Automoderated users، دیوانسالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
امروزه در [[ايران|ایران]]، معاونت پزشکی حج در سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، دستاندرکار امور بهداشتی و سلامت حاجیان است. معاینات اولیه، تلقین واکسن، آموزشهای بهداشتی، اعزام پزشک برای هر کاروان و راهاندازی مراکز پزشکی در [[مکه]] و [[مدینه]]، از اقدامات بهداشتی ایران است. [[سازمان حج]] جمهوری اسلامی ایران نیز، که یکی از وظایف آن [[اسکان در حج]] است، وظیفه تامین شرایط سالم و بهداشتی [[اسکان در حج|اسکان]] و [[تغذیه در حج|تغذیه]] حاجیان را بر عهده دارد. | امروزه در [[ايران|ایران]]، معاونت پزشکی حج در سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، دستاندرکار امور بهداشتی و سلامت حاجیان است. معاینات اولیه، تلقین واکسن، آموزشهای بهداشتی، اعزام پزشک برای هر کاروان و راهاندازی مراکز پزشکی در [[مکه]] و [[مدینه]]، از اقدامات بهداشتی ایران است. [[سازمان حج]] جمهوری اسلامی ایران نیز، که یکی از وظایف آن [[اسکان در حج]] است، وظیفه تامین شرایط سالم و بهداشتی [[اسکان در حج|اسکان]] و [[تغذیه در حج|تغذیه]] حاجیان را بر عهده دارد. | ||
== | ==دشواریهای تاریخی سفر حج== | ||
* '''کم آبی در راه''': در گذشته، نخستین چالش برای سلامتی حجگزاران، خطرات مسیر راه، بویژه کمآبی و بیآبی بود. برای نمونه، در سالهای ۲۶۴، ۲۳۲، ۲۵۹ و ۲۹۵ق. گروههایی از حاجیان به دلیل بیآبی در راه [[حج]] جان دادند.<ref>تاریخ الطبری، ج8، ص 150؛ ج9، ص 150، 501، ج10، ص 139.</ref> | * '''کم آبی در راه''': در گذشته، نخستین چالش برای سلامتی حجگزاران، خطرات مسیر راه، بویژه کمآبی و بیآبی بود. برای نمونه، در سالهای ۲۶۴، ۲۳۲، ۲۵۹ و ۲۹۵ق. گروههایی از حاجیان به دلیل بیآبی در راه [[حج]] جان دادند.<ref>تاریخ الطبری، ج8، ص 150؛ ج9، ص 150، 501، ج10، ص 139.</ref> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* '''کمبود منابع آب در حرمین''': منبع اصلی آب مکه، از چشمه زبیده تأمین میشد و در مسیر راه، پیش از رسیدن به مکه، از [[عرفات]] و [[منا]] میگذشت و مورد استفاده حاجیان برای شستشو و غسل قرار میگرفت، که باعث انتقال سریع بیماریها میشد. این مشکل، یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی مکه، در گذشته دانسته شده است.<ref>الحج قبل مئه السنه، ص 207-209.</ref> | * '''کمبود منابع آب در حرمین''': منبع اصلی آب مکه، از چشمه زبیده تأمین میشد و در مسیر راه، پیش از رسیدن به مکه، از [[عرفات]] و [[منا]] میگذشت و مورد استفاده حاجیان برای شستشو و غسل قرار میگرفت، که باعث انتقال سریع بیماریها میشد. این مشکل، یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی مکه، در گذشته دانسته شده است.<ref>الحج قبل مئه السنه، ص 207-209.</ref> | ||
* '''قربانی''': نبود ساز و کاری برای دفن [[قربانی|قربانیها]] در صحرای منا نیز، از دیگر عوامل خطرساز برای بهداشت مکه بود.<ref>موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 114؛ الحج قبل مئه سنه، ص 210-211، التاریخ القویم، ج3، ص289.</ref> | * '''قربانی''': نبود ساز و کاری برای دفن [[قربانی|قربانیها]] در صحرای منا نیز، از دیگر عوامل خطرساز برای بهداشت مکه بود.<ref>موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 114؛ الحج قبل مئه سنه، ص 210-211، التاریخ القویم، ج3، ص289.</ref> | ||
'''بلایای طبیعی''': بلایای طبیعی مانند سیل<ref>نک: تحصیل المرام، ج2، ص 882؛ افاده الانام، ج2، ص 404-429.</ref> و برخی رویدادهای سیاسی، مانند جنگها و درگیریهایی که در [[حرمین]] روی میداد، از دیگر دلائل مرگ حاجیان بوده است.<ref>کامل فی التاریخ، ج8، ص 207، ج10، ص225؛ ج11، ص 106،.</ref><ref>تاریخ مکه سباعی، ج2، ص 502.</ref> | |||
