احمد بن عبد السلام کازرونی
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادگاه | مکه |
| منصب | موذن مسجدالحرام |
| تاریخ درگذشت | ۸۱۷ |
| محل درگذشت | مصر |
احمد بن عبدالسلام کازرونی از ایرانیان ساکن در مکه و از موذنان مسجد الحرام در سده هشتم هجری بود.
نام او را تقی الدین فاسی در کتاب العقد الثمین که اختصاص به زندگی ساکنان مکه دارد آورده است و بعد از او شمس الدین سخاوی در کتاب الضوء اللامع از او یاد کرده است. نام و نسبش چنین آمده است: احمد بن عبدالسلام بن عبدالله بن علی بن محمد بن عبدالسلام ابن ابی المعالی الکازرونی المکی. او ملقب به شهاب بود و مدتی را در مسجدالحرام اذان می‌گفت.[۱]
با اینکه از خاندانی ایرانی بود اما در مکه متولد شد و در همان شهر رشد کرد. چند بار به یمن و مصر مسافرت کرد و حدود بیست سال در مصر سکونت یافت و در نهایت در یکی از روستاهای صعید در مصر به سال ۸۱۷ یا ۸۱۸ درگذشت.[۲] او صوفی بود و در خانقاه «سعید السعدا» در قاهره خدمت می‌کرد. فاسی اذان او را زیبا توصیف کرده است.[۳]
فرزند او، عبدالطیف بن احمد (درگذشته به سال ۸۲۷) نیز موذن مسجدالحرام بود.[۴]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- اتحاف الوری باخبار ام القری، عمر بن محمد بن فهد، تصحیح فهیم محمد شلتوت، مکه، جامعه ام القری، ۱۴۰۳ق.
- الدر الکمین بذیل العقد الثمین، عمر بن محمد بن فهد، تصحیح عبدالملک ابن دهیش، بیروت، دارخضر، ۱۴۲۱
- العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، تقی الدین محمد الفاسی، بیروت، موسسه الرساله، ۱۹۸۶م.