پرش به محتوا

حمزة بن قاسم بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹
خط ۱۳: خط ۱۳:
}}
}}


'''حمزة بن قاسم'''، مکنی به '''ابویعلی''' و مشهور به علوی و عباسی، از  نوادگان حضرت عباس(ع) بوده، در سال‌های آغازین سده چهارم قمری می‌زیسته است. رجال‌نگاران و عالمان شیعه او را مورد اعتماد و جلیل القدر معرفی کرده‌اند. برای او آثاری نام برده‌اند که یکی از آن‌ها درباره زیارت و مناسک حج است.     
'''حمزة بن قاسم'''، مکنی به '''ابویعلی''' و مشهور به علوی و عباسی، از  نوادگان [[حضرت عباس(ع)]] بوده، در سال‌های آغازین سده چهارم قمری می‌زیسته است. رجال‌نگاران و عالمان [[شیعه]] او را مورد اعتماد و جلیل القدر معرفی کرده‌اند. برای او آثاری نام برده‌اند که یکی از آن‌ها درباره زیارت و مناسک حج است.     


==نام==
==نام==
حمزة بن قاسم، مكنى به «ابويعلى» از نوادگان حضرت عباس(ع) است كه نسبش با ۵ واسطه به وی مى‌رسد. حمزه به دليل انتساب به امام علی(ع) به «علوى» و به دليل انتسابش به حضرت عباس(ع) به «عباسى» شهرت دارد.<ref>رجال الطوسی، الأبواب، ص۴٢۴؛ معجم رجال الحديث، ج٧، ص٢٩٠.</ref>
حمزة بن قاسم، مكنى به «ابويعلى» از نوادگان [[حضرت عباس(ع)]] است كه نسبش با ۵ واسطه به وی مى‌رسد. حمزه به دليل انتساب به [[امام علی(ع)]] به «علوى» و به دليل انتسابش به حضرت عباس(ع) به «عباسى» شهرت دارد.<ref>رجال الطوسی، الأبواب، ص۴٢۴؛ معجم رجال الحديث، ج٧، ص٢٩٠.</ref>


==تبار==
==تبار==
نجاشی، رجال‌نگار شیعه نسب وی را چنین بیان کرده است: حمزة بن قاسم بن على بن حمزة بن حسن بن عبيدالله بن ابى‌الفضل العباس(ع).<ref>رجال النجاشى، فهرست أسماء مصنفى الشيعة، ص ١۴٠.</ref> حضرت عباس(ع) چند فرزند داشت؛ ولی نسل وی از عبيدالله گسترش يافت. عبيدالله فرزند لبابه، دانشمند و فرهيخته عصر خود بوده است. او دو فرزند به نام‌هاى عبدالله و حسن داشت كه نسلش از حسن ادامه يافت. حسن بن عبيدالله ۶٧ سال زندگى كرد. او را سرشاخه اصلى نوادگان حضرت عباس شمرده‌اند.<ref>سلسله‌جنبان رادمردى،  ص ٣۴.</ref> ابراهيم<ref>اعيان الشيعه، ج٢، ص١٢٨.</ref> عباس، عبيدالله، فضل و حمزه از فرزندان اويند. حمزه، که جد حمزة‌ بن قاسم است، در عصر مأمون عباسى مى‌زيست و به شباهت با امام علی(ع) شهرت داشت. وی به دليل ازدواج با زينب، يكى از نوادگان عبدالله جعفر، زينبى نيز خوانده مى‌شد.{{یادداشت}} برخی از نوادگان او، در فقه، حدیث یا شعر افراد برجسته‌ای بودند؛ مانند قاسم بن حمزه، ابو محمد علي بن حمزه،<ref>رجال‌النجاشي، ص ٢٧٣.</ref>  فضل بن محمد<ref>مقاتل الطالبيين، ص ٨٩.</ref> و محمد بن علی.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref>
نجاشی، رجال‌نگار [[شیعه]] نسب وی را چنین بیان کرده است: حمزة بن قاسم بن على بن حمزة بن حسن بن عبيدالله بن ابى‌الفضل العباس(ع).<ref>رجال النجاشى، فهرست أسماء مصنفى الشيعة، ص ١۴٠.</ref> حضرت عباس(ع) چند فرزند داشت؛ ولی نسل وی از عبيدالله گسترش يافت. عبيدالله فرزند لبابه، دانشمند و فرهيخته عصر خود بوده است. او دو فرزند به نام‌هاى عبدالله و حسن داشت كه نسلش از حسن ادامه يافت. حسن بن عبيدالله ۶٧ سال زندگى كرد. او را سرشاخه اصلى نوادگان حضرت عباس شمرده‌اند.<ref>سلسله‌جنبان رادمردى،  ص ٣۴.</ref> ابراهيم<ref>اعيان الشيعه، ج٢، ص١٢٨.</ref> عباس، عبيدالله، فضل و حمزه از فرزندان اويند. حمزه، که جد حمزة‌ بن قاسم است، در عصر [[مأمون عباسى]] مى‌زيست و به شباهت با [[امام علی(ع)]] شهرت داشت. وی به دليل ازدواج با زينب، يكى از نوادگان عبدالله جعفر، زينبى نيز خوانده مى‌شد.{{یادداشت}} برخی از نوادگان او، در فقه، حدیث یا شعر افراد برجسته‌ای بودند؛ مانند قاسم بن حمزه، ابو محمد علي بن حمزه،<ref>رجال‌النجاشي، ص ٢٧٣.</ref>  فضل بن محمد<ref>مقاتل الطالبيين، ص ٨٩.</ref> و محمد بن علی.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref>


==زیست‌نامه==
==زیست‌نامه==
خط ۲۶: خط ۲۶:
او از افراد زیر روایت نقل کرده است:
او از افراد زیر روایت نقل کرده است:


