کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱
نماز عملی عبادی در اسلام است که مانند نمازهای یومیه واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است.
نمازهای یومیه
نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود.
بر پایه منابع حدیثی و تفسیری و فقهی، در برخی آیات، اوقات ویژه برخی نمازها یاد شده است.[۱]
نماز در منابع دینی از ضروریات دین[۲]، محبوبترین عبادت[۳] و ستون دین شمرده شده است.[۴]
نماز تحیت
نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها[۵] از جمله مسجدالنبی و سایر مسجدهای مکه و مدینه خوانده شود.[۶] این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.[۷] در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.[۸]
نماز زیارت
نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم خوانده میشود.[۹] حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.[۱۰]
نماز طواف
نماز طواف دو رکعت نماز است که باید پس از هر بار طواف کعبه واجب (چه طواف عمره تمتع و چه عمره مفرده و چه حج تمتع و چه طواف نساء) به نیّت نماز طواف خوانده شود.
نماز تراویح
تراویح نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند.[۱۱] در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین شیعه و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛[۱۲] لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و حرام میداند.[۱۳]
پانویس
- ↑ دعائم الاسلام، ج1، ص132؛ السنن الکبری، ج1، ص359؛ فقه القرآن، ج1، ص84. ↑
- ↑ تحفة الفقهاء، ج1، ص95؛ منتهی المطلب، ج4، ص9؛
- ↑ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص210؛ الکافی، ج3، ص264.
- ↑ المحاسن، ج1، ص44؛ دعائم الاسلام، ج1، ص133.
- ↑ فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.
- ↑ مناسک حج، ص۲۲۲.
- ↑ استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.
- ↑ الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.
- ↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.
- ↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.
- ↑ المبسوط، ج2، ص143؛ المغنی، ج1، ص797؛
- ↑ مجمع الفائده، ج3، ص19؛ الحدائق، ج10، ص513؛
- ↑ الخلاف، ج1، ص525؛ الانتصار، ص167.
منابع
- ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش.
- الانتصار: السید المرتضی (م. 436ق.) ، قم، النشر الاسلامی، 1415ق.
- حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
- تحفة الفقهاء: علاء الدین السمرقندی (م. 535/539ق.) ، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1414ق
- الأمالی، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
- دعائم الاسلام: النعمان المغربی (م. 363ق.) ، به کوشش فیضی، بیروت، دار الاضواء، 1411ق
- كنز العمال، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
- السنن الکبری: البیهقی (م. 458ق.) ، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1414ق.
- استفتائات جدید، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
- الحدائق الناضره: یوسف البحرانی (م. 1186ق.) ، به کوشش آخوندی، قم، نشر اسلامی، 1363ش.
- الخلاف: الطوسی (م. 460ق.) ، به کوشش خراسانی و دیگران، قم، نشر اسلامی، 1407ق.
- فرهنگ فقه فارسی، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا.
- فقرات فقهیه، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
- فقه القرآن: الراوندی (م. 573ق.) ، به کوشش الحسینی، قم، مکتبة النجفی، 1405ق
- رساله توضیح المسائل (مراجع)، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا.
- المبسوط: السرخسی (م. 483ق.) ، بیروت، دار المعرفه، 1406ق.
- مجمع الفائدة و البرهان: المحقق الاردبیلی (م. 993ق.) ، به کوشش عراقی و دیگران، قم، انتشارات اسلامی، 1416ق.
- مناسک حج، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.
- منتهی المطلب: العلامة الحلی (م. 726ق.) ، مشهد، آستان قدس رضوی، 1412ق.
- من لا یحضره الفقیه: الصدوق (م. 381ق.) ، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1404ق
- المحاسن: ابن خالد البرقی (م. 274ق.) ، به کوشش حسینی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1326ش.
- المغنی: عبدالله بن قدامه (م. 620ق.) ، بیروت، دار الکتب العلمیه.
- الکافی: الکلینی (م. 329ق.) ، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش.