کلیددار
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
كليدار، كسى است كه كليد را نگه مى‌دارد. در مكان‌هاى مذهبى، كارخانه‌ها، تيمچه‌ها، بازارچه‌ها و قصرها، كليدهاى قسمت‌هاى مختلف را به كسى مى‌سپارند كه امين و هوشيار باشد و باز و بسته كردن درهاى اين مكان‌ها را در آغاز و پايان روز، به عهده گيرد.
در مکان‌های مقدس
کلیددار، در مكان‌هاى مقدس، حرم‌ها و زيارتگاه‌ها، کسی است که نگهبان بوده، يا كليد ضريح يا کلید خزانه در دست او باشد. کلیدداری، منصب مهمى بوده و
کعبه
پیشینه کلیدداری، درباره كعبه، به پيش از اسلام بازگشته و براى دودمانى كه نسل در نسل اين سمت را داشتند، افتخار به شمار مى‌آمده است. يكى از منصب‌هاى قريش، مقارن ظهور اسلام، «حجابت» و «سدانت» ، يعنى دربانى، كليد دارى، خادمى و پرده دارى بوده است.[۱] در روز فتح مكه، حضرت محمد(ص) كليد كعبه را از عثمان بن ابى طلحه گرفته، در كعبه را گشوده و وارد آن شد و دو ركعت نماز خواند. او پس از سخنانى كه در عفو و گذشت از قريش بر زبان آورد، دوباره كليددارِ در كعبه را خواسته و كليد كعبه را به او داد و او را در همان منصب، ابقا كرد.[۲]
آستان امام حسین(ع)
در حرم امام حسین(ع)، كليددارى، منصب رياست بر خادمان و آستان به شمار مى‌رود. در كربلا، از ۲۰۰ سال پيش، خاندان آل طعمه به كليددار معروف بوده و توليت حرم امام حسين(ع) و حرم حضرت عباس(ع) را بر عهده داشتند، كه بعدها در توليت حرم حسينى انحصار يافت و «آل‌كليددار» ، عهده دار اين منصب شدند كه تا همين اواخر ادامه داشت. سيد عبدالحسين كليددار آل‌طعمه، مؤلف «بغيه النبلاء فى تاريخ كربلا»،[۳] و سيد سلمان آل‌طعمه از بزرگان همين خاندان است.
پانوشت
منابع
تاریخ پیامبر اسلام، محمدابراهیم آیتی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، چاپ پنجم.