التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالرحمن محمدطاهر بن عبدالقادر بن محمود کردی به سال 1321ق. در [[مکه]] زاده شد.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص25.</ref> پدر او پیش از تولد وی به قصد اقامت در مکه و مجاورت خانه خدا، از اربیل [[عراق]] به مکه مهاجرت کرد.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص26.</ref>  

پدر محمدطاهر به سال 1340ق. یک سال پس از اتمام تحصیل وی در مدرسه فلاح، او را به [[مصر]] برد تا هفت سال در [[الازهر]] به تحصیل دانش بپردازد.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص26.</ref> به سال 1341ق. هم‌زمان با تاسیس مدرسه تحسین الخطوط العربیة الملکیه در مصر، به آموختن خوشنویسی پرداخت. به سال 1348ق. در پی بازگشت از مصر، در سمت کارمند محاکم شرعی در مکه به کار پرداخت.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص27.</ref>  

علاقه وی به خوشنویسی موجب شد که چندین سفر به مصر و عراق انجام دهد. او تا سال 1383ق. و پیش از یک بیماری که تا هنگام مرگ وی را زمین‌گیر کرد<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص26-27، 31.</ref> به استادی یا مدیریت مدارس خوشنویسی در مکه اشتغال داشت.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص28.</ref> وی نُه کتاب در موضوع خوشنویسی نگاشت<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص12-13.</ref> و خود را با لقب خطاط می‌خواند.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص42.</ref>  

کردی، عضو هیئت اجرائی گسترش و بازسازی [[مسجدالحرام]]<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص28.</ref> و رئیس بخش تالیف و آثار تاریخی این هیئت و نیز عضو هیئت نظارت بر تعمیر سقف [[کعبه]] بود.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص17.</ref> نیز فعالیت‌هایی ماندگار از جمله مشارکت در گسترش مسجدالحرام، تعویض قاب نقره‌ای [[حجرالاسود]]<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج3، ص297.</ref> نظارت و مشارکت در ترمیم کعبه، و ترسیم لوحی بی‌نظیر از [[مقام ابراهیم]]، از کوشش‌های او است.

[[عبدالوهاب ابوسلیمان]]، از علمای مکه‌شناس و عضو هیئت گسترش مسعی و هیئت کبار العلماء<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص5.</ref> داماد ارشد او است.<ref>نک: اطلس خط؛ نشاة و تطور الکتابة الخطیة العربیه؛ الجواهر الحسان، ج2، ص633-639؛ اعلام الحجاز، ج2، ص315؛ اعلام المکیین؛ موسوعة الادباء، ج3، ص126.</ref>  

محمدطاهر کردی از دیدگاه فقهی، [[شافعی‌]] مذهب بود و در عقاید نیز گرایش سلفی و وهابی نداشت. او کتابی با عنوان [[تبرک الصحابة بآثار الرسول]] نوشته و در آن از مشروعیت تبرک به آثار باقی مانده از پیامیر(ص) و سابقه این کار نزد صحابه دفاع کرد.<ref>نک: تبرک الصحابه بآثار رسول الله صلی الله علیه و بیان فضله، تمام صفحات</ref>  

کردی به سال 1400ق. در [[جده]] درگذشت و کنار قبر مادرش در [[قبرستان معلات]] شهر مکه به خاک سپرده شد.<ref>الجواهر الحسان، ج2، ص638. التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص19، 48.</ref> زندگی‌نامه او در کتاب‌های متعدد به صورت مفصل آمده است.

تنوع تالیفات در زمینه ادبیات<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص18.</ref> تفسیر، فراهم کردن نقشه کشورها<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص28.</ref> و نگارش بیش از 42 اثر در موضوعات مختلف، بیان‌گر ابعاد گوناگون فکری و شخصیتی کردی است. از میان این آثار، 22 کتاب وی به چاپ رسیده<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص15-16.</ref> و از سال 1393ق. [[دولت سعودی]] هیئتی ویژه را مامور پیگیری تصحیح و نشر آثار او کرده است.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص28.</ref>  

[[مصحف مکة المکرمه]] ماندگارترین اثر کردی است که خوشنویسی آن در سال 1362ق. به پایان رسید و پس از تایید هیئتی از دانشمندان [[عربستان]]<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص36.</ref> و تایید شیوخ الازهر<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص8.</ref> در سال 1369ق. به عنوان نخستین [[قرآن]] منتشر شده در مکه، به همت شرکتی با همین نام که خود بنیان نهاده بود<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص11، 36.</ref> چاپ و منتشر گشت.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، مقدمه ناشر، ص36.</ref>  

محمدطاهر کردی در موضوع مکه و حج و امور مربوط به آن، افزون بر کتاب التاریخ القویم لمکة و بیت الله الکریم، تحقیقی از کتاب [[الاعلام باعلام بیت الله الحرام]] نگاشته [[قطب‌الدین نهروالی]] (م. 990ق.) همراه شرح، تعلیقات و تصاویر ارائه کرده<ref>مجلة العرب، ش14، ص211-212.</ref> و [[ارشاد الزمرة لمناسک الحج و العمره]] را در [[مناسک حج]] تالیف نموده<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج4، ص80.</ref> که همانند شماری دیگر از آثارش مانند [[منظومة فی اشهر بنایات الکعبة المعظمه]] و مقام ابراهیم(ع)<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص29.</ref> آن‌ها را در ضمن کتاب التاریخ القویم آورده است.

