مطبوعات نجف: تفاوت میان نسخه‌ها
←١. الغرى
| خط ۷: | خط ۷: | ||
تبلیغ و مبارزه فرهنگی-سیاسی عالمان در [[نجف]]، رسانه لازم داشت و در آن زمان، مهمترین و گسترده‌ترین رسانه موجود، مطبوعات بود. برخی از انگیزه‌های حرکت مطبوعاتی نجف، عبارتند از: تبليغ پيام‌هاى علمى و دينى نجف، دعوت اصلاحی و حرکت مشروطه‌خواهی [[آخوند خراسانی]]، پاسخ به حرکت تبشیری مسیحیت که به باور برخی توسط گروه‌ها و شخصیت‌های استعماری پیگیری می‌شد، نشر مطالبى در باب سازگارى دين اسلام با علوم جديد، گسترش انديشه تقدم اسلام بر فلاسفه و فلسفه روز، برداشتن قبح مطالعه مجلات و روزنامه‌ها.<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۰۹.</ref> | تبلیغ و مبارزه فرهنگی-سیاسی عالمان در [[نجف]]، رسانه لازم داشت و در آن زمان، مهمترین و گسترده‌ترین رسانه موجود، مطبوعات بود. برخی از انگیزه‌های حرکت مطبوعاتی نجف، عبارتند از: تبليغ پيام‌هاى علمى و دينى نجف، دعوت اصلاحی و حرکت مشروطه‌خواهی [[آخوند خراسانی]]، پاسخ به حرکت تبشیری مسیحیت که به باور برخی توسط گروه‌ها و شخصیت‌های استعماری پیگیری می‌شد، نشر مطالبى در باب سازگارى دين اسلام با علوم جديد، گسترش انديشه تقدم اسلام بر فلاسفه و فلسفه روز، برداشتن قبح مطالعه مجلات و روزنامه‌ها.<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۰۹.</ref> | ||
== دوره‌ها == | ==دوره‌ها== | ||
تاريخ مطبوعات نجف را ميتوان به چهار دوره تقسيم كرد: | تاريخ مطبوعات نجف را ميتوان به چهار دوره تقسيم كرد: | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*دورۀ چهارم: این دوره، دهۀ پنجاهم و شصتم ميلادى، يعنى اواخر دورۀ پادشاهى و دورۀ جمهورى را در بر ميگيرد.<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۰۹ و ۱۱۰.</ref> | *دورۀ چهارم: این دوره، دهۀ پنجاهم و شصتم ميلادى، يعنى اواخر دورۀ پادشاهى و دورۀ جمهورى را در بر ميگيرد.<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۰۹ و ۱۱۰.</ref> | ||
== مجله‌ها == | ==مجله‌ها== | ||
مجله‌های نجف به ترتیب تاريخ انتشارشان، به این شرحند: | |||
=== | ===الغرى=== | ||
اين مجله در ذى‌حجۀ سال ١٣٢٧ق، به زبان فارسى، در ۶٢ صفحه، در نجف منتشر شد. بالاى عنوان مجله، اين آيه نقش بسته بود: «و ناديناه من جانب الطور الايمن» . الغرى مشى اصلاح‌گرايانه در دفاع از دين و اسلام داشت. مدير مسئول و نويسندۀ آن آغامحمد محلاتى و صاحب امتياز آن حاج شيخ حسين اصفهانى بود. از اين مجله، تنها دو شماره منتشر شد. | اين مجله در ذى‌حجۀ سال ١٣٢٧ق، به زبان فارسى، در ۶٢ صفحه، در نجف منتشر شد. بالاى عنوان مجله، اين آيه نقش بسته بود: «و ناديناه من جانب الطور الايمن» . الغرى مشى اصلاح‌گرايانه در دفاع از دين و اسلام داشت. مدير مسئول و نويسندۀ آن آغامحمد محلاتى و صاحب امتياز آن حاج شيخ حسين اصفهانى بود. از اين مجله، تنها دو شماره منتشر شد. | ||
=== | ===درّة النجف=== | ||
مجله‌اى فارسى با همان خط و مشى مجلۀ الغرى به مديريت آغامحمد محلاتى بود. شمارۀ اول آن در ٢٠ ربيع‌الاول ١٣٢٨ق منتشر شد. از جمله كسانى كه فكر سامان دادن اين مجله را داشت، مرحوم شيخ عبدالحسين رشتى، يكى از شاگردان مجتهد مصلح، محمد كاظم خراسانى بود كه اجازۀ چاپ مجله را با واسطه از آن جناب گرفته بود. درّة النجف شامل مطالب بسيارى در باب دين و تمدن ميشد و به قلم مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى نوشته ميشد كه در واقع ترجمۀ كتاب «المدينة و الاسلام» نوشته محمد فريد وجدى بود. شماره‌هاى هفت و هشت مجله، آخرين شماره مزدوج بود كه در ١٠ ذى‌قعده ١٣٢٨ق به چاپ رسيد. | مجله‌اى فارسى با همان خط و مشى مجلۀ الغرى به مديريت آغامحمد محلاتى بود. شمارۀ اول آن در ٢٠ ربيع‌الاول ١٣٢٨ق منتشر شد. از جمله كسانى كه فكر سامان دادن اين مجله را داشت، مرحوم شيخ عبدالحسين رشتى، يكى از شاگردان مجتهد مصلح، محمد كاظم خراسانى بود كه اجازۀ چاپ مجله را با واسطه از آن جناب گرفته بود. درّة النجف شامل مطالب بسيارى در باب دين و تمدن ميشد و به قلم مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى نوشته ميشد كه در واقع ترجمۀ كتاب «المدينة و الاسلام» نوشته محمد فريد وجدى بود. شماره‌هاى هفت و هشت مجله، آخرين شماره مزدوج بود كه در ١٠ ذى‌قعده ١٣٢٨ق به چاپ رسيد. | ||
<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۱۰-۱۱۱.</ref> | |||
<br /> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||