مزار بی بی زینب خاتون: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> '
جز (جایگزینی متن - '</ref>' به '</ref> ')
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ')
خط ۵۲: خط ۵۲:
==جایگاه ویژه پدر==
==جایگاه ویژه پدر==
در سال ٣٠١ه .ق، هنگامى كه مردم يمن برادرش، ابوالقاسم محمدالمرتضى را به جهت بى‌لياقتى از خلافت و امامت زيديه  عزل نمودند، با وى بيعت كردند و او را به [[امامت]] برگزيدند. او حدود ٢۴ سال با عدل و داد بر مردم يمن حكومت كرد و عاقبت در سال ٣٢۴ه .ق، در صعده يمن درگذشت و او را در مشهد، نزد پدرش يحيى الرسى به خاك سپردند.
در سال ٣٠١ه .ق، هنگامى كه مردم يمن برادرش، ابوالقاسم محمدالمرتضى را به جهت بى‌لياقتى از خلافت و امامت زيديه  عزل نمودند، با وى بيعت كردند و او را به [[امامت]] برگزيدند. او حدود ٢۴ سال با عدل و داد بر مردم يمن حكومت كرد و عاقبت در سال ٣٢۴ه .ق، در صعده يمن درگذشت و او را در مشهد، نزد پدرش يحيى الرسى به خاك سپردند.
[[ابوالحسن عمرى]]، درباره وى مى‌نويسد: «ابوالحسن احمد الناصر الجليل، امام الزيديه، و كان الناصر نقرس، و ربما هاج به فمنعه من القتال و...».<ref>المجدى، ص٢۶٧.</ref>
[[ابوالحسن عمرى]]، درباره وى مى‌نويسد: «ابوالحسن احمد الناصر الجليل، امام الزيديه، و كان الناصر نقرس، و ربما هاج به فمنعه من القتال و...».<ref>المجدى، ص٢۶٧.</ref>  


[[ابوالحسن بيهقى]] متوفاى ۵۶۵ ه .ق، از او با عنوان «عالماً بطلا» ياد مى‌كند و سال وفاتش را ٣٢۵ ه .ق مى‌داند.<ref>لباب الانساب، ص٣٢٢.</ref>
[[ابوالحسن بيهقى]] متوفاى ۵۶۵ ه .ق، از او با عنوان «عالماً بطلا» ياد مى‌كند و سال وفاتش را ٣٢۵ ه .ق مى‌داند.<ref>لباب الانساب، ص٣٢٢.</ref>  
وى با وجود آنكه به اوضاع مملكت مى‌پرداخت و فردى كاملاً سياسى بود، در علومى هم‌چون [[فقه]]، [[اصول]]، [[تفسير]]، [[كلام]] و اخبار، تسلط كافى داشت و هرگز از تأليف و تدريس نمى‌گريخت.  
وى با وجود آنكه به اوضاع مملكت مى‌پرداخت و فردى كاملاً سياسى بود، در علومى هم‌چون [[فقه]]، [[اصول]]، [[تفسير]]، [[كلام]] و اخبار، تسلط كافى داشت و هرگز از تأليف و تدريس نمى‌گريخت.  
از ايشان تصنيفاتى به يادگار مانده است كه عبارت‌اند از: «تفسير القرآن»، «علوم القرآن»، «التوحيد فى نهاية البيان و التهذيب»، «النجاة»، «مسائل الطبريين»، «التنبيه»، «الدامع»، «اجاب به الخوارج الاباضيه».
از ايشان تصنيفاتى به يادگار مانده است كه عبارت‌اند از: «تفسير القرآن»، «علوم القرآن»، «التوحيد فى نهاية البيان و التهذيب»، «النجاة»، «مسائل الطبريين»، «التنبيه»، «الدامع»، «اجاب به الخوارج الاباضيه».