پرش به محتوا

ساباط امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ دسامبر ۲۰۱۹
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[آذر]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
{{در دست ویرایش|ماه=[[آذر]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}


== واژه‌شناسی ==
==واژه‌شناسی==
ساباط، به معنای سازه‌ای سقف‌دار بین دو
ساباط، واژه‌ای عربی، به معنای سازه‌ای سقف‌دار<ref>کتاب العین، ج۷، ص۲۱۸؛ الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج۸، ص۴۴۰.</ref> بین دو خانه<ref>کتاب العین، ج۷، ص۲۱۸؛ مفردات الفاظ قرآن، ج۲، ص۱۷۸؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج۸، ص۴۴۰.</ref> یا دو دیوار<ref>الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹.</ref> است که زیر آن، راه عبور و گذر است.<ref>کتاب العین، ج۷، ص۲۱۸؛ الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹؛ ترجمه مفردات الفاظ قرآن، ج۲، ص۱۷۸.</ref> برخی، راه عبور را را در معنای آن ذکر نکرده‌اند.<ref>المحکم و المحیط الأعظم، ج۸، ص۴۴۰.</ref> ریشه این واژه، «س،ب،ط» است، که به باور برخی، بر امتداد شیء دلالت کرده و گویا نزدیک به ریشه «ب،س،ط» است.<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۸.</ref> این واژه، با سَوَابِيط و ساباطات جمع بسته شده است.<ref>الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹.</ref> ساباط، در واژه‌نامه‌های فارسی به معنای دالان، دهلیز،<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه ساباط.</ref> راهرو روپوشیده بین دو خانه یا دو دکان، و سقفی که در زیر آن راه ورود به خانه باشد<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه ساباط.</ref> آمده است.


كتاب العين، ج‏7، ص218.


السَّابَاطُ: سقيفة بين دارين من تحتها طريق نافذ.
فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين، 9جلد، نشر هجرت - قم، چاپ: دوم، 1409 ه.ق.
الصحاح، ج‏3، ص1129
و السَّابَاطُ: سَقيفةٌ بين حائطين تحتَها طريق، و الجمع‏ سَوَابِيطُ و ساباطاتٌ‏.
جوهرى، اسماعيل بن حماد، الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية، 6جلد، دار العلم للملايين - بيروت، چاپ: اول، 1376 ه.ق.
مفردات الفاظ قرآن، ج‏2، ص178
سَابَاط: راه عبور و راه گذر ميان دو خانه كه مسقف است (دالان).
راغب اصفهانى، حسين بن محمد، ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن (راغب اصفهانى)، 4جلد، مرتضوي - تهران، چاپ: دوم، 1374 ه.ش.
المحكم و المحيط الأعظم، ج‏8، ص440
و السَّاباطُ: سَقِيفَةٌ بين دارَيْنِ. و ساباطُ: موضع‏
ابن سيده، على بن اسماعيل، المحكم و المحيط الأعظم، 11جلد، دار الكتب العلمية - بيروت، چاپ: اول، 1421 ه.ق.
معجم مقاييس اللغه، ج‏3، ص128
السين و الباء و الطاء أصلٌ يدلُّ على امتدادِ شى‏ء، و كأنه مقاربٌ لباب الباء و السين و الطاء، يقال شعر سَبْط و سَبِطٌ، إذا لم يكن جَعداً.
ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاييس اللغة، 6جلد، مكتب الاعلام الاسلامي - قم، چاپ: اول، 1404 ه.ق.


در گذشته يک ساباط (گذر)، منسوب به [[امام زمان(ع)]]، متصل به ديوار [[آستان مقدس امام علی(ع)|آستان امام علي(ع)]]،در [[نجف]] قرار داشته است.<ref name=":0">مقام‌های حضرت مهدی(ع) در عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، ش۳۰، ص۱۱۲.</ref>
در گذشته يک ساباط (گذر)، منسوب به [[امام زمان(ع)]]، متصل به ديوار [[آستان مقدس امام علی(ع)|آستان امام علي(ع)]]،در [[نجف]] قرار داشته است.<ref name=":0">مقام‌های حضرت مهدی(ع) در عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، ش۳۰، ص۱۱۲.</ref>
خط ۵۰: خط ۲۲:
}}
}}


* '''بحار الانوار'''، محمدباقر  مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1403ق، (1983م).
*'''بحار الانوار'''، محمدباقر  مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1403ق، (1983م).
* '''السلطان المفرّج عن اهل الایمان فیمن رأی صاحب الزمان'''، علی بن عبدالکریم بهاءالدین نیلی، تحقیق قیس العطار، دلیل ما، قم، ۱۴۲۶ق.
*'''ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن'''، حسين بن محمد راغب اصفهانى، مرتضوي، تهران، 1374ش.
*'''السلطان المفرّج عن اهل الایمان فیمن رأی صاحب الزمان'''، علی بن عبدالکریم بهاءالدین نیلی، تحقیق قیس العطار، دلیل ما، قم، ۱۴۲۶ق.
*'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية'''، اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق.
 
* '''فرهنگ فارسی عمید'''، حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش فرهاد قربان‌زاده، اَشجَع،  تهران، ۱۳۸۹ش.
* '''كتاب العين'''، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق.
* '''المحكم و المحيط الأعظم'''، على بن اسماعيل بن سيده، ، دار الكتب العلمية بيروت، چاپ: اول، 1421 ه.ق.
* '''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس،  مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق.


{{پایان}}
{{پایان}}
۱۵٬۶۱۴

ویرایش