ستون سریر
ستون سریر از ستون‌های مسجدالنبی که محل اعتکاف پیامبر(ص) بوده است. این ستون در زمان بازسازی مسجدالنبی توسط بیبرس مملوکی به عنوان ستون‌های ضریح پیامبر استفاده شد و از آن زمان از دسترس زائران برای تبرک جستن خارج گردید. بنا بر روایاتی، تبرک جستن به این ستون مستحب است.
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| مکان | مسجدالنبی |
| نام‌های دیگر | ستون اعتکاف |
| وقایع مرتبط | پیامبر(ص) به هنگام اعتکاف، بستر خود را کنار این ستون پهن می‌کرد. |
| مشخصات | |
| وضعیت | ستون سریر در سوی شرقی ستون توبه قرار دارد و نخستین ستون از سوی قبله و پیوسته به دیواره غربی حجره پیامبر است. این ستون از زمان بیبرس از دسترس زائران خارج شد. |
مکان ویرایش
ستون سریر در مسجدالنبی، در محدوده روضةالنبی، سمت شرقی ستون توبه قرار دارد[۱] و نخستین ستون از سوی قبله و متصل به دیواره غربی حجره پیامبر است.[۲]
محل اعتکاف پیامبر ویرایش
نامیده شدن ستون سریر (تخت) به این نام از آن رو است که پیامبر در روزهای اعتکاف، تختخواب یا بستر خود را که از برگ و چوب نخل یا حصیر[۳] بود، کنار آن جای‌می‌داد و به اعتکاف می‌پرداخت و هنگام استراحت بر آن میآرمید.[۴]
ستون سریر همان ستون توبه است؟! ویرایش
تاریخ‌نگاران محلی مدینه، همچون ابن زباله و ابن نجار و مطری، به معرفی ستون سریر نپرداخته‌اند. آنها تنها اشاره کرده‌اند که در روزهای اعتکاف ماه رمضان، تخت رسول خدا میان ستون توبه و قندیلی که نزدیک قبر پیامبر قرار دارد[۵] یا نزد ستون توبه[۶] یا پشت آن از سمت شرق قرار می‌گرفت.[۷] از این رو، برخی ستون سریر را همان ستون توبه دانسته‌اند.[۸]
اما درست آن است که تخت رسول خدا گاه کنار ستون توبه و گاه کنار ستون سریر بوده است.[۹] ایوب صبری پاشا و احمد بن عبدالحمید بر این باورند که تا پیش از توسعه مسجدالنبی که پس از غزوه خیبر انجام شد، اعتکاف پیامبر کنار ستون توبه صورت می‌پذیرفت و سپس به کنار ستون سریر منتقل شد.[۱۰]
دسترسی نداشتن زائران به ستون ویرایش
پس از قرار گرفتن نیمی از ستون سریر درون ضریح[۱۱] در بازسازی مسجدالنبی در دوران ملک ظاهر بِیْبَرَس (حک: ۸۲۵ـ۸۴۲ق) از ممالیک مصر،[۱۲] امکان تبرک جستن زائران به آن وجود ندارد.
فضیلت ویرایش
بر روی ستون سریر عبارت «هذه اسطوانة السریر» نوشته شده[۱۳] و بر پایه پاره‌ای روایات، تبرک به آن مستحب است.[۱۴]
نگارخانه ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ وفاءالوفا، ج2، ص 184؛ المعالم الاثیره، ص۴۰.
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۳.
- ↑ اخبار المدینه، ص۱۰۳؛ التعریف بما آنست الهجره، ص۹۱؛ الدره الثمینه، ص۲۹۸.
- ↑ المسجد النبوی عبر التاریخ، ص۵۳؛ موسوعة مکة المکرمة، ج۲، ص۴۳۰.
- ↑ اخبار المدینه، ص۱۰۳.
- ↑ الدره الثمینه، ص۲۹۸.
- ↑ التعریف بما آنست الهجره، ص۹۱.
- ↑ عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 71
- ↑ عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 72؛ موسوعة مکة المکرمة، ج۲، ص۴۳۰.
- ↑ مرآه الحرمین، ج۳، ص۲۳۵- ۲۳۶؛ عمده الاخبار، ص ۹۹-۱۰۰.
- ↑ وفاءالوفا، ج2، ص 184
- ↑ وفاءالوفا، ج1، ص 268
- ↑ مرآه الحرمین، ج۳، ص۲۳۵-۲۳۶.
- ↑ الغدیر، ج۵، ص۱۲۴.
منابع ویرایش
- اخبار المدینه، ابن زباله (م.۱۹۹ق.)، به کوشش صلاح عبدالعزیز، السعودی، مرکز بحوث و دراسات المدینه، ۱۴۲۴ق؛
- تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش؛
- التعریف بما آنست الهجره من معالم دار الهجره، محمد المطری (م.۷۴۱ق.)، به کوشش محمد عبدالمحسن، مدینه، دار الهجره، ۱۴۲۶ق؛
- عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م.
- الدره الثمینه فی اخبار المدینه، محمد بن محمود النجار (م.۶۴۳ق.)، به کوشش صلاح الدین، مرکز بحوث و دراسات المدینه، ۱۴۲۷ق؛
- عمده الاخبار فی مدینه المختار، احمد بن عبدالحمید، به کوشش محمد الطیب، المدینه، المکتبه العلمیه؛
- الغدیر، الامینی (م.۱۳۹۲ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۳۸۷ق؛
- المسجد النبوی عبر التاریخ، محمد السید الوکیل، دار المجتمع، جده، ۱۴۰۹ق؛
- المعالم الاثیره، محمد محمد حسن شراب، ترجمه: حمید رضا شیخی، مشعر، ۱۳۸۳ش؛
- موسوعه مرآه الحرمین الشریفین، ایوب صبری پاشا (م.۱۲۹۰ق.)، ترجمه: محمد عرب، قاهره، دار الآفاق العربیه، ۱۴۲۴ق؛
- موسوعه مکه المکرمه و المدینه المنوره، احمد زکی یمانی، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۹ق؛
- وفاء الوفاء، السمهودی (م.۹۱۱ق.)، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۴ق.