وادی مذینب: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی، وادی مذینب را شاخه‌ای از وادی بطحان دانسته‌اند؛<ref name=":1">بهجة النفوس و الأسرار فى تاريخ دار هجرة النبى المختار، ج‏1، ص282.</ref> زیرا سرچشمه هر دو در بیشتر موارد یکی بوده<ref>تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، ص291 و ۳۰۰؛ معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص692.</ref> و سرانجام به بطحان می‌ریزد.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص692؛ المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، ص36.</ref>

این وادی با آب باران تغذیه شده<ref name=":1" /> و از گذشته به آب فراوان و زراعت زیاد معروف بوده است.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۹4 ـ ۶۹3؛ حجاز در صدر اسلام، ص341.</ref> برخی آن را حاصلخیزترین زمین و پر آب‌ترین وادی مدینه دانسته‌اند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص694، به نقل از محمد الوکیل.</ref> بر پایه گزارشی در ۱۴۱۸ق. امروزه نیز از نظر هوای خوب و زمین پر گیاه، یکی از بهترین مناطق مدینه است.<ref name=":6" />

برخی از قبیله‌های یهود؛ مانند [[بنی نضیر]] پس از ورود به مدینه، در وادی مذینب سکونت کردند.<ref>الأعلاق النفيسة، ص61؛ المغانم المطابه فی معالم طابه، ص۴۷۳؛ عمدة الاخبار فی مدینة المختار، ص۴۶.</ref> علت آن را، پُر آب بودن و حاصلخیز بودن زمین این وادی دانسته‌اند.<ref name=":6" /> آنها چاه حفر کرده و نخلستان‌ها و باغ‌هایی ایجاد کرده و قلعه‌ها و ساختمان‌های بلند ساختند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1،

المسالك و الممالك، البكرى، ج‏1، ص414.</ref> پس از ورود [[حضرت محمد(ص)]] به [[مدینه]]، محله بنی‌نضیر، نزدیک [[مسجد قبا]] قرار می‌گرفت. برخی از قلعه‌های آنها، فاضجه، براج، بویره و منور نام داشت.<ref>حجاز در صدر اسلام، ص۳۹۰.</ref>