مقبره احمد بن طاووس: تفاوت میان نسخه‌ها

* الازهار فی شرح لامیة مهیار و نیز عمل الیوم واللیلة.<ref>دائرةالمعارف تشیع، ج١، ص٣4٠. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج٢، ص55.</ref>  

جمال‌الدین ابن طاووس در سال 673ه.ق، در حله درگذشت و جنازه‌اش در [[آستان مقدس امیرمؤمنان(ع)]]، به خاک سپرده شد.<ref>الحوادث الجامعة، ص٢٧٠.</ref> بنابراین نمی‌توان برای قبر منسوب به وی در حله اعتبار و سندی تاریخی، قائل شد.

«حیدر الجد»، یکی از تاریخ‌نگاران [[کشور عراق]]، احتمال داده است که این قبر، مدفن برادرزاده وی، قوام‌الدین احمد بن عزالدین حسن (متوفای ٧٠4ه. ق) باشد که قبر وی، به علت تشابه اسمی، به عمویش، ابوالفضائل احمد بن موسی، منسوب شده است.<ref>«مراقد آل طاووس فی الحلة»، حیدر الجد، ینابیع، العدد ٢٣، ص٣٩.</ref>  

قوام‌الدین احمد، کنیه‌اش ابوطاهر و سیدی نیکوکار و نیکوسیرت بود و در دوره ارغون شاه مغول و برادرش کیخاتو، منصب [[امیر الحاجّ]] (سرپرستی حجاج) عراق را برعهده داشت و در سال 704ه.ق، درگذشت.<ref>مجمع الآداب فی معجم الالقاب، ج٣، صص 4٧٣ و 4٧4.</ref>  

البته میان خاندان آل طاووس، شخص دیگری نیز به نام قوام‌الدین ابوطاهر احمد ابن علی بن علی وجود داشته که در واقع، نوه سید بن طاووس بوده و او همانند پدر و پدربزرگش، نقیب سادات بوده است.<ref>مجمع الآداب فی معجم الالقاب، ج٣، ص4٧٧.</ref>  

[[شیخ یوسف بحرانی]] (متوفای ١١٨6ه. ق) ضمن اشاره به مزار ابوالفضائل احمد بن طاووس در شهر حله، نوشته است که این زیارتگاه، در سال‌های اخیر بر مبنای خواب یکی از صالحان، ساخته شده است.<ref>لؤلؤة البحرین، ص٢٣٢.</ref>  

این مقبره در محله «جباویین» [[شهر حلّه]] قرار دارد و از قدیم‌الایام زیارتگاه شیعیان بوده است.<ref>لؤلؤة البحرین، ص۲۴۲</ref>  

حیدر الجد، معتقد است صاحب این قبر، عبدالله بن احمد بن رضی‌الدین علی بن رضی‌الدین علی بن طاووس می‌باشد<ref>«مراقد آل طاووس فی الحلة»،  حیدر الجد، ینابیع، العدد ٢٣، صص 4٠ و 4١.</ref> و در واقع پدر وی، همان قوام‌الدین احمد، نوه سید بن طاووس است که نقیب سادات بوده است که پیش از وی یاد کردیم.