پرش به محتوا

مرقد کمیل بن زیاد نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۹ ژوئن ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>' به '; ')
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
[[ابن سعد]]، وی را از طبقه اول تابعان ساکن کوفه، به شمار آورده و گفته است: «او با [[امام علی(ع)]] در [[جنگ صفین]] شرکت کرد و میان قوم خود احترام داشت و از وی، فرمان می‌بردند».<ref>الطبقات الکبری، ج4، ص4٠٧.</ref>  
[[ابن سعد]]، وی را از طبقه اول تابعان ساکن کوفه، به شمار آورده و گفته است: «او با [[امام علی(ع)]] در [[جنگ صفین]] شرکت کرد و میان قوم خود احترام داشت و از وی، فرمان می‌بردند».<ref>الطبقات الکبری، ج4، ص4٠٧.</ref>  


همچنین کمیل را از رؤسای شیعه<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5١.; تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال‌الدین المزی، ج١5، ص4١6.</ref> و یکی از هشت عابد و زاهد معروف کوفه بر شمرده‌اند.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5٠.; تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج١5، ص4١6-4١٧.</ref> هفت تن دیگر عبارت‌اند از: [[اویس قرنی]]، [[همّام بن حارث]]، [[جندب بن عبدالله]]، [[ربیع بن خثیم]]، [[معضد شیبانی]] و [[یزید ابن معاویة نخعی]] و [[عمرو بن عتبة]] بن فرقد.
همچنین کمیل را از رؤسای شیعه<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5١؛ تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال‌الدین المزی، ج١5، ص4١6.</ref> و یکی از هشت عابد و زاهد معروف کوفه بر شمرده‌اند.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5٠؛ تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج١5، ص4١6-4١٧.</ref> هفت تن دیگر عبارت‌اند از: [[اویس قرنی]]، [[همّام بن حارث]]، [[جندب بن عبدالله]]، [[ربیع بن خثیم]]، [[معضد شیبانی]] و [[یزید ابن معاویة نخعی]] و [[عمرو بن عتبة]] بن فرقد.


او در زمان ملازمت خود با امیرمؤمنان(ع)، احادیثی از ایشان و نیز برخی از احوال آن حضرت(ع) را نقل کرده است.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5١-٢55.</ref>  
او در زمان ملازمت خود با امیرمؤمنان(ع)، احادیثی از ایشان و نیز برخی از احوال آن حضرت(ع) را نقل کرده است.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5١-٢55.</ref>  
خط ۵۸: خط ۵۸:
==شهادت کمیل==
==شهادت کمیل==
[[پرونده:58.jpg|بندانگشتی|نمای داخلی مرقد مطهر کمیل بن زیاد نخعی]]
[[پرونده:58.jpg|بندانگشتی|نمای داخلی مرقد مطهر کمیل بن زیاد نخعی]]
کمیل در سال ٨٢ ه.ق، (در هفتاد یا نود سالگی)، به دست [[حجاج بن یوسف]] که به دشمنی با اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) شهرت داشت، به شهادت رسید.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5٧.; تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج١5، ص4١٨.</ref>  
کمیل در سال ٨٢ ه.ق، (در هفتاد یا نود سالگی)، به دست [[حجاج بن یوسف]] که به دشمنی با اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) شهرت داشت، به شهادت رسید.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج5٠، ص٢5٧؛ تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج١5، ص4١٨.</ref>  


[[ابن عساکر]] (مورخ بزرگ)، کیفیت شهادت وی را چنین نقل کرده است که روزی حجاج از «هیثم اسود»، سراغ کمیل را گرفت تا او را به قتل برساند. اسود جواب داد: «او پیرمرد سالخورده‌ای است». حجاج گفت: «شنیده‌ام که تفرقه می‌اندازد». سپس دستور داد که کمیل را دستگیر کنند.
[[ابن عساکر]] (مورخ بزرگ)، کیفیت شهادت وی را چنین نقل کرده است که روزی حجاج از «هیثم اسود»، سراغ کمیل را گرفت تا او را به قتل برساند. اسود جواب داد: «او پیرمرد سالخورده‌ای است». حجاج گفت: «شنیده‌ام که تفرقه می‌اندازد». سپس دستور داد که کمیل را دستگیر کنند.