۵٬۱۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '</ref>' به '</ref> ') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==جایگاه ویژه پدر== | ==جایگاه ویژه پدر== | ||
در سال ٣٠١ه .ق، هنگامى كه مردم يمن برادرش، ابوالقاسم محمدالمرتضى را به جهت بىلياقتى از خلافت و امامت زيديه عزل نمودند، با وى بيعت كردند و او را به [[امامت]] برگزيدند. او حدود ٢۴ سال با عدل و داد بر مردم يمن حكومت كرد و عاقبت در سال ٣٢۴ه .ق، در صعده يمن درگذشت و او را در مشهد، نزد پدرش يحيى الرسى به خاك سپردند. | در سال ٣٠١ه .ق، هنگامى كه مردم يمن برادرش، ابوالقاسم محمدالمرتضى را به جهت بىلياقتى از خلافت و امامت زيديه عزل نمودند، با وى بيعت كردند و او را به [[امامت]] برگزيدند. او حدود ٢۴ سال با عدل و داد بر مردم يمن حكومت كرد و عاقبت در سال ٣٢۴ه .ق، در صعده يمن درگذشت و او را در مشهد، نزد پدرش يحيى الرسى به خاك سپردند. | ||
[[ابوالحسن عمرى]]، درباره وى مىنويسد: «ابوالحسن احمد الناصر الجليل، امام الزيديه، و كان الناصر نقرس، و ربما هاج به فمنعه من القتال و...».<ref>المجدى، ص٢۶٧.</ref> | [[ابوالحسن عمرى]]، درباره وى مىنويسد: «ابوالحسن احمد الناصر الجليل، امام الزيديه، و كان الناصر نقرس، و ربما هاج به فمنعه من القتال و...».<ref>المجدى، ص٢۶٧.</ref> | ||
[[ابوالحسن بيهقى]] متوفاى ۵۶۵ ه .ق، از او با عنوان «عالماً بطلا» ياد مىكند و سال وفاتش را ٣٢۵ ه .ق مىداند.<ref>لباب الانساب، ص٣٢٢.</ref> | [[ابوالحسن بيهقى]] متوفاى ۵۶۵ ه .ق، از او با عنوان «عالماً بطلا» ياد مىكند و سال وفاتش را ٣٢۵ ه .ق مىداند.<ref>لباب الانساب، ص٣٢٢.</ref> | ||
وى با وجود آنكه به اوضاع مملكت مىپرداخت و فردى كاملاً سياسى بود، در علومى همچون [[فقه]]، [[اصول]]، [[تفسير]]، [[كلام]] و اخبار، تسلط كافى داشت و هرگز از تأليف و تدريس نمىگريخت. | وى با وجود آنكه به اوضاع مملكت مىپرداخت و فردى كاملاً سياسى بود، در علومى همچون [[فقه]]، [[اصول]]، [[تفسير]]، [[كلام]] و اخبار، تسلط كافى داشت و هرگز از تأليف و تدريس نمىگريخت. | ||
از ايشان تصنيفاتى به يادگار مانده است كه عبارتاند از: «تفسير القرآن»، «علوم القرآن»، «التوحيد فى نهاية البيان و التهذيب»، «النجاة»، «مسائل الطبريين»، «التنبيه»، «الدامع»، «اجاب به الخوارج الاباضيه». | از ايشان تصنيفاتى به يادگار مانده است كه عبارتاند از: «تفسير القرآن»، «علوم القرآن»، «التوحيد فى نهاية البيان و التهذيب»، «النجاة»، «مسائل الطبريين»، «التنبيه»، «الدامع»، «اجاب به الخوارج الاباضيه». |
ویرایش