هیثم بن معاویه عتکی خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هیثم بن معاویه عتکی خراسانی'''، از خواص یاران [[منصور عباسی]] بود و نقش قابل توجهی در دوران خلافت منصور داشت. وی را از مردم خراسان دانسته‌اند و نخستین ایرانی است که به سال 141ق. به [[امارت مکه]] و [[طائف]] منصوب شد.

منابع تاریخی هیثم بن معاویه عتکی خراسانی (درگذشت 156ق.) را از مردم خراسان دانسته‌اند و یا شهرت او به خراسانی حاکی از سکونت طولانی مدت وی در آن جاست. هیثم از خواص یاران [[منصور عباسی]] بود و در تحولات عصر این خلیفه، نقش قابل توجهی داشت.

وی در سال 141 هجری پس از عزل [[زیاد بن عبدالله حارثی]] و [[محمد بن خالد قسری|محمد بن خالد]] بن [[عبدالله قسری]] از [[امارت مکه]]، از سوی [[منصور دوانقی]] به ولایت آن شهر گمارده شد.<ref>فاسی، 1421، ج2، ص184؛ عبدالغنی، 1413، ج4، ص454.</ref> امارت هیثم بر [[مکه مکرمه]] تا سال 143ق. ادامه یافت. وی افزون بر آن بر [[طائف]] نیز حکومت داشت.<ref>طبری، 1967، ج7، ص515.</ref> هیثم نخستین ایرانی است که به سال 141ق. به امارت مکه و طائف منصوب شد.<ref>طبری، 1967، ج7، ص511؛ ابن اثیر، 1407، ج5، ص507.</ref>

==منابع ==