ادب زیارت، معرفت زائر (کتاب)

ادب زیارت، معرفت زائر، کتابی است نوشته عبدالحسین نیشابوری (ت.۱۳۴۲ش)، که به شرح و توضیح آداب و اعمال زیارت عتبات عالیات پرداخته است. این کتاب، بار نخست، در سال ۱۳۸۰ش. چاپ شده است.

ادب زیارت، معرفت زائر (کتاب)
پدید آورندگان
نویسنده عبدالحسین نیشابوری
تاریخ نگارش سده پانزدهم قمری
محتوا
موضوع زیارت و زائران، آداب و رسوم، زیارت‌نامه‌ها، زیارتگاه‌های اسلامی، عراق، امام حسین(ع)
زبان فارسی
نشر
تعداد جلد ۱
تعداد صفحات ۱۶۸
ناشر دلیل ما
وب‌سایت ناشر http://www.dalilema.ir/
محل نشر قم
شابک ‫‭‎964-7528-41-8‬‬
رده‌بندی کنگره ‏‫‭BP۲۶۲‏‫‭/ن۹۴‮الف‬۴ ۱۳۸۰‬‬

نویسنده

عبدالحسین نیشابوری، متولد ۱۳۴۲ش. (۱۳۸۲-۱۳۸۳ق) بوده[۱] و دارای کتاب‌هایی مانند «احرام محرم»،[۲] «تقویم شیعه»،[۳] و «اشک حسینی سرمایه شیعه» است.[۴]

ساختار

کتاب «ادب زیارت، معرفت زائر»، با عنوان فرعی «آداب زیارت با معرفت کربلا و حرم‌های مقدس اهل بیت(ع)»، در ۱۲ بخش تنظیم شده و در چینش آن، سیر زمانی از پیش از آغاز «سفر به عتبات عالیات» تا «بازگشت از کربلا» رعایت شده است.[۵]

محتوا

این کتاب، به شرح و توضیح آداب و اعمال زیارت عتبات عالیات پرداخته و برخی از موضوعات آن عبارتند از: دعوت‌نامه زیارت، آداب سفر زیارت، آداب عمومی عتبات عالیات، آداب ورود به کربلا، آداب تشرف به حرم امام حسین(ع)، آداب داخل حرم، اعمال حرم، زیارتنامه کربلا، آداب بعد از زیارت، زیارت معصومان(ع) و آداب بازگشت از کربلا.[۶]

در این کتاب، از منابع حدیثی شیعه، مانند بحارالانوار، وسائل الشیعه، تحفة الزائر و کامل الزیارات بهره برده شده است.[۵]

چاپ

این کتاب، بار نخست، توسط انتشارات دلیل ما، در قم، در سال ۱۳۸۰ش. چاپ شده و در سال ۱۳۹۵ش. چاپ دهم آن منتشر شده است.[۱]

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کتاب‌شناسی ادب زیارت، معرفت زائر، سازمان اسناد و کتابخانه‌های ملی جمهوری اسلامی ایران.
  2. کتاب‌شناسی احرام محرم، سازمان اسناد و کتابخانه‌های ملی جمهوری اسلامی ایران.
  3. کتاب‌شناسی تقویم شیعه، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
  4. کتاب‌شناسی اشک حسینی سرمایه شیعه، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ کتاب‌شناسی زیارت، ص۳۳؛ ادب زیارت معرفت زائر؛ فهرست.
  6. ادب زیارت معرفت زائر، تمام کتاب.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب کتاب‌شناسی زیارت، رضا باقریان موحد، مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. ص۳۳ است.