مقام امام زمان (وادی السلام)
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | سید مهدی بحرالعلوم |
| تأسیس | ۱۲۰۰ق. |
| کاربری | زیارتگاه |
| مکان | عراق، نجف، قبرستان وادی السلام، فاصله چند صد متر از سمت شمال غربی مرقد حضرت هود و حضرت صالح(ع) |
| نام‌های دیگر | مقام الإمام المهدی |
| مشخصات | |
| وضعیت | فعال |
| معماری | |
| بازسازی | ۱۳۱۰ق. |
- با دیگر مقام‌های امام زمان(ع) اشتباه نشود.
مقام امام زمان(ع) یا مقام الإمام المهدی(ع)، در عراق، نجف، قبرستان وادی السلام، در فاصله چند صد متری از مرقد حضرت هود و حضرت صالح(ع) قرار دارد. برخی، ساخت این مقام را در سال ۱۲۰۰ق. توسط عالم شیعه، سید مهدی بحرالعلوم (م.۱۲۱۲ق) دانسته و برخی، این مقام را منطبق بر جای منبر قائم(ع) معرفی کرده‌اند.
مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقام امام زمان(ع) یا مقام الإمام المهدی(ع)،[۱] در قبرستان وادی‌السلام نجف، به فاصله چند صد متر از سمت شمال غربی مرقد حضرت هود و حضرت صالح(ع) قرار دارد.[۲]
پیشینه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بر پایه روایتی که کلینی و ابن قولویه از ابان بن تغلب نقل کرده‌اند، امام صادق(ع)، پس از گذر از پشت کوفه، در سه جا نماز خواند و پس از پرسش ابان بن تغلب، یکی از آن جاها را منبر قائم(ع) دانست.[یادداشت ۱][۳] به باور برخی، مقام امام زمان(ع) در وادى‌السلام، منطبق بر جای منبر قائم(ع) است.[۲]
به گمان برخی، ساختمان این مقام، برای بار نخست، توسط عالم شیعی، سید مهدی بحرالعلوم (م.۱۲۱۲ق) ساخته شده است.[۲] جعفر آل محبوبه، به وجود کتیبه‌ای به تاریخ 1200ق، در زیارتگاه اشاره کرده که گویا مربوط به زمان ساخت آن به دست سید مهدی بحرالعلوم است.[۴]
در سال 1310ق، یک شیعه هندی، به نام سید محمدخان، ساختمان مقام را بازسازی و برای آن گنبدی با کاشی‌های آبی رنگ بنا کرد.[۵]
ساختمان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زیارتگاه، دارای صحنی است که با یک ورودی در زاویه جنوب غربی آن به فضای قبرستان وادی السلام متصل می‌شود. در سمت راست ورودی، اتاقی وجود دارد[۶] که داخل آن چاه آبی منسوب به امام زمان(ع) قرار دارد. ساختمان مقام، در جنوب شرقی صحن قرار دارد و دارای دو اتاق است. در اتاق اول (غربی)، محراب کاشی‌کاری وجود دارد که همان مقام امام زمان(ع) است. در اتاق دوم نیز مقامی منسوب به امام جعفر صادق(ع)، به‌صورت محراب کاشی‌کاری وجود دارد.[۲]
مکان‌های همانند[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در برخی مناطق شیعه‌نشین، مانند ایران، عراق و بحرین، مکان‌های پرشماری منسوب به امام مهدی(ع) وجود داشته،[۷] که برخی از آن‌ها عبارت است از:
پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ مقام الإمام المهدی(ع)، شبکة‌الإمام علی(ع)، دریافت شده در ۱۳ آبان ۱۳۹۸ش.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ زیارتگاههای عراق، ص۸۹.
- ↑ الکافی، ج۴، ص۵۷۲؛ کامل الزیارات، ص۳۱؛ ترجمه کامل الزیارات، ص۹۸.
- ↑ ماضی النجف و حاضرها، ج۱، ص۹۶.
- ↑ ماضی النجف وحاضرها، ج1، ص95 و 96.
- ↑ مقام‌های امام زمان(ع) در عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، ش۳۰، ص۱۰۶.
- ↑ مقام‌های حضرت مهدی(ع) در عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، ش۳۰، ص۹۸.
- ↑ «ابان بن تغلب» مى‌گويد: همراه امام صادق(ع) بودم. وی از پشت كوفه عبور كرد و در جايى، از مركب پياده شد و دو ركعت نماز خواند. بعد اندكى جلو رفت و دو ركعت ديگر نماز خواند. سپس كمى حركت كرد و باز پياده شد و دو ركعت نماز خواند. سپس فرمود: «اينجا قبر اميرمؤمنان(ع) است». گفتم: «فدايت شوم! پس آن دو مكان كه در آن نماز خوانديد، چه بود؟» حضرت فرمود: «يكى مكان سر امام حسين(ع) بود و ديگرى، جاى منبر قائم(ع)».
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ماضی النجف وحاضرها، جعفر آل محبوبة، بیروت، دار الاضواء، 1406ق، (1986م).
- زیارتگاههای عراق (معرفی زیارتگاههای مشهور در کشور عراق)، فقیه بحرالعلوم و احمد خامه‌یار، نشر مشعر، تهران، ۱۳۹۵ش.
- شبکة الأمام علي(ع).
- الكافي، محمد بن يعقوب الكليني، تصحيح علي اكبر غفاري، دار الكتب الاسلامية، تهران.
- كامل الزيارات، جعفر بن محمد بن جعفر (ابن قولويه قمي)، تصحيح بهراد الجعفري، صدوق، تهران، ١٣٧۵ش.
- كامل الزيارات (ترجمه فارسى)، جعفر بن محمد بن جعفر (ابن قولويه قمى)، ترجمه محمدجواد ذهنى تهرانى، پيام حق، تهران، ١٣٨٧ش.