←حج و زیارت با پای برهنه
(←حکمت) برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==حج و زیارت با پای برهنه== | ==حج و زیارت با پای برهنه== | ||
بر پایه احادیث برهنه بودن پا هنگام ورود به حرم و نیز در حال طواف مشمول پاداش است و سیره معصومان نیز چنین بوده است.<ref>. المحاسن، ج1، ص68؛ الکافی، ج4، ص398، 412.</ref> بنا بر روایتی از حضرت محمد(ص)، هفتاد تن از حضرت محمدان الهی در حج گزاری خود به احترام حرم، مسیر ذی طوی تا مکه را با پای برهنه پیموده‌اند.<ref>. تلخیص الحبیر، ج7، ص275.</ref> به نظر برخی روایتگران از جای پای موجود در مقام ابراهیم نیز بر می‌آید که آن حضرت هنگام بنای کعبه و قرار گرفتن بر روی این سنگ پابرهنه بوده است.<ref>. مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص162.</ref> | |||
بسیاری از فقهای امامی نذر حج با پای برهنه به شرط توانایی و ضرر نداشتن را صحیح شمرده و آن را منعقد می‌دانند.<ref>. ذخیرة المعاد، ج1، ق3، ص566؛ العروة الوثقی، ج4، ص524-525.</ref> به تصریح بسیاری از آنان وصیت به چنین حجی نیز نافذ است.<ref>. العروة الوثقی، ج4، ص588؛ مصباح الهدی، ج11، ص351-352؛ براهین الحج، ج2، ص194-195.</ref> ولی معدودی از آنان به استناد حدیثی ـ که در آن حضرت محمد(ص) زنی را که نذر کرده بود با پای برهنه عازم مکه شود، به سوار شدن بر مرکب امر فرمود ـ این نذر را نامشروع دانسته و بر آن‌اند که چنین نذری منعقد نمی‌شود.<ref>. الدروس الشرعیه، ج1، ص317؛ الرسائل العشر، ص196.</ref> | بسیاری از فقهای امامی نذر حج با پای برهنه به شرط توانایی و ضرر نداشتن را صحیح شمرده و آن را منعقد می‌دانند.<ref>. ذخیرة المعاد، ج1، ق3، ص566؛ العروة الوثقی، ج4، ص524-525.</ref> به تصریح بسیاری از آنان وصیت به چنین حجی نیز نافذ است.<ref>. العروة الوثقی، ج4، ص588؛ مصباح الهدی، ج11، ص351-352؛ براهین الحج، ج2، ص194-195.</ref> ولی معدودی از آنان به استناد حدیثی ـ که در آن حضرت محمد(ص) زنی را که نذر کرده بود با پای برهنه عازم مکه شود، به سوار شدن بر مرکب امر فرمود ـ این نذر را نامشروع دانسته و بر آن‌اند که چنین نذری منعقد نمی‌شود.<ref>. الدروس الشرعیه، ج1، ص317؛ الرسائل العشر، ص196.</ref> | ||