محمد بن علی النقی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←تبعید پدر
(←مادر) |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
محمد بن علی النقی(ع)، نزد مردم [[عراق]]، حتی [[اهل سنت]]، اعراب بادیه و عشایر منطقه دجیل، بسیار محترم است. آنها بر این باورند که اگر کسی سوگند دروغ به سید محمد بخورد، به شدت مجازات می‌شود؛ از این رو، بیشتر نزاع‌های منطقه دجیل و حوالی آن با سوگند به مقام وی، کاهش یا به آشتی می‌انجامد.<ref>محدث نورى، النجم الثاقب، ص 161.</ref> به گفته برخی، امامزاده سید محمد برای شیعیان عرب زبان، همان مقامی را دارد که [[حضرت عباس(ع)]] نزد [[ايران|ایرانیان]] شیعه دارد.<ref name=":1" /> | محمد بن علی النقی(ع)، نزد مردم [[عراق]]، حتی [[اهل سنت]]، اعراب بادیه و عشایر منطقه دجیل، بسیار محترم است. آنها بر این باورند که اگر کسی سوگند دروغ به سید محمد بخورد، به شدت مجازات می‌شود؛ از این رو، بیشتر نزاع‌های منطقه دجیل و حوالی آن با سوگند به مقام وی، کاهش یا به آشتی می‌انجامد.<ref>محدث نورى، النجم الثاقب، ص 161.</ref> به گفته برخی، امامزاده سید محمد برای شیعیان عرب زبان، همان مقامی را دارد که [[حضرت عباس(ع)]] نزد [[ايران|ایرانیان]] شیعه دارد.<ref name=":1" /> | ||
== در نگاه دیگران == | ==در نگاه دیگران== | ||
به باور شجاع الدین موصلی، از سرشناسان سده هفتم قمری، بزرگی جایگاه محمد بن علی النقی(ع) چنان است که نمی‌توان به همه جنبه‌های کمالات وی پرداخت.<ref>عمر بن شجاع موصلى، نعيم المقيم لعترة النبأ العظيم، ص 86.</ref> | به باور شجاع الدین موصلی، از سرشناسان سده هفتم قمری، بزرگی جایگاه محمد بن علی النقی(ع) چنان است که نمی‌توان به همه جنبه‌های کمالات وی پرداخت.<ref>عمر بن شجاع موصلى، نعيم المقيم لعترة النبأ العظيم، ص 86.</ref> [[محمد حرزالدین]]، او را جلیل القدر، دارای منزلت بلند و عالمِ عامل خوانده است.<ref>محمد حرزالدين، مراقد المعارف، ج 2، ص 81.</ref> محمدرضا سیبویه، سید محمد امامزاده ای باشرافت و جلالت می باشد و شئون معنوی و معرفتی وی در این مجال قابل بیان و احصا نیست.<ref>سبع الدجيل مناخ القاصد الى السامراء، ص 13.</ref> سید محمدمهدی صدر، او را دارای سینه‌ای آکنده از علوم و مکارم و سرچشمه معارف دانسته است. به باور وی، گذشتن امامت از او، چیزی از فضایلش کم نکرده است.<ref>نگين دجيل، ص 39.</ref> [[میرزا حسین نوری]]، سید محمد را از بزرگان سادات و صاحب کرامات، حتی نزد [[اهل سنت]] و اعراب بادیه دانسته و مدتی که در [[سامراء]] توقف داشته چند کرامت از او دیده است.<ref name=":2">النجم الثاقب، ص 161.</ref>[[سید جعفر بحرالعلوم]]، در «تحفة العالم فی شرح خطبة المعالم»،<ref>سبع الدجيل مناخ القاصد الى السامراء، ص 7.</ref> [[سید محسن امین]] در «اعیان الشیعه»<ref name=":3">سيد محسن امين عاملى، اعيان الشيعه، ج 10، ص 5.</ref> و شیخ عباس قمی در منتهی‌الامال او را ستوده‌اند.<ref>منتهى الامال، ج 2، ص 688- 689.</ref> | ||
== کتاب‌شناسی == | |||
برخی از کتاب‌هایی که درباره وی نگاشته شده عبارتند از: | |||
* ابوجعفر محمد بن علی الهادی سبع الدجیل، تألیف محمدعلی اردوبادی؛ | |||