کردی از [[ماه شعبان|شعبان]] 1375ق. در 54 سالگی به‌اندیشه گردآوری کتابی فراگیر در زمینه تاریخ مکه افتاد.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، مقدمه مؤلف، ص44.</ref> گستردگی تتبع و تحقیق وی در موضوعات مختلف، موجب بهره‌گیری از منابع و علوم متعدد از جمله کتا‌ب‌های تفسیر، حدیث، تاریخ و ادبیات<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، مقدمه مؤلف، ج1، ص45.</ref> در تالیف این کتاب گشت. نیز عضویت و حضور او در بسیاری از تعمیرات و تحولات اخیر در مسجدالحرام، زمینه گزارش‌های فراوان را در این کتاب فراهم آورد.

وی اهتمام ویژه‌ای به گردآوری آگاهی‌های مرتبط با مکه دارد تا آن‌جا که مدعی است کتابش جامع همه مسائل مرتبط با این شهر از عهد [[حضرت ابراهیم(ع)]] تا هنگام تالیف این کتاب است و همانند آن تاکنون نگاشته نشده است.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، مقدمه چاپ اول، ص9.</ref> البته به دلیل آن‌که گرفتار بدگویی از گذشتگان نشود، از بیان تاریخ جنگ‌های مکه خودداری می‌نماید.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص46.</ref>  

وی از آغاز طرح و نظمی خاص در تالیف کتاب نداشت. نخست مباحث را نگاشت و سپس آن‌ها را در فصل‌ها و باب‌هایی مرتب ‌کرد.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، مقدمه مؤلف، ص44.</ref> این ویژگی و نیز فراوانی و تنوع آگاهی‌های ارائه شده در کتاب و طرح مطالب نامرتبط با کمترین مناسبت<ref>نک: مفاخرة بین القندیل و الشمعدان، ج5، ص27-31. تاریخ النقود منذ صدر الاسلام، ج5، ص255-283.</ref> موجب پراکندگی مباحث گشته است تا جایی که می‌توان این اثر را کشکولی در این موضوع قلمداد کرد.

افزون بر این، زندگی‌نامه دانشمندان مکه و تاریخ‌نگاران آن، فهرستی کامل از امیران مکه پیش و پس از اسلام تا عصر حاضر<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج5، ص492-517.</ref> فهرست امیران حج در سنین گوناگون<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج4، ص273-288.</ref> فهرستی از امیران و خلفایی که حج گزارده‌اند<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج4، ص288-290.</ref> مناسک و سنن حج طبق مذهب شافعی<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج4، ص92-93.</ref> و جداول و تصاویر و نقشه‌های مختلف، از مطالب سودمند کتاب است.

نیز وی در آغاز کتاب، منابع مهم تاریخ مکه را همراه زندگی‌نامه نویسندگان آن‌ها معرفی کرده است.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج1، ص54-63.</ref> کردی به فراخور سخن، برخی از دیگر رساله‌های خود از جمله رساله [[دعای عرفه]]<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج4، ص97-101.</ref> را نیز در کتاب گنجانده یا بخش‌هایی از دیگر آثار خود را در میان مباحث گزارش نموده و از باب تبرک، به مساجد سه‌گانه، به مباحث مدینه‌شناسی<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج6، ص341-373.</ref> و نیز فضیلت و جایگاه [[مسجدالاقصی]] نیز اشاره کرده است.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج6، ص373-384.</ref>  

وی تغییرات صورت گرفته در مقام ابراهیم و ایجاد قاب و محفظه‌ای شیشه‌ای را یاد می‌کند و مراحل انجام این کار را به تفصیل وصف می‌نماید.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج3، ص362-378.</ref> نیز درباره تعمیر حجرالاسود و قراردادن دیگر بار آن در دیوار کعبه، دیده‌های خود را به درازدامنی بیان می‌نماید، بدین شرح که حجرالاسود نخست چهار تکه بوده؛ ولی هنگام تعویض قاب نقره‌ای آن به دست مؤلف، در هشت تکه ملاحظه گشته و شکاف بین آن‌ها با موادی از جمله موم و برخی مواد معطر پر شده است. او یکی از علل سیاه‌شدن حجر را فراوانی عطری دانسته که به آن زده می‌شود.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج3، ص228، 236-237.</ref> افزون بر این، کردی از ناظران تعمیر سقف کعبه و استحکام بخشیدن به دیوارهای آن بوده و همه مراحل این طرح را بر پایه دیده‌های خویش گزارش کرده است.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج3، ص383-420.</ref>  

کردی در این اثر، برخی پیشنهادها و طرح‌ها را درباره مکه یا حج ارائه کرده است. از جمله در بحث احکام و مناسک حج، پیشنهاد نموده تا هیئتی از دانشمندان مذاهب چهارگانه برای آسان ساختن کار حاجیان، کتابی در مناسک حج به صورت قابل فهم برای همگان بنگارند تا تشویش حاجیان کم گردد.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج4، ص105-106.</ref> پیشنهاد دیگر وی، ایجاد دفتری ویژه برای امیران، بزرگان، دانشمندان و مشاهیر هر کشور است تا تصویر و زندگی‌نامه و امضای آن‌ها در آن ثبت شود.<ref>التاریخ القویم لمکة و بیت‌الله الکریم، ج5، ص254؛ نیز نک: ج5، ص323.</ref>