مستعربه
مستعربه، اصطلاحی نسب‌شناختی به معنای گروهی از عرب‌ها است که در اصل عرب نبوده‌اند و بعدا با مهاجرت به جزیرة العرب به زبان عربی سخن گفته و عرب شده‌اند.
تعریف
نسب‌شناسان مسلمان، قوم عرب را به دو دسته تقسیم می‌کنند: عرب عاربه و عرب مستعربه. عرب عاربه عرب‌های اصیل هستند یعنی اقوامی که زبان عربی داشتند اما عرب مستعربه اقوامی هستند که ابتدا عرب نبودند و بعدا عرب شدند. در این کاربرد عاربه به معنای اصیل در عروبیت است.[۱]برخی محققان، ریشه این تقسیم‌بندی را منابع یهودی و نویسندگان اهل کتاب دانسته‌اند.[۲]
درباره اینکه کدام عرب‌ها عاربه بوده‌اند اختلاف نظر وجود دارد. برخی گفته اند که عرب عاربه عبارتند از اقوامی مانند عاد و ثمود و طسم و جدیس و امیم و عبیل و عمالقه و عبد ضخم و جرهم اولی (اقوامی گاه از آن ها با عنوان بائده یاد می‌شود یعنی عرب‌هایی که از بین رفته‌اند). عرب‌های مستعربه، بنی قحطان و بنی اسماعیل هستند که زبانشان قبل از مهاجرت به جزیرة‌العرب سریانی یا عبرانی بود. قحطانی‌ها عربی را از باقی مانده عرب‌های عاربه که در زمان آن‌ها وجود داشتند یاد گرفتند و بنی اسماعیل عربی را از جرهمیان یاد گرفتند.[۳] گروه دیگری از منابع، عرب عاربه را عرب قحطانی و عرب مستعربه را نسل حضرت اسماعیل می‌دانند .[۴]در این تعریف مستعربه در واقع عرب حجاز اند که نسل اسماعیل اند.<ref>السیرة النبویه، ابن کثیر، ج۱، ص 3