فضل بن شاذان: تفاوت میان نسخه‌ها

کنیه‌ی فضل بن شاذان، ابو محمد بود. او از محدثان [[امامیه]]، از اصحاب امام هادی(ع) و امام عسکری(ع)<ref>رجال الطوسی، ص420.</ref> و از راویانِ [[امام جواد(ع)]] بود. فقیه و متکلمی جلیل القدر<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168..</ref> که اصالتا اهل [[نیشابور]] بود اما در کودکی به همراه پدرش، به [[بغداد]] مهاجرت و در آنجا ساکن شد و در اواخر عمر به نیشابور بازگشت و همانجا درگذشت.<ref>طوسی، 1348، ص515.</ref>  

بنابر نقل نجاشی، تألیفات وی 180 کتاب و یکی از آنها کتاب «المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج» است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168.</ref> شیخ [[طوسی]] نیز بر این مطلب، تصریح می‌کند.<ref>فهرست کتب الشیعة، 361.</ref> برخی آثار او به این شرح است:  

* کتاب في الجبر و التشبیه<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168.</ref>