خانه ام هانی
خانه ام هانی، خانه‌ای بود که حضرت محمد(ص) از آنجا به معراج رفت. این خانه در کنار بازار حَزْوَره (حناطین) در منطقه اَجیاد، نزدیک به باب الوداع و کوه صفا بوده است. ام هانی دختر ابو طالب و خواهر امام علی(ع) است.
در جریان فتح مکه، پیامبر(ص) ابتدا به خانه ام هانی وارد شد، در آنجا هشت رکعت نماز خواند و در همان جریان ام هانی اسلام آورد.
خانه ام هانی در توسعه مسجد الحرام در عهد مهدی عباسی(167ق) داخل مسجد واقع شد و حدود ۱۲۰ متر با کعبه حدود فاصله داشت. یکی از درهای مسجد الحرام که در مقابل این خانه بوده به نام باب ام هانی شناخته می‌شود.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
خانه ام هانی، در کنار بازار حَزْوَره (حناطین) در منطقه اَجیاد، نزدیک به باب الوداع و کوه صفا بود.[۱] مسافت میان رکن یمانی کعبه تا مناره باب الوداع، حدود 120 متر است و فاصله کعبه تا خانه ام هانی نیز همین حدود است.[۲]
ام هانی دختر ابو طالب و خواهر امام علی(ع) است.[۳] نام اصلی او مورد اختلاف قرار گرفته است؛ بعضی او را هند و برخی فاخته و گروهی فاطمه نامیده‌اند.[۴] گفته شده در جریان فتح مکه، پیامبر(ص) ابتدا به خانه ام هانی وارد شد. او در آنجا هشت رکعت نماز خواند و در همان جریان ام هانی اسلام آورد.[۵] بعدها عبدالله بن مسعود، صحابی پیامبر، هم که به مکه می‌آمد به خانه او می‌رفت.[۶] همچنین برخی محل معراج پیامبر را این خانه دانسته‌اند.[۷]
به نوشته ازرقی در اخبار مکه، قُصَیّ بن کِلاب، جد چهارم پیامبر(ص)، در محل این خانه چاه آبی را حفر نمود.[۸]
باب ام هانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
گفته شده بنی‌هاشم صاحب خانه ام هانی بودند که در توسعه مسجد الحرام در عهد مهدی عباسی(167ق) داخل مسجد واقع شد.[۹] یکی از درهای مسجد الحرام که در مقابل این خانه بوده به نام باب ام هانی شناخته می‌شده است.[۱۰] به گفته فاسی، تاریخ‌نگار قرن نهم هجری، این باب به علت نزدیکی به خانه فرمانده نیروهای نظامی مکه که ملاعبه نام داشت، با نام باب الملاعبه نیز خوانده می‌شد.[۱۱]
جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ . الزهور المقتطفه،ص 33؛ التاریخ القویم، ج2، ص 24.
- ↑ . التاریخ القویم، ج4، ص 444.
- ↑ . الاستیعاب، ج4، ص 1963؛ الاصابه، ج8، ص 485.
- ↑ . اسد الغابه، ج6، ص 404؛ الاصابه، ج8، ص 485؛ الاستیعاب، ج4، ص 1963.
- ↑ . التاریخ القویم،ج1، ص 323.
- ↑ . اخبار مکه، الفاکهی، ج، ص 273.
- ↑ . جامع اللطیف، ص 162؛ التاریخ القویم، ج1، ص 339.
- ↑ .اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص 215.
- ↑ . اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص 234.
- ↑ . مراة الحریمن، ج1، ص232.
- ↑ شفاء الغرام، ج۱، ص۳۹۳.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- اخبار مکة فی قدیم الدهر و حدیثه: محمد بن اسحق الفاکهی (درگذشت: 275ق)، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبة الاسدی، 1424ق.
- اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار: محمد بن عبدالله الازرقی (درگذشت: 248ق)، تحقیق رشدی الصالح ملحس، بیروت، دار الاندلس، 1416ق.
- الاستیعاب فی معرفة الاصحاب: یوسف بن عبدالله بن عبدالبر (368-463ق)، تحقیق علی محمد بجاوی، بیروت، دار الجیل، 1412ق.
- اسد الغابة فی معرفة الصحابه: علی بن محمد بن الاثیر (555-630ق)، بیروت، دار الفکر، 1409ق.
- الاصابة فی تمییز الصحابه: ابن حجر العسقلانی (773-852ق)، تحقیق علی محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق.
- التاریخ القویم لمکه و بیت الله الکریم: محمد طاهر الکردی، تحقیق ابن دهیش، بیروت، دار خضر، 1420ق.
- تحصیل المرام فی اخبار البیت الحرام و المشاعر العظام و مکه و الحرم و ولاتها الفخام: محمد بن احمد الصباغ (درگذشت: 1321ق)، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبة الاسدی، 1424ق.
- الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف: محمد ابن ظهیره (درگذشت: 986ق)، تحقیق علی عمر، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیه، 1423ق.
- الزهور المقتطفه من تاریخ مکة المشرفه: محمد بن احمد التقی الفاسی (درگذشت: 832ق)، تحقیق محمد حسین الذهبی، مکه، مکتبه نزار مصطفی الباز، 1418ق.
- شفاء الغرام باخبار البلد الحرام: محمد بن احمد التقی الفاسی (درگذشت: 832ق)، تحقیق گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1421ق.
- مرآة الحرمین: ابراهیم رفعت باشا (درگذشت: 1353ق)، قاهره، مکتبه الثقافه الدینیه، بی‌تا.