پرش به محتوا

مناره عبد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ اکتبر ۲۰۱۹
خط ۲۳: خط ۲۳:
==تخریب==
==تخریب==
مناره عبد، پس از این‌که نزدیک به شش سده (۷۶۷-۱۳۵۴ق) پابرجا بود، در اواخر سال ۱۳۵۴ق. (۱۹۳۵م) به دستور [[یاسین هاشمی]]، رئیس وقت دولت [[عراق]] و توسط صالح جبر ویران شد. علت تخریب، انحنای مناره، خطر سقوط و ایجاد مشکل برای [[حائر]] مقدس اعلام شد. برخی، دلایل اعلام شده را حقیقی ندانسته‌اند. آن‌ها بر این باورند که دولت وقت، دنبال استفاده از موقوفات مربوط به مناره عبد، که شامل همه دارایی‌ها و املاک امیر مرجان می‌شد، بوده است.<ref> مناره عَبِد و موقعیت تاریخی آن، فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۲۴۸؛ دائرة المعارف الحسینیة، ج۲، ص۱۱۳؛ ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی(ع)، ص۳۲۸ و ۳۲۹. </ref> این تخریب، باعث ناراحتی [[شیعه|شیعیان]] شده، شاعران بسیاری درباره این رویداد شعر سرودند. برای نمونه، هادی خراسانی (1297 -1368ق) درباره این رخداد اینگونه سروده است:
مناره عبد، پس از این‌که نزدیک به شش سده (۷۶۷-۱۳۵۴ق) پابرجا بود، در اواخر سال ۱۳۵۴ق. (۱۹۳۵م) به دستور [[یاسین هاشمی]]، رئیس وقت دولت [[عراق]] و توسط صالح جبر ویران شد. علت تخریب، انحنای مناره، خطر سقوط و ایجاد مشکل برای [[حائر]] مقدس اعلام شد. برخی، دلایل اعلام شده را حقیقی ندانسته‌اند. آن‌ها بر این باورند که دولت وقت، دنبال استفاده از موقوفات مربوط به مناره عبد، که شامل همه دارایی‌ها و املاک امیر مرجان می‌شد، بوده است.<ref> مناره عَبِد و موقعیت تاریخی آن، فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۲۴۸؛ دائرة المعارف الحسینیة، ج۲، ص۱۱۳؛ ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی(ع)، ص۳۲۸ و ۳۲۹. </ref> این تخریب، باعث ناراحتی [[شیعه|شیعیان]] شده، شاعران بسیاری درباره این رویداد شعر سرودند. برای نمونه، هادی خراسانی (1297 -1368ق) درباره این رخداد اینگونه سروده است:
{{شعر|در صحن سیدالشهدا بود برقرار|گلدسته‌ای چو شاخه طوبی بزرگوار|عقل حکیم از پی تاریخ آن بگفت:|«انگشت یار» سال بنایش به یادگار|دست جفا ز پای فکندش بدون وجه|بادا جزای هدم و اوامر، عذاب نار}}




۱۵٬۶۱۴

ویرایش