*سعد بن عبدالله
*[[سعد بن عبدالله بن ابی ‌خلف|سعد بن عبدالله]]
*محمد بن اسماعيل البرمكى
*[[محمد بن اسماعیل برمکی|محمد بن اسماعيل البرمكى]]
*حسن بن متيل
*[[حسن بن متيل]]
*جعفر بن محمد بن مالك الفزارى
*جعفر بن محمد بن مالك الفزارى
*على بن جنيد الرازى<ref name=":0" />
*على بن جنيد الرازى<ref name=":0" />
خط ۳۵: خط ۳۵:
این افراد، از حمزة بن قاسم روایت نقل کرده‌اند:  
این افراد، از حمزة بن قاسم روایت نقل کرده‌اند:  


*سويى تلعكبرى
*[[هارون بن موسی تلعكبرى]]
*على بن محمد القلانسى
*على بن محمد القلانسى
*حسين بن ابراهيم بن احمد بن هشام المؤدب
*حسين بن ابراهيم بن احمد بن هشام المؤدب
خط ۴۳: خط ۴۳:
برخی از آثار او به این شرح است:‌  
برخی از آثار او به این شرح است:‌  


*من روی عن جعفر بن محمد(ع)؛ کتابی رجالی است و نام کسانی که از امام صادق(ع) روایت کرده‌اند را گردآوری کرده است. نجاشی، این کتاب را نیکو شمرده است.
*من روی عن [[امام صادق (ع)|جعفر بن محمد(ع)]]؛ کتابی رجالی است و نام کسانی که از [[امام صادق (ع)|امام صادق(ع)]] روایت کرده‌اند را گردآوری کرده است. نجاشی، این کتاب را نیکو شمرده است.
*كتاب التوحيد
*كتاب التوحيد
*كتاب الزيارات و المناسك
*كتاب الزيارات و المناسك
خط ۵۱: خط ۵۱:


===توثیق===
===توثیق===
نجاشی(م.۴۵۰ق.) رجال‌نگار شیعه و علامه حلى (م.٧٢۶ق)، حمزة بن قاسم را ثقه، جلیل القدر، از اصحاب امامیه و کثیر الحدیث خوانده است.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹؛ رجال العلامه الحلّى، ص ۵٣. </ref> ابن‌داود حلى (ت.۶۴٧ق)،<ref>رجال ابن داود، ص ۸۵.</ref> سيد مصطفى تفرشى (م.١٠۴۴ق) در «نقد الرجال»،<ref>نقد الرجال، ج ٢، ص ١۶٨.</ref> حائرى مازندرانى (م.١٢١۶ق) در «منتهى المقال»،<ref>منتهى المقال فى أحوال الرجال، ج ٣، ص ١٣٩.</ref> شيخ عباس قمى<ref name=":1">منتهى الآمال، ج ١، ص ۴۰۸- ۴۱۰.</ref> و سيد ابوالقاسم خويى (م.١۴١٣ق)<ref>معجم رجال الحديث، ج ٧، ص ٢٩٠.</ref> نيز به بزرگى از وی ياد كرده‌اند.  
[[نجاشی]](م.۴۵۰ق.) رجال‌نگار [[شیعه]] و [[علامه حلى]] (م.٧٢۶ق)، حمزة بن قاسم را ثقه، جلیل القدر، از اصحاب [[شیعه|امامیه]] و کثیر الحدیث خوانده است.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹؛ رجال العلامه الحلّى، ص ۵٣. </ref> ابن‌داود حلى (ت.۶۴٧ق)،<ref>رجال ابن داود، ص ۸۵.</ref> سيد مصطفى تفرشى (م.١٠۴۴ق) در «نقد الرجال»،<ref>نقد الرجال، ج ٢، ص ١۶٨.</ref> حائرى مازندرانى (م.١٢١۶ق) در «منتهى المقال»،<ref>منتهى المقال فى أحوال الرجال، ج ٣، ص ١٣٩.</ref> [[شيخ عباس قمى]]<ref name=":1">منتهى الآمال، ج ١، ص ۴۰۸- ۴۱۰.</ref> و [[سيد ابوالقاسم خويى]] (م.١۴١٣ق)<ref>معجم رجال الحديث، ج ٧، ص ٢٩٠.</ref> نيز به بزرگى از وی ياد كرده‌اند.  


===کرامت===
===کرامت===
سید مهدی قزوینی، عالم شیعه از پدر خود نقل کرده است که وی به زیارت مرقدی منسوب به حمزة بن کاظم(ع) در جنوب حله نمی‌رفت؛ چرا که معتقد بود او در ری مدفون است. به گفته او، شبی امام عصر(ع) را زیارت کرده و از ایشان شنیده صاحب آن مرقد حمزة بن کاظم(ع) نبوده و ابویعلی حمزة بن قاسم علوی عباسی است. سید مهدی قزوینی، شهرت مزار وی را پس از این رویداد دانسته است.<ref name=":1" />
[[سید مهدی قزوینی]]، عالم شیعه از پدر خود نقل کرده است که وی به زیارت مرقدی منسوب به [[حمزة بن کاظم(ع)]] در جنوب حله نمی‌رفت؛ چرا که معتقد بود او در [[ری]] مدفون است. به گفته او، شبی [[امام مهدی(ع)|امام عصر(ع)]] را زیارت کرده و از ایشان شنیده صاحب آن مرقد حمزة بن کاظم(ع) نبوده و ابویعلی حمزة بن قاسم علوی عباسی است. سید مهدی قزوینی، شهرت مزار وی را پس از این رویداد دانسته است.<ref name=":1" />


==کتابی درباره او==
==کتابی درباره او==
۱۵٬۶۱۴

ویرایش