الامام محمد الجواد(ع) شبیه عیسی و یحیی و سلیمان(ع)

الامام محمد الجواد(ع) شبیه عیسی و یحیی و سلیمان(ع)،

نویسنده

على الكَوْرانى العاملى(متولد ۱۹۴۴م)، فرزند محمدقاسم و اهل جبل عامل، در سال ۱۹۵۸م به نجف هجرت کرده و از استادانی مانند محمدتقی ایروانی، سید محمدسعید حکیم و سید محمدباقر صدر بهره برد. او بین سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۷۰م نماینده سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی در کویت بوده است. وی پس از انقلاب اسلامی ایران به قم هجرت کرده و با حمایت سید محمدرضا گلپایگانی، مرکز «مجمع الفقهی» و با حمایت سید علی سیستانی مرکز «المصطفی للدراسات الاسلامیه» را راه‌اندازی کرد. برخی از کتاب‌های او عبارتند از: عصر الظهور، معجم احادیث الامام المهدی(ع)، تدوین القرآن و الوهابیة و التوحید.

علت نامگذاری

امامت امام جواد(ع) در دوران کودکی، شبیه پیامبریِ حضرت عیسی(ع) در نوزادی و شبیه پیامبریِ حضرت یحیی(ع) و حضرت سلیمان(ع) در خردسالی است. از این رو در نام این کتاب به این شباهت اشاره شده است.

ساختار و محتوا

کتاب الامام محمد الجواد(ع) شبیه عیسی و یحیی و سلیمان(ع)، به امامت امام جواد(ع)، شیوه مدیریت او در هدایت جامعه، معرفی خلیفه‌های هم‌دوره او و شیوه برخورد آن‌ها با امام(ع) پرداخته است.

برخی از موضوعات این کتاب به این شرح است:‌ امامت و پیامبری در دوران کودکی، امامت امام جواد(ع) در روایات، معرفی مادر امام جواد(ع)، احترام امام رضا(ع) نسبت به وی، شناخت مأمون از امام جواد(ع)، ازدواج دادن مأمون دخترش را با امام(ع)، شهادت امام جواد(ع) به دست همسرش، شریک قتل وی، ایمان ابن أکثم به امام جواد(ع)، متهم کردن معتصم امام(ع) را به انقلاب، احضار کردن امام(ع) توسط معتصم، شرب خمر معتصم، کینه فرزندان ابی دؤاد به امام جواد(ع)، مکان‌های سکونت امام جواد(ع) در بغداد، تاریخ شهادت وی، نماز امام هادی(ع) بر بدن امام جواد(ع)، درباره واثق پسر معتصم، افرادی كه با سيره امام جواد(ع) ارتباط داشتند (یحیی بن اکثم، احمد بن ابی دؤاد، زبیدة، عمر بن الفرج الرخجی)، مديريت و هدايت شيعه توسط امام(ع)، تلاش معصوم(ع) و تفاوت آن با تلاش ما، ازدحام مردم در حج براى سؤال از امام(ع)، نقش وکیلان ائمه در چرخه هدايت، نامه امام(ع) به وکیلان خود در همدان و اهواز، نقش عالمان و مؤمنان در شيوه رهبرى امام بر شيعيان، حركت و نهضت مردم قم در دوره امام جواد(ع)، رهنمودهاى امام به شيعه در مورد زنده نگاه داشتن ياد اهل‌بيت(ع)، تقيه در مقابل افراطى‌ها، اعلام برائت امام(ع) از منحرفين و غاليان افراطى، دعاى امام براى شيعيانش در قنوت نماز، مقاومت اهل‌بيت(ع) در برابر حذف «بسم‌الله» از قرآن، علم امام جواد(ع)، برخی از اصحاب وی (عثمان بن سعید العمری، ابن السکیت الدورقی، ابو تمام الطائی، ابو الصلت، عبدالعظیم حسنی، محمد بن خالد برقی)، عبادت‌های امام جواد(ع) و معجزات وی.

این کتاب در ۱۲ فصل تنظیم شده است. فصل‌های کتاب و برخی از بخش‌های به شرح زیر است:

• فصل١: بحث امامت در دوران كودكى (١۶ بخش)
• فصل٢: اجماع شيعه بر امامت امام جواد(ع) (۵ بخش)
• فصل٣: امام جواد(ع) در عصر مأمون عباسى (٢٠ بخش)
• فصل۴: امام جواد(ع) در عصر معتصم عباسى (١١ بخش)
• فصل۵: شهادت امام جواد(ع) به دست معتصم (٩ بخش)
• فصل۶: خليفه‌اى كه خود را در تنور سوزاند، واثق پسر معتصم (١بخش)
• فصل٧: شخصيت‌هايى كه با سيره امام جواد(ع) ارتباط داشتند (۶بخش)
• فصل٨: سيره امام جواد(ع) در مديريت شيعيان (٢١بخش)
• فصل٩: نمونه‌هايى از دانش امام جواد(ع) (٨بخش)
• فصل١٠: اصحاب برجسته امام جواد(ع) (٨بخش)
• فصل١١: ارتباط امام جواد(ع) با خداوند (۵بخش)
• فصل١٢: نمونه‌هايى از معجزات امام جواد(ع) (٢بخش)

در پايان، خلاصه‌اى از كتاب و چند قصیده از شیخ محمدحسین اصفهانی و محمدحسین الصغیر درباره فضايل آن امام(ع) آمده است.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فصلنامه فرهنگ زیارت، است.

• الامام محمد الجواد(ع) شبیه عیسی و یحیی و سلیمان(ع)، مؤسسة السيد هبة الدين الحسيني، ۱۴۳۳ق.