بلایای طبیعی مانند سیل<ref>نک: تحصیل المرام، ج2، ص 882؛ افاده الانام، ج2، ص 404-429.</ref> و برخی رویدادهای سیاسی، مانند جنگها و درگیریهایی که در [[حرمین]] روی میداد، از دیگر دلائل مرگ حاجیان بوده است.<ref>کامل فی التاریخ، ج8، ص 207، ج10، ص225؛ ج11، ص 106،.</ref><ref>تاریخ مکه سباعی، ج2، ص 502.</ref> | '''ازدحام جمعیت''': یکی از مهمترین دلائل مرگ و میر حاجیان، ازدحام جمعیت بوده است. شمار زیاد حاجیان در مکه، بویژه هنگام برخی از [[مناسک حج]]، مانند [[طواف]] و [[رمی جمرات]]، بارها باعث کشته شدن تعداد زیادی از حاجیان شده است.<ref>اتحاف الوری، ج2، ص 505، 554، ج3، ص33، 37، 109؛ تحصیل المرام، ج2، ص 834.</ref> | ||
===بیماریهای فراگیر=== | ===بیماریهای فراگیر=== | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در سال ۱۸۳۹م. سلطان محمد دوم، پادشاه [[عثمانی]] هیئت بهداشتی را راهاندازی کرد تا با خطر وبا مقابله کند.<ref>التاریخ القویم، ج1، ص 292-293؛ the Hajj Today, p70</ref> نخستین اجلاس جهانی بهداشت، در سال ۱۸۵۳م. در پاریس تشکیل شد. در این اجلاس، حضور حاجیان در مکه از عوامل مهم فراگیری بیماری دانسته شده و بر استفاده از [[قرنطینه]] برای کنترل آن تأکید شد.<ref>the Hajj Today,p 71</ref> | در سال ۱۸۳۹م. سلطان محمد دوم، پادشاه [[عثمانی]] هیئت بهداشتی را راهاندازی کرد تا با خطر وبا مقابله کند.<ref>التاریخ القویم، ج1، ص 292-293؛ the Hajj Today, p70</ref> نخستین اجلاس جهانی بهداشت، در سال ۱۸۵۳م. در پاریس تشکیل شد. در این اجلاس، حضور حاجیان در مکه از عوامل مهم فراگیری بیماری دانسته شده و بر استفاده از [[قرنطینه]] برای کنترل آن تأکید شد.<ref>the Hajj Today,p 71</ref> | ||
دولت عثمانی از دهه پنجاه سده نوزدهم میلادی، به تجهیز بیمارستانهای مکه، پاکسازی شهر و منابع آب و ایجاد محل خاصی برای ذبح [[قربانی]] پرداخت.<ref>تحصیل المرام، ج2، ص 887؛ حج قبل مئه سنه، ص 246.</ref> قرنطینهها نیز افزایش یافتند. برای جلوگیری از ورود بیماری توسط حاجیانی که از سفر حج باز می گشتند، قرنطینههایی مانند قرنطینه طور و قرنطینه بیروت در بندرها ایجاد شد.<ref>الحج قبله مئه سنه، ص 215؛ تحصیل المرام، ج2، ص 888؛ حجر الصحی، ص 70-73.</ref> حاجیان در قرنطینهها معاینه شده و اگر مشکوک به داشتن وبا بودند، تا چند هفته در قرنطینه میماندند. بیشتر قرنطیهها، شرایط دشواری داشت<ref>نک :پنجاه سفرنامه قاجاری، ج6، ص 121-122, 124-127.</ref> و ماندن در آنها از جمله نگرانیهای مهم حاجیان بود. اقامت طولانی، افزایش هزینه سفر، بیپول شدن برخی حاجیان، شرایط بد بهداشتی و کمبود آب و غذا از مشکلات قرنطینهها شمرده میشد. | دولت عثمانی از دهه پنجاه سده نوزدهم میلادی، به تجهیز بیمارستانهای مکه، پاکسازی شهر و منابع آب و ایجاد محل خاصی برای ذبح [[قربانی]] پرداخت.<ref>تحصیل المرام، ج2، ص 887؛ حج قبل مئه سنه، ص 246.</ref> قرنطینهها نیز افزایش یافتند. برای جلوگیری از ورود بیماری توسط حاجیانی که از سفر حج باز می گشتند، قرنطینههایی مانند قرنطینه طور و قرنطینه بیروت در بندرها ایجاد شد.<ref>الحج قبله مئه سنه، ص 215؛ تحصیل المرام، ج2، ص 888؛ حجر الصحی، ص 70-73.</ref> حاجیان در قرنطینهها معاینه شده و اگر مشکوک به داشتن وبا بودند، تا چند هفته در قرنطینه میماندند. بیشتر قرنطیهها، شرایط دشواری داشت<ref>نک :پنجاه سفرنامه قاجاری، ج6، ص 121-122, 124-127.</ref> و ماندن در آنها از جمله نگرانیهای مهم حاجیان بود. اقامت طولانی، افزایش هزینه سفر، بیپول شدن برخی حاجیان، شرایط بد بهداشتی و کمبود آب و غذا از مشکلات قرنطینهها شمرده میشد. | ||
==در دوره معاصر== | ==در دوره معاصر== |
ویرایش