینی) و دارای خطوط(مودار)

معرفی ویرایش

دُرّ نجف، سنگی بلورین است که در بیرون از شهر نجف، در منطقه‌ای مشهور به بحر نجف یافت می‌شود. این سنگ، تراش داده شده و پس از پرداخت و درخشان شدن، برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. از گذشته، کار شماری از مردمان نجف جمع‌آوری این سنگریزه‌ها و فروش آن‌ها بوده است.[۱] این سنگ، در بیشتر موارد سفید و بلوری و گاهی نیز سرخ است و در میان برخی از آن‌ها خطوط و نقش و نگاری شبیه گیاه است.

در روایات ویرایش

در برخی روایات استفاده از آن برای نگین انگشتر سفارش شده است. امام صادق(ع) دُرّ نجف را یکی از ۵ انگشتری دانسته که او دوست دارد هر مؤمنی از آن استفاده کند. وی ثواب در دست کردنِ این انگشتر و نگاه کردن به آن را، برابر با حج و عمره پیامبران و بندگان شایسته خدا دانسته است. به گفته امام صادق(ع)، خدا این سنگ را ارزان قرار داد تا شیعیان چه ثروتمند و چه نیازمند، بتوانند از آن برای انگشتر استفاده کنند.[۲]

پانوشت ویرایش

  1. مجلۀ الینابیع، شمارۀ ۲، ص۱۱۱، به نقل از ماضی النجف و حاضرها.
  2. تهذیب الاحکام، ص۶، ص۳۷.

منابع ویرایش

این مقاله برگرفته از فرهنگ‌نامه زیارت، در نجف، محدثی، جواد، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پنجم، ۱۳۸۹ش، ص۱۱ است.
  • تهذيب الأحكام، محمد بن الحسن‏ طوسى، تحقیق حسن الموسوى‏ خرسان، دار الكتب الإسلاميه‏، تهران‏، چاپ چهارم‏، 1407ق.