Automoderated users، دیوانسالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۰۹
ویرایش
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
* نماز و دعا خواندن بسيار در مسجدالحرام <ref>الکافي، ج4، ص527</ref> | * نماز و دعا خواندن بسيار در مسجدالحرام <ref>الکافي، ج4، ص527</ref> | ||
* منع از «اِحتباء» (نشستن بر نشيمنگاه خود با حلقه زدن دستها گرد زانو) منع فرموده است. <ref>الکافي، ج2، ص663</ref> | * منع از «اِحتباء» (نشستن بر نشيمنگاه خود با حلقه زدن دستها گرد زانو) منع فرموده است. <ref>الکافي، ج2، ص663</ref> | ||
آرامش و وقار و نگاه به کعبه در بالاي صفا، حمد و ثناي الهي و يادآوري نعمتهاي الهي، ادعيه و اذکاري را، از جمله گفتن هفت مرتبه «اللهُ اکبَر»، «الحُمْدُ للهِ»، و «لا إِلهَ إِلَّا اللهُ» و سه مرتبه «لا الهَ الّا اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريک لَهُ، لَهُ المُلک وَ لَهُ الحَمْدُ، يحْيي ويميتُ وَ هُوَ حَي لا يمُوتُ وَ هُوَ عَلی کلِّ شَيء قدِير» سفارش کردهاند. <ref>الحج و العمرة في الکتاب و السنه، ص205 از آن حضرت خواندن دعايي خاص در عرفات نقل شده است. اقبال الاعمال، ج2، ص73</ref> | |||
ترک مکه پس از انجام مناسک و بازگشت نزد خانواده<ref>الحج و العمرة فی الکتاب و السنه، ص267.</ref> <ref>من لايحضره الفقيه، ج2، ص525 </ref> | |||
صدقه دادن در هنگام ترک مکه <ref>الکافي، ج4، ص530</ref> | |||
وداع کعبه با طواف، و در صورت امکان استلام حجرالاسود در هر شوط، و نيز استلام رکن يماني<ref><ref>الکافي، ج4، ص531</ref></ref> | |||
شريک کردن دیگران در حج <ref>الکافي، ج4، ص316؛ وسائل الشيعه، ج8، ص143</ref> | |||
زيارت رسول الله و حرم معصومين در مدینه پس از انجام حج <ref>علل الشرائع، ج2، ص459</ref> <ref><ref>الکافي، ج4، ص548</ref>.</ref> | |||
تهیه سوغات سفر حج <ref>من لايحضره الفقيه، ج2، ص225.</ref><ref>وسائل الشيعه، ج11، ص459 </ref> | |||
امام خوشامدگويي به حاجي و مصافحه با او را مانند کسي دانسته که حجرالاسود را لمس کرده باشد. ثواب الاعمال، ص50. | امام خوشامدگويي به حاجي و مصافحه با او را مانند کسي دانسته که حجرالاسود را لمس کرده باشد. ثواب الاعمال، ص50. | ||
در حديث ديگر، آن حضرت، ثواب معانقه با حاجي را همچون ثواب استلام حجرالاسود دانسته است من لايحضره الفقيه، ج2، ص147 | در حديث ديگر، آن حضرت، ثواب معانقه با حاجي را همچون ثواب استلام حجرالاسود دانسته است من لايحضره الفقيه، ج2، ص147 |
ویرایش