* ذکری ابی جعفر محمد بن الامام الهادی، نوشته علی بن حسن خاقانی؛ | |||
* زیارة السید محمد بن الامام علی الهادی، نوشته احمد عبدالله عدّی قطیفی؛ | |||
* کرامات السید ابی جعفر، تألیف جابر آل عبدالغفار کشمیری؛ | |||
* الفضائل الفاخرة النافعة لیوم الآخرة فی کرامات السید محمدبن علی الهادی(ع)، نوشته سید قاسم حسینی بلدی قاری؛ | |||
* رسالة فی کرامات السید محمد بن الامام علی الهادی، تألیف هاشم بلداوی؛ | |||
* سبع الدجیل، السید محمد بن الامام الهادی عمّ الامام المهدی، تألیف سیدحسین العوامی؛ | |||
* سبع الدجیل السید محمد نجل الامام الهادی(ع)،نوشته صدیق ابوبکر دعیبل؛ | |||
* سبع الدجیل، نوشته سید موسی موسوی هندی؛ | |||
* السید محمد بن الامام علی الهادی وقفة علی اعتاب سبع الدجیل، نوشته سیدمرتضی حسنی سندی؛ | |||
* السید محمد سلیل الهادی، تألیف ایاد عیدان بلداوی؛ | |||
* کرامات السید محمد بن الامام الهادی المعروف بسبع الدجیل، تألیف مثیر سعید ملامحسن الگیم، که به فارسی نیز ترجمه شده است. | |||
افراد زیادی نیز در مدح او شعر سروده‌اند؛ برخی از آنها عبارتند از: [[محمدحسین غروی اصفهانی]] معروف به کمپانی؛ سیدجعفر ثقدی (م.1369ق)؛ عبدالحسین حویزی کربلایی؛ رازی آل یاسین کاظمی؛ سید محمدمهدی صدر؛ کاظمی طایی؛ محمدصالح خادم؛ محمدعلی یعقوبی؛ سید محمدحسن صدر{{یادداشت}}؛ ابومحمد فتلاوی نجفی؛ عبدالحسین صفّار کربلایی؛ سید صادق هندی؛ علی نصیف بلداوی و ایاد عیدان بلداوی.<ref>الذريعه، ج 10، ص 38 و ج 17، ص 289؛ ستاره درخشان منطقه دجیل عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۴، ص۱۲۲؛ خاتمه كتاب نگين دجيل، ص 158.</ref> | |||
== کرامات == | |||
[[میرزا حسین نوری]]، سید محمد را از بزگران سادات و صاحب کرامات متواترات، حتی نزد اهل سنت و اعراب بادیه بوده، که به غایت او را احترام می کنند و از جنابش خوف دارند و هرگز قسم دروغ به او نمی خورند و پیوسته از اطراف و اکناف برای او نذورات می برند؛ بلکه غالب دعاوی در سامراء و اطراف آن به قسم اوست و مکرّر دیده ایم که چون بنای سوگند یاد کردن شود، منکر، مال را به صاحبش بازمی گرداند و از برخی نیز از قسم دروغ صدمه دیدند. در ایام توقف در سامراء چند کرامت باهره از او دیده شد و بعضی از اهل علما بنای جمع کردن آن کرامات و نوشتن رساله ای در فضل او دارند.<ref name=":2" /> | |||
== درگذشت == | |||
سیدمحسن امین در «اعیان الشیعه»: سید ابوجعفر محمد، فرزند امام ابوالحسن هادی (ع) چنان جلیل القدر و عظیم الشأن بود که شیعه گمان کرد او بعد از پدرش منصب زعامت و امامت را عهده دار خواهد گردید؛ اما او در زمان حیات والدش رحلت کرد و این امر به امام حسن عسکری (ع)، برادرش اختصاص یافت. او طفل بود که پدرش به سامراء رفت و بعدها تصمیم گرفت برای دیدار با پدر و برادر به عراق برود، اما در هنگام بازگشت به حجاز، در جایی به نام «بلد» در نه فرسخی سامراء دچار کسالت گردید و همانجا درگذشت و دفن شد و مزارش زیارتگاهی مشهور است. برادرش امام عسکری (ع) نسبت او را به خود همچون هارون به حضرت موسی (ع) دانست.<ref name=":3" /> | |||
==مزار== | ==مزار== | ||